شورای عالی امنیت ملی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شورای عالی امنیت ملی'''، با نام اختصاری '''شعام'''، در شورای بازنگری قانون اساسی جمهوری اسلامی در سال 1368 ش، در فصل چهارم با عنوان شورای عالی امنیت ملی  به ریاست رئیس جمهور تحت اصل 176 به منظور تأمین منافع ملی و پاسداری از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] و تمامیت ارضی و حاکمیت ملی به تصویب رسید و در سال 1375 ش تأسیس گردید. اعضای این شورا را مقامات عالی‌رتبه سیاسی، نظامی و اطلاعاتی ایران تشکیل می‌دهند. دبیر شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران با انتخاب مستقیم رئیس‌جمهور تعیین می‌شود و مسئولیت اداره دبیرخانه و نظارت بر اجرای صحیح تصمیمات و مصوبات شورا و امور اداری و اجرایی شورا را بر عهده دارد. مطابق روال مرسوم در اغلب موارد دبیر شورای عالی امنیت ملی پس از انتخاب از سوی رئیس‌جمهور، به طور همزمان از سوی رهبر معظم انقلاب به عنوان نماینده رهبری در شورا نیز منصوب می‌شود.

 

شورای عالی امنیت ملی را می‌توان فرزند شورای عالی دفاع دانست که در زمان [[جنگ]] با حضور رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر، فرماندهان ارشد نظامی و دو مشاور رهبری برای اتخاذ  تصمیمات مهم حکومتی با موضوع [[جنگ ایران و عراق|دفاع مقدس]] تشکیل می‌شد که با وجود نشست سران قوا یا بعدتر تشکیل [[مجمع تشخیص مصلحت نظام]]، این شورا در امور سیاسی چندان دخالتی نداشت. بعدها در بازنگری [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] در سال 1368 ش، در اصل یکصد و هفتاد و ششم این قانون ضرورت تشکیل شورایی تحت عنوان شورای عالی امنیت ملی به ریاست رئیس‌جمهور و به منظور تأمین منافع ملی و پاسداری از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] و تمامیت ارضی و حاکمیت ملی تصویب شد و در سال  ۱۳۵۷ ش، به ریاست رئیس‌جمهور وقت تشکیل گردید.