عرفات: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۵۶۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۸: خط ۳۸:


همچنین گفته اند که [[جبرئیل]] هنگامی که [[مناسک حج]] را به [[ابراهیم]]<ref>ر.ک:مقاله ابراهیم</ref> می آموخت، چون به عرفه رسید به او گفت «عرفت» و او پاسخ داد آری، لذا به این نام خوانده شد و نیز گفته اند سبب آن این است که مردم از این جایگاه به گناه خود اعتراف می کنند و بعضی آن را جهت تحمل صبر و رنجی می دانند که برای رسیدن به آن باید متحمل شد. چرا که یکی از معانی «عرف» صبر و شکیبایی و تحمل است.
همچنین گفته اند که [[جبرئیل]] هنگامی که [[مناسک حج]] را به [[ابراهیم]]<ref>ر.ک:مقاله ابراهیم</ref> می آموخت، چون به عرفه رسید به او گفت «عرفت» و او پاسخ داد آری، لذا به این نام خوانده شد و نیز گفته اند سبب آن این است که مردم از این جایگاه به گناه خود اعتراف می کنند و بعضی آن را جهت تحمل صبر و رنجی می دانند که برای رسیدن به آن باید متحمل شد. چرا که یکی از معانی «عرف» صبر و شکیبایی و تحمل است.
=معنای لغوی عرفات=
عَرَفاتْ، از ریشه عَرَفَ گرفته شده و به گفته [[راغب]]: بیانگر شناخت آثار اشیاء همراه با تفکر و تدبر است. <ref> تاج العروس، ج 24، ص 133</ref> این کلمه اسمی مفرد است که در لفظ به صورت جمع آمده، لیکن جمع بسته نمی‌شود. و شاید دلیل آن تفکیک‌ناپذیری اماکن بوده و با این استعمال گوئی هر جزئی از این سرزمین را عرفه دانسته‌اند.
[[فرّاء]] گفته است: عرفات اگر چه به صورت جمع آمده، لیکن معرفه است و دلیل معرفه بودنش نیز آن است که الف و لام بر آن داخل نشود.
[[اخفش]] نیز گفته است: عرفات بدان جهت منصرف است که تاء را به منزله یاء و واو در مُسْلِمین و مُسلِمُون، و تنوین را به منزله «نون» قرار داده‌اند و آن‌گاه که به صورت اسم استعمال گردد، اعراب آن به همان حال باقی می‌ماند. <ref> تاج العروس، ج 24، ص 138</ref>
[[جوهری]] همچنین گفته است: این گفته مردم «نَزَلْنا عَرَفَةَ» و عرفه به صورت مفرد آمده، این استعمال همچون «مُوَلَّدٍ» است و عربی خالص و محض نمی‌باشد. <ref> لسان العرب، ج 9، ص 157</ref>


=پانویس=
=پانویس=
confirmed، مدیران
۳۷٬۲۳۳

ویرایش