confirmed، مدیران
۳۷٬۳۵۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
و نكته قابل توجهی كه آیه مزبور به آن اشاره كرده است اهمیت خمس میباشد كه میفرماید: «باید خمس سودی كه میبرید بدهید اگر به خدا و آنچه بر بنده خود نازل كردهایم ایمان دارید» و میرساند كه اگر بر كسی خمس واجب شده و از دادن آن خودداری میكند به خدا و آنچه بر [[پیامبر]] نازل شده [[ایمان]] و اعتقاد ندارد. <ref> فروع دين، غلامحسين رحيمي، ص 31</ref> | و نكته قابل توجهی كه آیه مزبور به آن اشاره كرده است اهمیت خمس میباشد كه میفرماید: «باید خمس سودی كه میبرید بدهید اگر به خدا و آنچه بر بنده خود نازل كردهایم ایمان دارید» و میرساند كه اگر بر كسی خمس واجب شده و از دادن آن خودداری میكند به خدا و آنچه بر [[پیامبر]] نازل شده [[ایمان]] و اعتقاد ندارد. <ref> فروع دين، غلامحسين رحيمي، ص 31</ref> | ||
=خمس در روایات= | |||
[[امام رضا (ع)]] مى فرمايد: هيچ مالى حلال نمى گردد مگر از طريقى كه خداوند آن را حلال كرده است؛ خمس، پشتوانه ما براى تقويت دين ما و اداره زندگى ما و كمك به دوستان ما است. با خمس، آبروى خود را از كسانى كه از قدرتشان بيم داريم، حفظ مى كنيم. پس خمس را از ما دريغ نداريد و خود را از دعاى ما محروم نكنيد. <ref> وسائل الشيعه، ج 6، ص 375</ref> | |||
قالَالباقِر: «لایحلُّ لاَحدٍ ان یَشْتَرِیَ منَ الخُمسِ شَیْئاً حَتّی یَصِلَ الَینا حَقَّنا؛ <ref> وسائل، ج 6، ص 337، ح 4</ref> ابوبصیر میگوید: [[امام باقر(ع)]]<ref>ر.ک:مقاله امام باقر (ع)</ref> فرمود: برای هیچ كس حلال نیست كه چیزی از خمس (مالی كه خمس آن داده نشده) بخرد تا این كه حق ما را به ما برساند. | |||
در كافى بسند خود از على بن ابراهيم از پدرش از ابن ابى عمير از حسين بن عثمان از سماعه روايت كرده كه گفت: از امام ابى الحسن (ع) از مساله خمس سؤال كردم، حضرت فرمود: خمس در هر فائده اى كه مردم مى برند چه كم و چه زياد واجب است . <ref>كافى، ج 1، ص 545</ref> | |||
[[امام صادق (ع)]]<ref>ر.ک:مقاله امام صادق (ع)</ref> میفرماید: به راستی خداوندی كه خدائی جز او نیست چون زكات را برای ما حرام كرده خمس را برای ما قرار داده است پس زكات را بر ما حرام كرده و خمس را برای ما (دادن خمس به ما) واجب كرده است و كرامت برای ما حلال است. <ref> وسائل، ج 6، ص 337، ح 2</ref> | |||
ابوبصیر میگوید: به امام صادق (ع) عرض كردم: كوچكترین چیزی كه بنده را داخل آتش میكند چیست؟ فرمود: این است كه كسی یك درهم مال یتیم را بخورد و ما یتیم هستیم. <ref> وسائل، ج 6، ص 337، ح 1</ref> | |||
امام زمان (ع) در نامهای كه برای محمد ابن عثمان (دومین نایب خاص خود) فرستاد در آن نوشته بود به نام خداوند رحمن و رحیم لعنت خدا و فرشتگان و تمام مردم بر كسی كه یك درهم بدون مجوز مال ما را بخورد. <ref>وسائل، ج 6، ص 337، ح 7</ref> | |||
در نامه دیگری كه آن حضرت در پاسخ محمد بن عثمان فرستاد نوشت (و اما آنچه پرسیده بودی از عمل كسی كه مالی از (خمس) مالهای ما در دست او است و آن را برای خود حلال دانسته و بدون دستور ما مانند مال خود در آن تصرف میكند. هر كس چنین كاری كند ملعون بوده و ما دشمن او هستیم چنان كه [[پیغمبر (ص)]] فرمود هر كس چیزی از حق [[اهل بیت]]<ref>ر.ک:مقاله اهل بیت (ع)</ref> مرا حلال شمرد به زبان من و به زبان هر پیغمبر مستجاب الدعوه ملعون خواهد بود. پس هر كس به ما (در ندادن حق) ستم كند از جمله ستمگران به ما خواهد بود و لعنت خداوند بر او است كه خداوند می فرماید لعنت خدا بر ستمگران. <ref> وسائل، ج 6، ص 376، ح 6</ref> | |||
محمد بن زید طبری میگوید: جمعی از مردم [[خراسان]] خدمت امام رضا (ع) رسیدند و از آن حضرت خواستند كه خمس را برای آنها حلال كند آن حضرت فرمود: حلال نمیكنم شما به زبان خود را دوست خالص ما معرفی میكنید ولی حقی كه خدا برای ما قرار داده و ما را برای آن قرار داده كه آن خمس است از ما باز میدارید و سه بار فرمود نه برای هیچ یك از شما حلال نمیكنم. <ref>وسائل، ج 6، ص 376، ح 3</ref> | |||
=پانویس= | =پانویس= |