اهل سنت و جماعت: تفاوت میان نسخه‌ها

گروه یا جریانی در میان اهل‌سنت وجود دارد که عهده‌دار گردآوری، آموزش و گسترش [[احادیث]] هستند و با اعتماد به ظاهر احادیث دربارۀ مسائل اعتقادی و فقهی نظر می‌دهند و استفاده‌کنندگان از روش‌های استدلالی عقلی در زمینۀ [[فقه]] و [[کلام]] را نکوهش می‌کنند<ref>جمعی از محققین، ''دانش نامه کلام اسلامی''، قم، انشارات موسسه امام صادق، سال ۱۳۸۷ش، مدخل اهل حدیث،  ج ۱، ص 563.</ref>. [[مالک بن انس|مالک بن انس شافعی]]، [[احمد بن حنبل]] و [[داود بن علی اصفهانی]] از بزرگان اهل حدیث در شاخۀ [[فقه]] به حساب می‌آیند<ref>''همان''، ص 565.</ref>. علاوه بر این، اهل حدیث قبل از احمد بن حنبل از اصول خاصی پیروی نمی‌کردند؛ بلکه افرادی بودند که با گرایش‌های گوناگون زیر نظر اهل‌الحدیث گرد آمده بودند و در میان آنها، افراد مرجئی، ناصبی، قدری، جُهَنی، واقفی، و متشیع زیاد دیده می‌شد و سیوطی اسامی آنان را در اثر خود آورده است<ref>''تدریب الحدیث''، ج1، ص 328.</ref>. ولی زمانی که احمد بن حنبل هدایت این مذهب را بر عهده گرفت، همگان را تحت عقیدۀ واحدی که آن را عقیدۀ '''اهل‌سنت''' نامید؛ درآورد.<ref>جمعی از محققین، ''دانش نامه کلام اسلامی''، مدخل اهل سنت،ج ۱ .</ref>.