اذان: تفاوت میان نسخه‌ها

صدای اذان همانند ندای آزادی و نسیم حیات بخش استقلال و عظمت، گوش‌های [[مسلمانان]] راستین را نوازش می‌دهد و بر جان بدخواهان اضطراب می‌افکند. یکی از رمزهای بقای [[اسلام]] است; چنان که ((گلادستون)) ـ یکی از رجال معروف [[انگلستان]] ـ در برابر جمعی از [[مسیحیان]] اظهار داشت: ((تا زمانی که نام محمد صلی الله علیه و آله در مإذنه ها بلند است و کعبه پابرجاست و [[قرآن]] رهنما و پیشوای [[مسلمانان]] است، امکان ندارد که پایه‌های سیاست ما در سرزمین‌های اسلامی استوار و برقرار گردد.))<ref>داعی السمإ، عباس محمود عقاد، ص 437 و 438.</ref>

12. گواهی به ولایت و امامت حضرت علی علیه السلام می‌دهد. از آن جا که [[بنی امیه]] و [[بنی مروان]]، گستاخی را به جایی رساندند که (العیاذ بالله) لعن و سب حضرت علی علیه السلام را جزء اذان و اقامه قرار دادند، و با صدای بلند اعلام می‌نمودند و منکر [[اسلام]] و ایمان حضرت علی علیه السلام شدند در حالی که آن حضرت نخستین کسی بود که [[اسلام]] را پذیرفت.

بنابراین شهادت به ولایت حضرت علی علیه السلام در اذان، [[انسان]] را در مسیر ((صراط مستقیم)) ثابت قدم نگاه می‌دارد.