دمشق: تفاوت میان نسخه‌ها

شهر '''دمشق''' پایتخت کشور [[سوریه]] در سال 2008 عنوان پایتخت فرهنگی [[کشور‌های عرب زبان]] را به خود اختصاص داد، از دمشق می­توان به عنوان یکی از قدیمی‌ترین شهر‌های دنیا یاد کرد که آثار تاریخی متنوع و همچنین اماکن مذهبی متعددی را در خود جای داده است.

مورخان بر­این باورند که بناهای شهر دمشق به حدود سه هزار سال قبل از [[میلاد مسیح]] برمی­گردد، از این رو سفر به دمشق علاوه بر داشتن جنبه‌های زیارتی، یک سفر فرهنگی نیز محسوب می­شود، این شهر در طول تاریخ فراز و نشیب‌های زیادی را به خود دیده، تمدن‌ها فرهنگ‌های متعددی در این شهر حاکم بوده‌اند که هرکدام ردی از خود در این شهر بجا گذاشته‌اند.

از جمله سایر اماکن دینی سوریه نیز می­توان به مقبره [[صلاح الدین ایوبی]]، یکی از سرداران بزرگ کًرد و نامدار جنگ‌های صلیبی اشاره کرد که افتخارات زیادی را در این دوران برای [[مسلمانان]] بدست آورد، خانه عنیر دمشق، موزه ملی، مدرسه نورالدین، معبد ژوپیتر و غار مغاره الجوع که بر اساس گفته‌ها، غاری است که [[اصحاب کهف]] برای چندین سال در آنجا بخواب رفتند، همچنین منطقه دمر با داشتن پارک‌های آبی و شهربازی‌های زیبا از سایر جاذبه‌های گردشگری سوریه بشمار می­‌آیند.

سوریه از جمله کشور‌های واقع شده در [[خاورمیانه]] است، این کشور در قسمت شرقی دریای مدیترانه و بخش جنوب غربی [[آسیا]] واقع شده، نوع حکومت در سوریه جمهوری است و این کشور با [[عراق]]، [[لبنان]] و [[ترکیه]] دارای مرز‌های خاکی است. استان دمشق پایتخت کشور سوریه و شهر دمشق مرکز این استان است، این شهر در قسمت جنوب غربی سوریه و در نزدیکی کشور لبنان واقع شده.

سرزمین دمشق، در طول تاریخ توسط حکومت‌های گوناگونی تصرف شده و مردم فراوانی از اقوام مختلف در آن رفت و آمد کرده و ساکن شده‌اند. دمشق تا سده دوازدهم قبل از میلاد، در قلمرو فرعون‌های [[مصر]] بوده، سپس مرکز حکومت آرامیان سامی‌تبار شد و در ۷۳۲ پیش از میلاد، به دست آشوریان افتاد. در سال ۶۱۲، بابلی‌ها دمشق را فتح کردند.

هخامنشیان از آغاز حکومت‌شان در قرن ششم پیش از میلاد، دمشق را تصرف کردند. دمشق سپس به دست اسکندر افتاد و پس از او، بارها میان سرداران یونانی دست به دست شد. دمشق در دوران امپراتوری روم شرقی و رسمی شدن [[مسیحیت]]، به شهری مسیحی تبدیل شد و غسانیان عرب‌نژاد در آن نفوذ یافتند.

دمشق سرانجام در سال چهاردهم هجری به دست مسلمانان فتح شد.<ref>[[دانشنامه جهان اسلام، ص ۱۰۷ و ۱۰۸ و ۱۰۹.]]</ref>

گزارش‌های تاریخی درباره زمان و شیوه فتح دمشق و الحاق به سرزمین‌های اسلامی، بسیار متفاوت است. برخی از مورخان مانند [[طبری]] و [[ابن کثیر]]، تاریخ فتح دمشق توسط مسلمانان را سال سیزدهم هجری دانسته‌اند.

طبق نقل طبری زمانی که دمشق در محاصره مسلمانان بود، [[ابوبکر]] درگذشت و [[عمر]] که از آ‌غاز با خالد بن ولید نظر چندان مساعدی نداشت، بی‌درنگ به جای او [[ابوعبیده]] را به فرماندهی لشکر مسلمانان گماشت.<ref>[[زهری، المغازی النبوی‍ه، ص۱۵۱؛ بلاذری، فتوح، ج۱، ص۱۳۷]]</ref>

بر اساس خبری که طبری از [[سیف بن عمر]] نقل کرده، خالد نخست خبر عزل خود را از بیم تفرقه در لشکر پنهان داشت. نوشته‌اند که ابوعبیده نیز فرمان امارت خود را چند گاهی آشکار نکرد.<ref>[[طبری، ج۳، ص۴۳۵؛ زهری، المغازی النبوی‍ه، ص۱۷۴.]]</ref>

یک سال پس از فتح دمشق، یزید بن ابی سفیان با فرمان خلیفه دوم، حاکم این شهر شد. معاویه در سال هفدهم هجری، حکومت دمشق را به دست گرفت. در سال ۴۱ هجری، دمشق به مرکز جدید خلافت اسلامی پس از [[مدینه]] و اصلی‌ترین پایگاه امویان تبدیل شد.

مسجد جامع اموی، در اواخر سده اول هجری، به دست ولید بن عبدالملک در دمشق ساخته شد.

عبدالله بن علی، عموی سفاح (نخستین خلیفه عباسی)، در سال ۱۳۲ق به دمشق حمله کرد و شهر آسیب بسیاری دید و پایتختی آن هم پایان پذیرفت و اهمیت خود را از دست داد.

دمشق از سال ۱۳۲۰ش و همزمان با استقلال سوریه، پایتخت و مهمترین شهر این کشور است.