۸۷٬۱۹۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:حقوق بشر.jpg |جایگزین=حقوق بشر|بندانگشتی|حقوق بشر]] | <div class="wikiInfo">[[پرونده:حقوق بشر.jpg |جایگزین=حقوق بشر|بندانگشتی|حقوق بشر]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
!حقوق بشر | !حقوق بشر | ||
|- | |- | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''حقوق بشر''' | '''حقوق بشر''' (human riqhts)، یک اصطلاح نسبتا جدید است و فقط پس از جنگ جهانی دوم و تاسیس سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۵ وارد محاورات روزمره شده است. این عبارت جایگزین اصطلاح <sub>حقوق طبیعی</sub> (Natural Rights) و <sub>حقوق انسان</sub> (Rights of man.) گردیده که قدمتی بیشتر دارند. | ||
مطابق اعلامیه جهانی حقوق بشر و سایر اسناد بین‌المللی این حقوق ویژگی‌هایی را دارا هستند که می‌توان به مواردی همچون جهان‌شمولی، غیرقابل سلب بودن، تبعیض‌ناپذیری، برابری، و نیز انتقال‌ناپذیری، تفکیک‌ناپذیری، برابری‌طلبی و به‌هم‌پیوستگی و درهم‌تنیدگی از دیگر مواردی است که می‌توان به آن اشاره کرد. از این رو به تمامی افراد در هر جایی از جهان تعلق دارد و هیچ‌کس را نمی‌توان از این حقوق محروم کرد، ضمن اینکه همهٔ افراد فارغ از عواملی چون نژاد، ملیت، جنسیت، مذهب، گرایش جنسی، رنگ، زبان و غیره در برخورداری از این حقوق با هم برابرند و هیچ‌گونه تمایز، ارجحیت، محدودیت و محرومیت در بهره‌مندی از این حقوق ندارند و این حقوق قابل نقض نیستند. | مطابق اعلامیه جهانی حقوق بشر و سایر اسناد بین‌المللی این حقوق ویژگی‌هایی را دارا هستند که می‌توان به مواردی همچون جهان‌شمولی، غیرقابل سلب بودن، تبعیض‌ناپذیری، برابری، و نیز انتقال‌ناپذیری، تفکیک‌ناپذیری، برابری‌طلبی و به‌هم‌پیوستگی و درهم‌تنیدگی از دیگر مواردی است که می‌توان به آن اشاره کرد. از این رو به تمامی افراد در هر جایی از جهان تعلق دارد و هیچ‌کس را نمی‌توان از این حقوق محروم کرد، ضمن اینکه همهٔ افراد فارغ از عواملی چون نژاد، ملیت، جنسیت، مذهب، گرایش جنسی، رنگ، زبان و غیره در برخورداری از این حقوق با هم برابرند و هیچ‌گونه تمایز، ارجحیت، محدودیت و محرومیت در بهره‌مندی از این حقوق ندارند و این حقوق قابل نقض نیستند. | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
=فلسفه حقوق بشر= | =فلسفه حقوق بشر= | ||
فلسفه حقوق | فلسفه حقوق بشر به بررسی مبانی اساسی مفهوم حقوق بشر می‌پردازد و محتوای آن را به نقد می‌کشد. رویکردهای نظری متعددی وجود دارد که قصد آن توضیح چرایی و چگونگی تبدیل حقوق بشر، به بخشی از انتظارات جامعه است. یکی از قدیمی‌ترین فلسفه‌های غرب در مورد حقوق بشر، حاصل اندیشه حقوق طبیعی است که از دلایل مختلف فلسفی یا دینی نشات گرفته‌است. دیگر نظریه در این زمینه، بر این اساس است، که حقوق بشر، رفتار اخلاقی را تعیین می‌کند و اخلاق اجتماعی انسان با فرایند تکامل بیولوژیکی و اجتماعی توسعه پیدا می‌کند (نظریه دیوید هیوم). | ||
