طالبان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:N81931664-70464678.jpg|بندانگشتی]]

{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |

|نام جریان

| data-type="authorfatherName" |طالبان

|-

| data-type="authorbirthDate" |۱۹۹۴–۱۹۹۶ (شبه نظامی)

|رهبران

| data-type="authorbirthDate"|اولین رییس طالبان محمدعمر (قندهار۱۳۳۹ش-پاکستان۱۳۹۲ش/۱۹۶۰-۲۰۱۳م) معروف به ملاعمر ـ هبت‌الله آخوندزاده (رهبر کنونی)

|-

|گستره جغرافیایی

| data-type="authorbirthDate" |قندهار، افغانستان (۱۹۹۶–۲۰۰۱)

| data-type="authorbirthDate" |الگو بودن زندگی سلفی

|-

| data-type="authorbirthDate" | احیای الگوی زندگی سلفی

تشکیل نظام خلافت ـ

|تصرف کابل و تشکیل حکومت (۱۳۷۵ش/۱۹۹۶م)

</div>

'''طالِبان''' گروه مسلح سلفی است که با هدف سرنگونی نظام سیاسی فعلی [[افغانستان]] و برپایی امارت اسلامی می‌جنگد. اندیشه و رفتار طالبان بر تفسیر سنتی و بدون نرمش از شریعت اسلام ([[دیوبندیه|دیوبندی]]، [[سلفیه|سلفيه]] و [[وهابیت|وهابی]]) و مقررات سخت‌گیرانه قبیله‌ای پشتون استوار است.  

=ظهور طالبان=

این گروه در ۱۳۷۳ش/۱۹۹۴م توسط دولت و گروه‌های بنیادگرای اهل‌سنت [[پاکستان]] و حمایت [[عربستان]]، با بدنه ملایان و طلبه‌های پشتوندر مدارس مناطق مرزی پاکستان بوجود آمد.که تشکیل آن از ترکیب و تناسب عوامل داخلی و خارجی بود که موارد اصلی و برجسته آن  به شرح زیر می‌باشد:

===عوامل داخلی===

وضعيت كلی افغانستان پیش از شروع فعالیت طالبان، دچار بی‌ثباتی و بحران بود.

مسابقه سران و فرماندهان گروه‌های مجاهدین پس از سقوط دولت نجیب‌الله (بهار۱۳۷۱ش/۱۹۹۲م)، برای تلاش در ورود انحصاری و سریع به [[کابل]] و بدست گرفتن مناطق مهم و سلاح‌های سنگین، باعث شد که اختلافات به درگیری‌های شدید، جنایات بسیار و ویران ساختن کابل و شهرهای بزرگ انجامد. رونق اقتصادی، ثبات اجتماعی و امنیت همگانی در دوره دولت مجاهدین از بین رفت. روند كم‌شتاب توسعه متوقف شد. فساد، زورگویی و اعمال خلاف قانون رواج بیشتر یافت.<ref>طنین، افغانستان در قرن بیستم، ۱۳۹۰ش، ص ۳۹۹-۴۱۰.</ref> این‌گونه بود که افکار عمومی به سمت ظهور عامل قوی برای توقف و جبران نابسامانی‌های عملکرد مجاهدین متمایل شد. ناشناخته بودن اولیه طالبان باعث شد که تصور عمومی بر متفاوت بودن و بهتر بودن این گروه شکل گیرد.<ref>سجادی، «طالبان، دین و حکومت»، ۱۳۷۷ش،ص ۴۴۰.</ref>

====تناسب شخصیتی طالبان====

در ایالات و مناطق مرزی [[پاکستان]] بخصوص در پیشاور و [[کویته]]، از دهه چهل خورشیدی به این سو، احزاب [[اهل تسنن|سنی]] مانند جمعیت علمای اسلام، جماعت اسلامی و اهل حدیث، مدارس علمیه ایجاد کردند. در این مدارس فقط برخی متون مذهبی با تفسیر و دیدگاه مکتب [[دیوبندیه|دیوبندی]] ([[هند]]) تدریس می‌شود که دیدگاه‌ها و فعالیت‌های مشترک با [[سلفیه]] و [[وهابیت]] دارد.<ref>احمدی،«طالبان: ریشه‌ها، علل ظهور و عوامل رشد»، ۱۳۷۷ش، ص۲۶.</ref> پس از ورود مهاجرین [[افغانستان|افغانستانی]] به این مناطق، تعداد قابل توجهی از جوانان، جذب این مراکز شدند و نیز، بر تعداد این مدارس افزوده گشت. بیشتر این طلاب از [[قوم پشتون]] بودند و در فضای قبیله‌ای، روستایی یا اردوگاهی همراه با فقر و محیط بسته تربیت شده بودند.<ref>احمدی،«طالبان: ریشه‌ها، علل ظهور و عوامل رشد»، ۱۳۷۷ش، ص۲۶.</ref>

