حمله سایبری به حزب‌الله لبنان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
'''حملۀ سایبری به حزب‌الله لبنان''' در موج اول از طریق انفجار پیجر<ref>«پیجر» که معادل آن در زبان فارسی «پیجو» است.</ref> و در موج دوم با انفجار لپ تاپ ها، بی سیم ها و رادیوها، موبایل‌ها، یکی دیگر از اقدامات جنایتکارانه [[رژیم صهیونیستی]] در هدف قرار دادن نیروهای [[حزب الله لبنان]] و حتی مردم عادی جنوب [[لبنان]] و حومه جنوبی [[بیروت]] است. طی این عملیات خرابکارانه، که ازروز سه‌شنبه 27 شهریورماه سال 1403 ش، برابر با 17 سپتامبر سال 2024 م  شروع شده، با انفجار پیجرها از طریق حمله سایبری تاکنون ۱2 تن شهید و ۳ هزار مجروح نیز بستری شده‌اند.  
'''حملۀ سایبری به حزب‌الله لبنان''' در موج اول از طریق انفجار پیجر<ref>«پیجر» که معادل آن در زبان فارسی «پیجو» است.</ref> و در موج دوم با انفجار لپ تاپ ها، بی سیم ها و رادیوها، موبایل‌ها، یکی دیگر از اقدامات جنایتکارانه [[رژیم صهیونیستی]] در هدف قرار دادن نیروهای [[حزب الله لبنان]] و حتی مردم عادی جنوب [[لبنان]] و حومه جنوبی [[بیروت]] است. طی این عملیات خرابکارانه، که ازروز سه‌شنبه 27 شهریورماه سال 1403 ش، برابر با 17 سپتامبر سال 2024 م  شروع شده، با انفجار پیجرها از طریق حمله سایبری تاکنون ۱2 تن شهید و ۳ هزار مجروح نیز بستری شده‌اند.  
   
   
==عملکرد پیجر==
==موج اول==
موج اول انفجارها در  لبنان، انفجار از طریق پیجرها بود که از روز سه‌شنبه 17 سپتامبر  2024 م، برابر با 27 شهریور 1402 آغاز  و در همان روز ادامه یافت.
===عملکرد پیجر===
پیجرها یا بیپرها که بیشتر در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی، محبوبیت داشتند، دستگاه‌هایی هستند که قادر به دریافت پیام‌های کوتاه و سیگنال‌های فراخوانی از طریق ارتباطات رادیویی بودند. این دستگاه به دلیل سادگی، قابلیت اطمینان و توانایی دریافت پیام‌ها بدون نیاز به پوشش داده‌ای گسترده، به‌ویژه در دورانی که تکنولوژی تلفن همراه هنوز در دسترس عموم قرار نگرفته بود، در میان نهادهای نظامی و نیمه‌نظامی کاربرد داشتند. در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی، پیجرها در شرایطی که دیگر ابزارهای ارتباطی شکست می‌خوردند یا در دسترس نبودند، اغلب توسط نیروهای نظامی استفاده می‌شدند. این دستگاه‌ها می‌توانستند در شرایط جنگی و مناطق دورافتاده که دسترسی به شبکه‌های تلفن همراه محدود است، به خوبی کار کنند.
پیجرها یا بیپرها که بیشتر در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی، محبوبیت داشتند، دستگاه‌هایی هستند که قادر به دریافت پیام‌های کوتاه و سیگنال‌های فراخوانی از طریق ارتباطات رادیویی بودند. این دستگاه به دلیل سادگی، قابلیت اطمینان و توانایی دریافت پیام‌ها بدون نیاز به پوشش داده‌ای گسترده، به‌ویژه در دورانی که تکنولوژی تلفن همراه هنوز در دسترس عموم قرار نگرفته بود، در میان نهادهای نظامی و نیمه‌نظامی کاربرد داشتند. در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی، پیجرها در شرایطی که دیگر ابزارهای ارتباطی شکست می‌خوردند یا در دسترس نبودند، اغلب توسط نیروهای نظامی استفاده می‌شدند. این دستگاه‌ها می‌توانستند در شرایط جنگی و مناطق دورافتاده که دسترسی به شبکه‌های تلفن همراه محدود است، به خوبی کار کنند.


confirmed
۵٬۸۳۵

ویرایش