رباط: تفاوت میان نسخه‌ها

|-

|معنی اصلاحی

|-

|-

رِباط در لغت چیزی را گویند که مَشک و چهار پا و غیر آن را به وسیله آن ببندند و در اصل، عبارت است از: بستن اسب در نقطه‌ای معین و تأسیس ساخلو برای مرزبانی. جمع آن رُبُطْ است. <ref> جوهری، ابراهیم بن حماد، الصحاح اللغة، کلمه ربط</ref>

در اصطلاح، رباط و مرابط به مرز داری، اقامت گزیدن در مرز، نگهبانی دادن در اطراف کشور و مرزها، دیدبانی برای آگاهی از احوال دشمن و حفظ کشور از حمله آنان اطلاق می‌شود.<ref>حلی، حسن بن یوسف، تذکرة الفقها، ج۹، ص۴۵۱</ref>

بر مبنای تک‌نگاری‌های دو تاریخ‌نگار؛ تقی‌الدین محمد بن احمد فاسی و نجم‌الدین عمر بن فهد که هر دو متعلق به قرن نهم هجری هستند؛ می‌توان به تعداد قابل توجهی از رباط‌های مهم شهر [[مکه]] دست یافت. فاسی بسیاری از اسناد وقفیه را عیناً در کتابش نقل کرده و بدین ترتیب تنها اثر برجای مانده از آن رباط‌ها را برای ما برجا گذاشته است. چه تمامی این ابنیه و آثار آن، توسط وهابیان نابود شده است.<ref>مصادر تاریخ الجزیرة العربیة، ریاض، صص67 ـ 61</ref>

رباط انوشیروانی آهوان یکی از کهن‌ترین رباط‌های ایران و استان سمنان است که پیشینه آن به پیش از اسلام و دوره ساسانی بازمی‌گردد. این رباط در ۳۶ کیلومتری جاده سمنان-دامغان واقع شده‌است. در کتاب‌های مستشرقین نوشته شده است که رباط انوشیروانی متعلق به شرف‌الدین معالی انوشیروان پسر ملک‌المعالی منوچهر بوده که در سال‌های ۴۲۱ و ۴۲۰ هجری قمری حکومت می‌کرده است.