در این مراکز بارها گفته می‌شد که مجاهدین و [[شیعه|شیعیان]]، فاسد و خارج از [[دین اسلام|دین]] هستند و خارجی‌ها نیز نیروهای [[شیطان|شیطانی]] معرفی می‌شدند. سپس با تحریک و تشویق طلبه‌ها به جهاد، وظیفه دینی برای پاکسازی افغانستان و یادآوری تعصب قومی، آنان را مسلح و سازمان‌دهی کرده و به افغانستان گسیل داشتند. <ref>احمدی،«طالبان: ریشه‌ها، علل ظهور و عوامل رشد»، ۱۳۷۷ش، ص۲۶.</ref>

===عوامل خارجی===

همسایگان و طرف‌های خارجی درگیر در بحران افغانستان، به دنبال کسب منافع و خلاصی از این وضعیت بودند.

====دولت [[پاکستان]]====

 

 

===الگو بودن زندگی سلفی===

=== نظام خلافت===

 

===برتری قومی===

طالبان اعتقاد دارد که برای خلافت و ریاست دولت اسلامی افغانستان، قبیله احمدخان درانی (ابدالی) از [[قوم پشتون]]، شایستگی و اصالت دارند، زیرا او پایه‌گذار اولین حکومت مستقل در قندهار است که منجر به تشکیل کشور افغانستان شد. بنابر این طالبان حکومت اقوام دیگر افغانستان، و حتی طوایف دیگر پشتون مانند غلزایی، محمدزایی و... را تحمل نمی‌کنند.<ref>سجادی، «طالبان، دین و حکومت»، ص۲۳۵و۲۴۰.</ref>

==اهداف==

===تشکیل نظام خلافت===

اندیشه سیاسی و حاکمیتی طالبان، نظیر سایر جنبش‌های اهل‌سنت، بر پایه خلافت اسلامی است. در این راستا طالبان پس از تصرف کابل، با ملا محمدعمر، به‌عنوان امیرالمومنین و امیر امارت اسلامی بیعت کردند. <ref>سجادی، «طالبان، دین و حکومت»، ۱۳۷۷ش، ص۲۴۴</ref>رهبران بعد از وی نیز تحت این دو عنوان انتخاب می‌شوند.

===حفظ برتری سیاسی قومی===

پشتون‌ها از قرن ۱۱ش/۱۸م قدرت را پیوسته در افغانستان به دست داشته‌اند ولی ریاست برهان‌الدین ربانی ـ ملای تاجیک ـ بر دولت مجاهدین این رویه را قطع کرد. بنابر این ملامحمد عمر، رهبر طالبان با اعتقاد به اصالت پشتون‌ها برای گرفتن قدرت، کوشید تا این سنت را دوباره زنده کند.<ref>احمدی، «طالبان،ریشه‌ها، ظهور و عوامل رشد»،۱۳۷۷ش، ص۲۹.</ref>

==حکومت==

در مهر ۱۳۷۳ش پس از یک درگیری خونین میان نیروهای محلی مجاهدین و گروهی نوظهور در اسپین بولدگ، در افغانستان و نزدیک مرز پاکستان، فردی به نام مولوی منان نیازی با بخش فارسی رادیو بی‌بی‌سی مصاحبه کرد و خود را سخنگوی گروه جنگجوی جدید معرفی نمود. اواهداف گروه را این‌گونه اعلام نمود: ما محصلین و طالبان مدارس دینی هستیم که برای از بین بردن گروه‌ها و دسته‌جات مسلح محلی و برقراری امنیت راه‌های تجاری اقدام نموده‌ایم.<ref>[https://www.khabaronline.ir/news/184533/%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86-%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%D8%B4%DA%A9%D9%84-%DA%AF%D8%B1%D9%81%D8%AA-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE بختیاری، «طالبان چگونه شکل گرفت؟»، سایت خبر انلاین]</ref> طالبان به سرعت توانستند قندهار، مهم‌ترین ولایت جنوبی افغانستان را تصرف کرده و در آنجا حکومت محلی خود را ایجاد کنند.<ref>احمدی، «طالبان،ریشه‌ها، ظهور و عوامل رشد»،۱۳۷۷ش، ص۲۹.</ref>

