اخوت و برادری در اسلام (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''اخوت و برادری در اسلام''' در شش فصل و یك خاتمه، «اخوت اسلامی» و «برادری میان مسلمانان» را به عنوان تنها راه ‏نجات از فتنه ها، آشوب ها، نزاع ها و اختلافات پیشنهاد نموده است.

یكی از تعالیم و شعارهای اساسی و ریشه دار اسلامی، «اخوت» میان مسلمانان است. متأسفانه امروزه ‏پدیده شوم و خطرناكی كه زمینه انحطاط جوامع اسلامی را فراهم كرده، نفا ق، اختلاف و جدایی توده ها ‏از یك دیگر است. علمای اسلامی نیز با توجه به آموزه های اسلام، به خصوص قرآن كریم و سیره رسول ‏اكرم (صلی الله علیه وآله) به تقویت روحیه برادری میان مسلمانان می پردازند.‏<br>

نوشتار حاضر در شش فصل و یك خاتمه، «اخوت اسلامی» و «برادری میان مسلمانان» را به عنوان ‏تنها راه نجات از فتنه ها، آشوب ها، نزاع ها و اختلافات پیشنهاد نموده و تأكید می كند كه هماهنگی های ‏نژادی، قبیله ای، سیاسی، جغرافیایی و جز این ها كارساز نیست و حتی «وحدت ملی» به معنای سیاسی آن ‏نیز راه كار اساسی نخواهد بود؛ مگر آن كه بر محور عقیده مشترك استوار گردد. تنها راه كار اصولی، ‏‏«وحدت ملی» یا به معنای واقعی، «اخوت  اسلامی» است.‏<br>

مهم ترین عناوین و موضوعات فصول شش گانه كتاب عبارت است از: پیشینه تاریخ اخوت اسلامی؛ ‏[[اخوت اسلامی]] در روایات؛ مساوات در اسلام؛ انواع اختلاف؛ ضرورت و اهمیت اخوت اسلامی؛ ‏ضرورت برادری؛ ضرورت پیوستگی صفوف؛ بقای ملت و ضرورت وحدت؛ حقوق بشر یا حقوق ‏برادری؛ حقوق برادر مؤمن بر برادرش؛ تخریب مسجد نفاق؛ اهداف بنای مسجد ضرار؛ مبانی اخوت ‏اسلامی؛ روش رسول خد ا (صلی الله علیه وآله ) در برخورد قبیله گرایی؛ مهم ترین پیوند، پیوند مكتبی؛ ‏پیمان برادری؛ ویژگی های عقد برادری؛ شناخت راه های اخوت؛ موانع تحكیم؛ موانع بیرونی؛ فتنه از ‏دیدگاه علی (علیه السلام)؛ مو انع درونی تحكیم اخوت اسلامی؛ راه كارهای مهم اخوت اسلامی؛ ‏مسئولیت های اجتماعی؛ احترام مسلمان برترین حرمتها؛ انس و الفت مسلمانان؛ اصلاح ذات البین در ‏روایات؛ احیای مبانی اخلاق و آداب اسلامی؛ پیوند برادری؛ اخوت اسلامی، مایه آسایش و امنیت؛ پیش-‏بینی رسول اكرم (صلی الله علیه وآله) از تفر قه امت؛ تشویق به فواید اخوت اسلامی؛ تشكیل ملت ‏واحده یا امت اسلامی؛ وظایف دانشمندان مسلمان.‏<br>

همچنین نویسنده در پایان كتاب، دیدگاه ١٥٤ دانشمند اسلامی را درباره مذاهب اسلامی و اخوت ‏میان مسلمانان بیان می كند. برخی از این دانشمندان عبارت اند از: [[شیخ محمود شلتوت]]؛ دكتر [[محمد ‏فحام|محمد ‏فحّام]]؛ شیخ [[عبد الحلیم محمود|عبدالحلیم محمود]]؛ استاد [[عفیف عبد الفتاح طباره]]؛ شیخ [[محمد غزالی]]؛ شیخ [[عبدالوهاب ‏عبداللطیف]]؛ دكتر [[نصر فرید واصل]]؛ میرزا [[خلیل كمره ای]]؛ شیخ [[محمد جواد مغنیه|محمدجواد مغنیه]].‏