۸۷٬۸۸۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سید محمدکاظم طباطبایی یزدی' به 'سید محمد کاظم طباطبایی یزدی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
'''سید محمدعلی بن اسماعیل صدر''' مشهور به '''سید صدر الدین صدر''' (۱۲۹۹ - ۱۳۷۳ق) از مراجع تقلید [[شیعه]] و متخصص در اصول، رجال و تفسیر. | '''سید محمدعلی بن اسماعیل صدر''' مشهور به '''سید صدر الدین صدر''' (۱۲۹۹ - ۱۳۷۳ق) از مراجع تقلید [[شیعه]] و متخصص در اصول، رجال و تفسیر. | ||
او وصی [[عبدالکریم حائری یزدی]] بود و پس از وفات استاد | او وصی [[عبدالکریم حائری یزدی]] بود و پس از وفات استاد خود به همراه [[سید محمد حجت]] و [[سید محمد تقی خوانساری]] سرپرستی [[حوزه علمیه قم]] را بر عهده داشت و در حفظ حوزه کوشید. وی پدر [[امام موسی صدر]] و [[سید رضا صدر]] است. | ||
=نسب و تحصیلات= | =نسب و تحصیلات= | ||
خاندان صدر اصالتا از مردم جبل عامل [[لبنان]] هستند. نسب آن‌ها از طریق جناب ابراهیم اصغر به امام کاظم(ع) می‌رسد<ref>مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ۱۳۶۹ش٬ ج۳-۴، ص۴۲۶</ref>ب‌نا به نقل [[سید حسن صدر]] اجداد آن‌ها بدون استثناء فقیه و مجتهد بوده‌اند<ref>صدر، تكملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق٬ ج۶، ص۴۱۶</ref> نام اصلی سید صدر الدین صدر٬ محمدعلی، کنیه‌اش ابوالرضا و لقبش صدرالدین بود. با این حال به نام لقبش شهرت یافت و خود نیز همه جا خویش را «صدرالدین» می‌خواند. در [[کاظمین]] به دنیا آمد. پدرش آیت الله [[سید اسماعیل صدر]] است. او در کودکی به همراه پدر خود علامه سید صالح کبیر(متوفای۱۲۲۷ق)٬ به خاطر ظلم‌های سلاطین عثمانی٬ نسبت به [[شیعیان]] از لبنان به [[عراق]] مهاجرت کرد<ref>صدر، تكملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق٬ ج۶، ص۴۱۷</ref> صفیه، مادر سید صدر الدین٬ دختر آیت الله سید هادی صدر بود. سید صدر الدین دوران کودکی و نوجوانی را کنار پدر و خانواده در [[سامرا]] سپری کرد. ریاضیات، ادبیات، منطق و اغلب دروس سطح فقه و اصول را در همان جا نزد اساتید برادر بزرگترش، سید مهدی، فراگرفت. هنگامی که پدرش سید اسماعیل صدر در سال ۱۳۱۴ هجری قمری به [[کربلا]] هجرت کرد، او نیز به این شهر رفت و به بهره‌گیری از پدر و دیگر استادان کربلا پرداخت. سپس به سفارش پدرش، برای تکمیل تحصیلات، رهسپار [[نجف]] شد و دروس دوره سطح و خارج را آن‌جا آموخت<ref>مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ج۲، ص۴۶۶؛ امین، مستدرکات اعیان الشیعه، ص۵۰</ref>. | خاندان صدر اصالتا از مردم جبل عامل [[لبنان]] هستند. نسب آن‌ها از طریق جناب ابراهیم اصغر به امام کاظم(ع) می‌رسد<ref>مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ۱۳۶۹ش٬ ج۳-۴، ص۴۲۶</ref>ب‌نا به نقل [[سید حسن صدر]] اجداد آن‌ها بدون استثناء فقیه و مجتهد بوده‌اند<ref>صدر، تكملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق٬ ج۶، ص۴۱۶</ref> نام اصلی سید صدر الدین صدر٬ محمدعلی، کنیه‌اش ابوالرضا و لقبش صدرالدین بود. با این حال به نام لقبش شهرت یافت و خود نیز همه جا خویش را «صدرالدین» می‌خواند. در [[کاظمین]] به دنیا آمد. پدرش آیت الله [[سید اسماعیل صدر]] است. او در کودکی به همراه پدر خود علامه سید صالح کبیر(متوفای۱۲۲۷ق)٬ به خاطر ظلم‌های سلاطین عثمانی٬ نسبت به [[شیعیان]] از لبنان به [[عراق]] مهاجرت کرد<ref>صدر، تكملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق٬ ج۶، ص۴۱۷</ref> صفیه، مادر سید صدر الدین٬ دختر آیت الله سید هادی صدر بود. سید صدر الدین دوران کودکی و نوجوانی را کنار پدر و خانواده در [[سامرا]] سپری کرد. ریاضیات، ادبیات، منطق و اغلب دروس سطح فقه و اصول را در همان جا نزد اساتید برادر بزرگترش، سید مهدی، فراگرفت. هنگامی که پدرش سید اسماعیل صدر در سال ۱۳۱۴ هجری قمری به [[کربلا]] هجرت کرد، او نیز به این شهر رفت و به بهره‌گیری از پدر و دیگر استادان کربلا پرداخت. سپس به سفارش پدرش، برای تکمیل تحصیلات، رهسپار [[نجف]] شد و دروس دوره سطح و خارج را آن‌جا آموخت<ref>مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ج۲، ص۴۶۶؛ امین، مستدرکات اعیان الشیعه، ص۵۰</ref>. | ||
=اساتید= | =اساتید= | ||
محمد حسین نائینی؛ صدر در نجف از وی کسب علم کرده است<ref>امین٬ مستدركات أعيان الشيعة، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۵۰</ref>. | |||
حسن شوشتری کربلایی؛ استاد صدر در کربلا بود<ref>سبحانی٬ موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۴(القسم الثاني)، ۱۴۱۸ق، ص۷۵۴</ref>. | حسن شوشتری کربلایی؛ استاد صدر در کربلا بود<ref>سبحانی٬ موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۴(القسم الثاني)، ۱۴۱۸ق، ص۷۵۴</ref>. | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۵: | ||
سید محمد بحر العلوم صاحب بلغة الفقیه<ref>سبحانی٬ موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۴(القسم الثاني)، ۱۴۱۸ق، ص۷۵۶</ref> | سید محمد بحر العلوم صاحب بلغة الفقیه<ref>سبحانی٬ موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۴(القسم الثاني)، ۱۴۱۸ق، ص۷۵۶</ref> | ||
=شاگردان= | =شاگردان= | ||