در مهر ۱۳۷۵ش گروه طالبان وارد کابل شد. ارگ رياست جمهوري را گرفت و امارت اسلامی تاسیس کرد ولی ملاعمر در قندهار ماند. طالبان تا آبان ۱۳۸۰ش بر بخش زيادی از افغانستان حکومت کرد. البته مجاهدین افغانستان در مناطق مختلف با طالبان در نبرد بودند و حاج [[قاسم سلیمانی]] نیز که فرمانده [[نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی|سپاه قدس]] بود، در مناطق مختلفی از افغانستان حضور پیدا می‌کرد و به مجاهدین برای مقابله با طالبان کمک می‌کرد.<ref>[https://avapress.com/fa/news/202707 حضور جدی سردار سلیمانی در کنار مقاومت‌گران افغانستان]</ref> در پی حمله به برج‌های دوقلو در نیویورک، دولت آمریکا، گروه القاعده را متهم به دست داشتن در این حمله دانست و از طالبان خواست تا [[اسامه بن‌لادن]]، رهبر القاعده را به امریکا تحویل دهد؛ در پی خودداری طالبان از پذیرش این درخواست، آمریکا به بهانه مبارزه با تروریسم به افغانستان حمله کرد. تهاجم امریکا به افغانستان، باعث شد طالبان ضعیف شود و تلاش‌های چندین ساله [[مجاهدین افغانستان]] در مبارزه با طالبان به نتیجه برسد و دولت طالبان ساقط شود. پس از سقوط دولت طالبان در آبان(عقرب)۱۳۸۰ش، بیشتر اعضای باقی‌مانده به پاکستان فراری شدند. <ref>سینایی، «نقش حمایت خارجی در احیای طالبان»، ۱۳۹۲ش، ص ۹۷.</ref>

==رهبران==

*[[ملا محمد عمر]]

اولین رییس طالبان محمدعمر (قندهار۱۳۳۹ش-پاکستان۱۳۹۲ش/۱۹۶۰-۲۰۱۳م) معروف به ملاعمر بود. محمد عمر پس از تصرف کابل (مهر ۱۳۷۵ش/اکتبر۱۹۹۶م) در گردهمایی ملایان و طلبه‌های جنوب افغانستان به امارت اسلامی طالبان انتخاب شد. او سابقه جهاد و عضویت در برخی احزاب جهادی افغانستان را دارا بود که از آن کناره‌گیری کرد. محمدعمر پس از سقوط حکومت طالبان و فرار به پاکستان تا هنگام مرگ دیده نشد.<ref>[http://www.payam-aftab.com/fa/doc/news/34079/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%85%D9%84%D8%A7-%D8%B9%D9%85%D8%B1 وبگاه خبرگزاری پیام آفتاب، زندگی نامه ملاعمر، نشر:۰۷/۰۵/۱۳۹۴ بازدید:۱۹/۰۹/۱۳۹۷].</ref>

*[[ملا اختر محمد منصور صاحب]]( نام دیگر او ولی محمد می باشد.)

پس از محمدعمر، اختر محمد منصور(ولایت قندهار۱۳۴۷-پاکستان۱۳۹۵ش/۱۹۶۸-۲۰۱۶م)، فرد شماره دو این گروه، بعنوان رهبر جدید آن انتخاب شد اما بخشی از طالبان، این انتخاب را نپذیرفته و جدا شدند.<ref>[http://www.payam-aftab.com/fa/doc/news/45017/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%85%D9%84%D8%A7-%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D8%B1-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D9%85%D9%86%D8%B5%D9%88%D8%B1-%D8%B1%D9%87%D8%A8%D8%B1-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D9%82%D9%84%D9%85 وبگاه خبرگزاری پیام آفتاب، «زندگی‌نامه ملا اختر محمد (منصور)»، رهبر جدید طالبان به قلم طالبان»، نشر: ۱۳۹۴/۰۶/۱۰، بازدید:۱۳۹۷/۰۹۱\/۱۹].</ref>

