confirmed
۵٬۹۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==وجه تسمیه== | ==وجه تسمیه== | ||
سفیان بن سیعد | سفیان بن سیعد را از آن جهت ثوری می خوانند که یکى از اجداد او [[ثور بن عبد منات]] نام داشت. <ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 132 | ||
</ref> | </ref> | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
ثوری در سال 96 در كوفه متولد شد و در همان جا علم حديث را آموخت.او مردى زاهد و بى اعتناى به خلفا و درباريان بود بنا بر این، مورد تعقيب دو خليفه عباسى منصور و مهدى قرار گرفت و ناچار به ترک وطن شد و مدتى در يمن و حجاز بسر برد. در | ثوری در سال 96 در [[كوفه]] متولد شد و در همان جا علم حديث را آموخت.او مردى زاهد و بى اعتناى به خلفا و درباريان بود بنا بر این، مورد تعقيب دو خليفه عباسى منصور و مهدى قرار گرفت و ناچار به ترک وطن شد و مدتى در [[يمن]] و [[حجاز]] و در [[مکه]] بسر برد. در آن شهر بر وى سخت گرفتند و به [[بصره]] رفته و در آن شهر ساکن شد. وی سر انجام در شعبان سال 161 هجرى و در 64 سالگی درگذشت و در همان جا به خاك سپرده شد. | ||
==آرای فقهی و کلامی سفیان ثوری== | ==آرای فقهی و کلامی سفیان ثوری== | ||
ثوری در فقه از پيروان اهل حديث بود و از ثقات آن طايفه به شمار مى رفت. بعضى او را برتر از مالك بن انس دانسته اند. | ثوری در فقه از پيروان [[اهل حديث]] بود و از ثقات آن طايفه به شمار مى رفت. بعضى او را برتر از مالك بن انس دانسته اند. | ||
ابن ندیم از بعضى از مؤلفات او ياد كرده كه از جمله آن ها «الجامع الكبير و الجامع الصغير» و «كتاب الفرائض» و دو رساله ديگر است. | [[ابن ندیم]] از بعضى از مؤلفات او ياد كرده كه از جمله آن ها «الجامع الكبير و الجامع الصغير» و «كتاب الفرائض» و دو رساله ديگر است. | ||
وى تفسيرى بر قرآن نوشته است كه ابو اسحاق ثعلبى به آن استشهاد كرده است.امّا در علم كلام سفيان ثوری از | وى تفسيرى بر [[قرآن]] نوشته است كه [[ابو اسحاق ثعلبى]] به آن استشهاد كرده است.امّا در علم كلام سفيان ثوری از «[[صفاتيه]]» بود و صفاتى را كه براى خداوند در قرآن كريم آمده از خصائص ذات او مى دانست.او در روايات فقهى غالبا به رويه [[شيخين]]استناد مى كرد. وى ترجيح مى داد كه بسمله را با بانگى خفيف تلاوت كند و جهاد را تا روز [[قيامت]] باقى و واجب مى دانست. وى مى گفت يك [[مسلمان]] بايداز [[اولو الامر]] اطاعت نمايد، خواه متّصف به عدل باشد یا جور. با این حال او به [[شيعه]] تمایل داشت و به قول صاحب كتاب «طبقات الحفاظ» [[امام جعفر صادق]] (ع) يكى از شيوخ او بود.البته بعضى گفته اند كه او زيدى مذهب بود و چون مردى زاهد و گوشه گير بود [[صوفيه]] او را از پيشوايان پيشين خود شمرده اند. چنان كه شيخ [[فريد الدين عطّار نيشابورى]] در كتاب «[[تذكرة الاولياء]]» او را از بزرگان صوفيه دانسته است. <ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 132 با ویرایش و دخل و تصرف در عبارات</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||