محمد عبدالرحمن بیصار: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محمد عبد الرحمن بیصار اشعری شافعی''' (1328 - 1402 ق) - (20 اکتبر 1910 - 7 مارس 1982 میلادی) شیخ الازهر و یکی از چهره های برجسته مکتب: پیشگام فلسفه اسلامی (اولین) امام بزرگ الازهر مصطفی عبدالرازق اشعری الشافعی (1303 - 1366 ق) ، نویسنده کتاب القیم النفیس: (مقدمه ای بر تاریخ فلسفه اسلامی) و دانشجوی مفتی اعظم مصر ، شیخ محمد عبده.

معظم له امام بزرگوار دکتر محمد عبدالرحمن بیسار در روستای سلمیا ، مرکز فوه ، استان کافر الشیخ ، در 20 اکتبر 1910 م. 1328 ه. وی قرآن شریف و کیفیت آن را حفظ کرد ، سپس به م Instituteسسه دینی Desouq ، الازهاری پیوست و پس از موفقیت در م Instituteسسه دسوق ، پدرش در م Instituteسسه طنتا به او پیوست تا تحصیلات متوسطه خود را در آنجا به پایان برساند. موسسه تانتا را به مقصد انستیتوی اسکندریه ترک کرد ، جایی که ذهنهای باز پیدا کرد که استعداد فکری را تشویق می کنند.

وی تحصیلات خود را در انستیتوی اسکندریه به پایان رساند و سپس به دانشکده اصول دین پیوست و در سال 1369 ق / 1949 م فارغ التحصیل شد و در آنجا به عنوان معلم منصوب شد ، دانش آموزان را به سمت خود جلب کرد و توجه اساتید را جلب کرد ، و در سال 1369 ق / 1949 م توسط الازهر در یک مأموریت آموزشی به انگلستان انتخاب شد ، بنابراین بین دانشگاههای انگلیس نقل مکان کرد ، جایی که چیزهای زیادی را از آنها آموخت سپس در دانشکده هنر دانشگاه ادینبورگ اقامت گزید ، جایی که دکترای خود را با تمایز به دست آورد ، و سپس به عنوان استاد دانشکده اصول دین بازگشت.

در سال 1375 هجری قمری / 1955 میلادی ، فرهنگ وی وی را به عنوان مدیر مرکز فرهنگی اسلامی در واشنگتن معرفی کرد و امور مرکز را به خوبی انجام داد و آن را به مرکز تابش تمام فرقه های مذهبی در اروپا تبدیل کرد و امام بسار توانست احترام و قدردانی همه فرقه ها را بدست آورد و 4 سال این مرکز را اداره کرد و پس از آن به عنوان استاد دانشکده اصول دین به مصر بازگشت.

در سال 1383 ه.ق / 1963 م ، الازهر او را به عنوان رئیس مأموریت آموزشی خود در لیبی انتخاب کرد ، بنابراین وی به تلاش خود برای گسترش دعوت اسلامی در آنجا ادامه داد.

در سال 1388 هجری قمری / 1968 میلادی ، با صدور فرمانی جمهوری ، وی را به عنوان دبیرکل شورای عالی الازهر منصوب کرد ، وی با تحصیلات عالیه و تجربیات عملی خود ، توانست مسئولیت این مسئولیت مهم را بر عهده بگیرد و وظیفه خود را به طور کامل انجام داد.

در سال 1390 ق / 1970 م ، با صدور فرمانی از جمهوری ، وی به عنوان دبیرکل آکادمی تحقیقات اسلامی منصوب شد.

در سال 1394 هجری قمری / 1974 م ، سمت معاون الازهر خالی شد ، بنابراین تصمیم جمهوری برای انتصاب وی به عنوان معاون الازهر صادر شد و عامل الازهر اولین دستیار شیخ وی است. ، و مسئول اجرای تصمیماتش ، و انجام کارهایش در هنگام غیبت یا بیمار بودن. و او در مورد امور مهم با او مشورت می کرد و نظر او را می گرفت ، به همین دلیل او خواستار تمدید خدمت بیش از یک بار تا یک جمهوری خواه حکم انتصاب وی به عنوان وزیر اوقاف و امور الازهر در تاریخ 15 اکتبر سال 1398 ق / 1978 م صادر شد.

ممتاز امام اعظم د. محمد عبدالرحمن بیسار در فلسفه اسلامی ، و وی جنبه های این فلسفه را در یک مطالعه دقیق علمی ، و تحقیق عمیق در مورد جنبه های اختلاف نظر بین فلاسفه ، متکلمان و عرفا ، مورد مطالعه قرار داد و این تحقیقات را در کتابها و سخنرانی ها ، و او از این مطالعات با نتایج مهمی بیرون آمد که خلاصه آن را در یک تحقیق جالب ارائه شده در پنجمین کنفرانس آکادمی تحقیقات کنفرانس اسلامی که در 28 فوریه 1970 م برگزار شد ، و عنوان تحقیق این بود: (اثبات اعتقادات اسلامی) در سه رویکرد خلاصه می شود ، یعنی: "روش متکلمین" که با احترام به عقل به متن بستگی دارند ، و "روش فلاسفه" که با اعتقادشان به متن ، ابتدا به عقل اعتماد می کنند ، و (( رویکرد صوفیانه)) که به تمرین معنوی و مبارزه روانی وابسته هستند و از نتایج تحقیقات خود نتیجه گرفت که آزادی عقلی اعطا شده توسط اسلام به پیروان خود در امور ایمانی آنها تحت کنترل اساسی است ، یعنی: قرآن کریم انسان را به مراقبه و تفکر در مورد پادشاهی آسمانها و زمین ترغیب می کند ، و اسلام را به فضیلت علم و دانش ستایش می کند و آن را برای علما تجلیل می کند.

در اواخر ژانویه سال 1398 ق / 1979 م ، حکمی صادر شد که معظم له شیخ امام محمد عبدالرحمن بیسار را به عنوان شیخ الازهر پس از درگذشت شیخ امام عبدالحلیم محمود منصوب کردند.

وی کار خود را با تشکیل کمیته بزرگی برای مطالعه قانون الازهر و آیین نامه های اجرایی آن آغاز کرد تا الازهر بتواند مأموریت بزرگ جهانی خود را آغاز کند و به دلیل فرهنگ علمی گسترده ، دولت سودان ایجاد تحصیلات تکمیلی را در عمدورمان به او سپرد. دانشگاه اسلامی. متفرقه.

 

شیخ امام محمد عبدالرحمن بیسار کار خود را در شیخ نشین الازهر با مطالعه قانون توسعه الازهر و آیین نامه های اجرایی آن برای اصلاح آن به منظور دستیابی به راه اندازی بدون مانع در انجام مأموریت داخلی و جهانی خود آغاز کرد.