*[[ملا هبت‌الله آخوندزاده]]

*[[محمد نعیم]]

*[[ذبیح الله مجاهد]]

*[[ملا محمد یعقوب]]

*[[سراج الدین حقانی]]

*[[گل آقااسحاقزی]]

# آن‌هایی که دیدی بازتر نسبت به قضایا داشتند (به رهبری ملا احسان الله)

در مجموع افراد زیر حلقه رهبری طالبان را تشکیل می‌دادند.<br>

•ملا هبت الله آخوندزاده(رهبر کل)

اعضای شورای داخلی<br>

اعضای شورای مرکزی<br>

طالبان به تدریج افراد زیر در پست‌های زیر تعیین نمودند:<br>

# وزیر اطلاعات و فرهنگ ملا امیر خان متقی

از جمله رهبران دیگر طالبان:<br>

# *[[نیک محمد رهبر]] فرمانده ارشد طالبان

# *[[ملاعبدالله]] مشهور به خادم؛

# *[[عزیز الله]] مسئول شبکه شهری طالبان؛

# *[[ملا غوث الدین]]؛

# *[[قاری عزیزالله]]

# *[[مولوی مصباح]]؛

# *[[ملا نور علی]]؛

# *[[ملاغوث الدین]]؛

# *[[محمد یوسف احمدی]] سخنگوی طالبان؛

# *[[سید آغا]] معروف به درویش؛

# *[[ملاسنگین زدران]] غیرت الله زدران مشهور به ملاسنگین؛

# *[[صلاح الدین صادق]]؛

# *[[ملا عبدالغنی برادر]]؛

# *[[جلال الدین حقانی بنیانگذار شبکه حقانی]] و عضو ارشد شورای کویته یکی از شاخه های طالبان<br>

=ساختار کنونی رهبری طالبان=

در ساختار رهبری طالبان [[ملا عبدالحکیم اسحاقزی]] در جایگاه رئیس قوه قضائیه طالبان و شورای رهبری طالبان قرار دارد. این شورا در حال حاضر به [[ملا هبت الله آخوند زاده]] به رهبری طالبان تعیید و عنوان امیر المومنین به او داده است و سراج الدین حقانی و ملا محمد یعقوب را به جانشینی او منصوب نموده است.

=ساختار نظامی طالبان=

این شاخه با رهبری [[ملامحمد رسول]] تشکیل شد.<br>

ملا[[عبدالمنان نيازی]] سخنگوی گروه انشعابي طالبان به رهبری ملامحمدرسول.  

==شاخه سوم==

يک گروه جديد طالبان به رهبری مولوی عبيدالله هنر در ولايت پکتيکا اعلام موجوديت کرد. این گروه در بیانیه خود علیه گروه ملا اختر منصور، شبکه حقانی و به ویژه بلال حدران یکی از فرماندهان این شاخه طالبان جهاد اعلام کرده است.<br>

==شاخه حقانی==

این گروه به رهبری جلال الدین حقانی تاسیس گردید.و پس از مرگ توسط فرزندان او و سراج الدین حقانی رهبری می شود.

دومین رهبر این شبکه غیرت الله زدران مشهور به [[ملاسنگین زدران]] می باشد.<br>

==شاخه محاذفدایی==

به رهبری [[منصور دادالله]] او در اواخر ماه نوامبر سال 1394 در حمله افراد ملااخترمحمد منصور زابل کشته شد.<ref>https://www.tasnimnews.com/fa/news/1395/06/13/1177049/%D8%A7%D9%81%D8%B2%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D9%84%D8%A7%D9%81-%D8%AF%D8%B1-%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%86%D8%B4%D8%B9%D8%A7%D8%A8%DB%8C-%D9%85%D8%B3%D8%A6%D9%88%D9%84-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%88%D9%87-%D9%85%D9%84%D8%A7-%D8%B1%D8%B3%D9%88%D9%84-%D8%A8%D8%B1%DA%A9%D9%86%D8%A7%D8%B1-%D8%B4%D8%AF</ref>

این شاخه جزء گروه های تندرو و افراطی و با معیارهای خشونت بار درحال فعالیت است.<br>

از اعضاء کلیدی این دسته می توان به [[ملا شهاب]]، مسئول قطعه سرخ گروه طالبان که مسئولیت رهبری جنگ هرات را به عهده داشت و [[ملا قدوس غوریانی]]، [[ملا ظاهر سلطانزوی]] و [[مولوی عبدالمجید]] نام برد این افراد در  نیز کشته شدند.برخی از افراد مذکور در عملیات شبانه نیروهای ارتش در ولایت هرات کشته شدند.<ref>https://atlaspress.af/%d9%81%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86%d8%af%d9%87-%d8%b7%d8%a7%d9%84%d8%a8%d8%a7%d9%86-%d8%af%d8%b1-%d8%ac%d9%86%da%af-%d9%87%d8%b1%d8%a7%d8%aa-%da%a9%d8%b4%d8%aa%d9%87-%d8%b4%d8%af/</ref><br>

==رفتار با شیعیان==

پس از سقوط کابل و انتقال مرکز حزب وحدت اسلامی به [[بامیان]]، طالبان حملات شدیدی را به این ولایت نمود اما تا تصرف آن، بارها شکست خورد و عقب نشست. در خرداد(جوزا) ۱۳۷۶ش به دنبال تصرف [[مزار شریف]]، مرکز ولایت/استان [[بلخ]] در شمال افغانستان، هزاره‌های این شهر و نیروهای حزب وحدت علیه طالبان قیام کرده، با همراهی ازبک‌ها و تاجیک‌ها صدها نیروی طالبان را به قتل رسانده و شهر را باز پس گرفتند. این عمل باعث شد تسلط طالبان بر بیشتر مناطق افغانستان، و ابتکار [[پاکستان]] و [[عربستان]] برای رسمیت دادن دولت آنان به شکست انجامد.<ref>احمدی، «طالبان،ریشه‌ها، ظهور و عوامل رشد»،۱۳۷۷ش، ص۲۴.</ref> به تلافی، منطقه هزارستان تحریم و محاصره شد. گرسنگی و بیماری، تلفات و فشار بسیاری بر مردم وارد نمود. این وضعیت حدود ۱۵ ماه، تا زمان سقوط بامیان ادامه داشت.<ref>نظری، «مقاوم شیعیان افغانستان در برابر طالبان در چارچوب تحلیل گفتمان»، ۱۳۸۵ش، ص۱۲۱-۱۲۲.</ref>

پس از شروع مجدد فعالیت طالبان(۱۳۸۵ش/۲۰۰۶م)، در رفتار خشونت‌آمیز این گروه با شیعیان هیچ تغییری دیده نشده است، و آمارها نشان می‌دهد تلفات و هزینه‌های حملات طالبان گاهی برای شیعیان سنگین‌تر بوده است.<ref>[https://www.avapress.com/fa/news/162502/%D8%B4%DB%8C%D8%B9%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%85%D8%AD%D9%88%D8%B1-%D8%AD%D9%85%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D8%AF%D8%A7%D8%B9%D8%B4-%D8%A7%D9%81%D8%BA%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%DB%B1%DB%B9-%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87-%DB%B5%DB%B4%DB%B4-%DA%A9%D8%B4%D8%AA%D9%87-%DB%B1%DB%B0%DB%B0%DB%B0-%D8%B2%D8%AE%D9%85%DB%8C سایت خبرگزاری صدای افغان، گزارش کمیسیون حقوق بشر درباره قربانیان اقلیتها]</ref> البته پس از شروع فعالیت داعش در افغانستان (۱۳۹۴ش/۲۰۱۵م) و انجام عملیات‌های تروریستی و جنایت بخصوص علیه شیعیان، طالبان در چند بیانیه‌ این حملات را محکوم کرده، و کوشیده است که خود را از حملات عمدی به شیعیان و با انگیزه تعصب مذهبی و نژادی دور نشان دهد.<ref>[https://www.tasnimnews.com/fa/news/1396/07/01/1524185/%D8%A7%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%85%D9%88%D8%A7%D8%B6%D8%B9-%DA%AF%D8%B1%D9%88%D9%87-%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B7%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D8%B9%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B4%DB%8C%D8%B9%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D9%85%D8%AD%D8%B1%D9%85-%D9%88-%D9%81%D8%AA%D9%86%D9%87-%D8%AF%D8%A7%D8%B9%D8%B4 وبگاه خبرگزاری تسنیم، «اعلام مواضع گروه طالبان در رابطه با عزاداری شیعیان در ماه محرم و فتنه داعش»، نشر:۱۳۹۶/۰۷/۰۱، بازدید: ۱۳۹۷/۰۹/۱۹.].</ref>

==طالبان و غربی‌ها==

==طالبان و دیگر گروه‌های تندرو==

طالبان تفاوت‌هایی با گروه‌هایی تندرو دیگر همچون القاعده و [[داعش]] داشته و دارد. طالبان در جهاد خود اولویت را به دشمن نزدیک می‌دهد. این دشمنان نزدیک همان رژیم سکولار و حامیانشان، یعنی نیروهای ایساف و آمریکا در افغانستان اند. آنها برای جهاد به کشورهای دیگر نمی‌روند و حتی کمتر در صدد ایجاد گروههای ضربت در داخل [[آمریکا]] و یا [[اروپا]] هستند. برخلاف داعش و القاعده که با توجه به ساختار و سوابقشان دارای استراتژی جهانی هستند. در نگاه آنان ایجاد دولت اسلامی گام اول در جهت توسعه سرزمین اسلامی و ایجاد خلافت اسلامی است. ایده تغییر نام گروهک تروریستی داعش منشعب از القاعده از دولت اسلامی عراق و شام (داعش) به دولت اسلامی هم از این جهت بود که محدویت ملی و سرزمینی را حذف کند. [[ابوبکر البغدادی]] خود را خلیفه مسلمین می‌داند در حالی که ملا عمر خود را تنها امیر افغانستان، می دانست.<ref>[https://www.mashreghnews.ir/news/345246/%D8%AA%D9%81%D8%A7%D9%88%D8%AA-%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%A7%D8%B9%D8%AF%D9%87-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA «تفاوت "طالبان" و "القاعده" چیست؟»]</ref>

==فعالیت دوباره==

طالبان پس از مدتی دوباره (۱۳۸۵ش/۲۰۰۶م) فعالیت خود را در افغانستان علیه نیروهای دولتی و خارجی آغاز کرد. حملات خرد و کلان این گروه، تلفات سنگینی برای هر دو طرف داشته است. هم‌چنین در نتیجه عملیات‌های این گروه بخصوص [[انتحار|انتحاری]] و بمب‌گذاری تاکنون ده‌ها هزار فرد غیرنظامی کشته و زخمی شده است. سران طالبان در لیست سیاه سازمان ملل قرار دارد.<ref>[https://etilaatroz.com/45433/ وبگاه روزنامه اطلاعات روز، «رکورد تازه تلفات غیرنظامیان؛۱۶۶۲ کشته در شش ماه»، نشر:].</ref><ref>[https://etilaatroz.com/45433/ وبگاه روزنامه اطلاعات روز، «گزارش تازه سازمان ملل، رکوردزنی تلفات ملکی(غیرنظامی) در ۲۰۱۶» بازدید:۱۳۹۷/۰۹/۲۴].</ref>

دولت افغانستان بارها پاکستان را به حمایت و تقویت طالبان متهم کرده، همان‌طور که خود این دولت توسط منتقدین و مخالفین سیاسی، به سهل‌انگاری امنیتی و عدم قاطعیت در برابر طالبان متهم شده است. از طرفی این دولت اعلام کرده که حاضر است با طالبان گفتگو و صلح کند ولی منجر به شکست می‌شود. طالبان دولت افغانستان را تحت نفوذ امریکا می‌دانند و اعلام کرده فقط با دولت امریکا مذاکره می‌کند. در سال‌های اخیر، دولت امریکا نیز فعالیت‌هایی را برای مذاکره با طالبان داشته و دارد.

در بهمن ۱۳۹۷ش زلمی خلیل‌زاد، نماینده افغان‌تبار دولت امریکا، دور جدیدی از تلاش‌ها را برای گفتگو و صلح با طالبان آغاز کرد. دفتر نمایندگی طالبان در قطر، محل اصلی این دیدارها است. هم‌زمان با این فعالیت؛ ترامپ اعلام کرده که احتمالا بخشی از نیروهای امریکایی را از افغانستان خارج کند.<ref>[https://etilaatroz.com/69980/how-does-withdrawal-us-forces-afghanistan-affect-situation-in-country/ سایت روزنامه اطلاعات روز، «خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان چه تاثیری دارد؟»]</ref>  

[[رده: جریان ها]]

[[رده: سلفی گری]]