حقوق بشر به عنوان یک جامعه شناختی از تنظیم قوانین است. همان‌طور که در تئوری جامعه شناختی قانون و کار از ماکس وبر، توضیح داده شده‌است. سایر تئوری‌ها در این زمینه عبارتند از افراد جامعه اقتدار و مشروعیت قوانین را قبول می‌کنند، در ازای امنیت و مزیت‌های اقتصادی که به دست می‌آورند (مانند نظریه راولز). دو نظریه معاصر دیگر وجود دارند که نظریه منافع و نظریه تلاش نامیده می‌شوند. نظریه منافع، استدلال می‌کند که کارکرد اصلی حقوق بشر، محافظت و ترویج منافع انسان است، در حالیکه نظریه تلاش بر اساس ظرفیت انسان برای آزادی به حقوق بشر اعتبار می‌بخشد.<ref>Fagan 2005</ref> | حقوق بشر به عنوان یک جامعه شناختی از تنظیم قوانین است. همان‌طور که در تئوری جامعه شناختی قانون و کار از ماکس وبر، توضیح داده شده‌است. سایر تئوری‌ها در این زمینه عبارتند از افراد جامعه اقتدار و مشروعیت قوانین را قبول می‌کنند، در ازای امنیت و مزیت‌های اقتصادی که به دست می‌آورند (مانند نظریه راولز). دو نظریه معاصر دیگر وجود دارند که نظریه منافع و نظریه تلاش نامیده می‌شوند. نظریه منافع، استدلال می‌کند که کارکرد اصلی حقوق بشر، محافظت و ترویج منافع انسان است، در حالیکه نظریه تلاش بر اساس ظرفیت انسان برای آزادی به حقوق بشر اعتبار می‌بخشد.<ref>Fagan 2005</ref> | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
=خاستگاه حقوق بشر= | =خاستگاه حقوق بشر= | ||
قبلا گفتیم که اصطلاح حقوق | قبلا گفتیم که اصطلاح حقوق بشر نسبتا جدید است. بنابراین بطور قطع می‌توان گفت که چنین عبارتی در ادیان سنتی و شناخته شده وجود ندارد. با این وجود الهیات مبنایی برای نظریه حقوق بشر ارائه می‌دهد که از قانونی برتر از قانون دولت نشات می‌گیرد و سرچشمه آن [[خداوند]] متعال است. | ||
در توضیح مبنا بودن دین برای نظریه حقوق بشر می‌توان گفت در همه | در توضیح مبنا بودن دین برای نظریه حقوق بشر می‌توان گفت در همه ادیان انسان موجودی ارزشمند، با کرامت و به عبارتی مقدس نگریسته شده است. در عهد عتیق آمده است که آدم در صورت الهی آفریده شده است و این یعنی موجودات انسانی مهری الهی بر پیشانی دارند که ارزش والائی به آنها می‌بخشد. | ||
[[قرآن]] هم در این زمینه می‌گوید: «و به راستی که ما به فرزندان آدم، کرامت بخشیدیم.» <ref> اسراء/سوره۱۷، آیه۷۰</ref> | [[قرآن]] هم در این زمینه می‌گوید: «و به راستی که ما به فرزندان آدم، کرامت بخشیدیم.» <ref> اسراء/سوره۱۷، آیه۷۰</ref> | ||
در بهاگاوارگیتا هم آمده است: «هر آن‌که پروردگار خویش را در اندرون هر مخلوقی می‌بیند که بدون مرگ و زوال در میان دنیای فانی زندگی می‌کند: هموست که به حقیقت می‌بیند....» <ref>Shestack، op. cit. ، p. ۲۰۵</ref> | در بهاگاوارگیتا هم آمده است: «هر آن‌که پروردگار خویش را در اندرون هر مخلوقی می‌بیند که بدون مرگ و زوال در میان دنیای فانی زندگی می‌کند: هموست که به حقیقت می‌بیند....» <ref>Shestack، op. cit. ، p. ۲۰۵</ref> | ||
| خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
'''ماده پانزدهم''' | '''ماده پانزدهم''' | ||
بند 1: هرکس حق دارد که | بند 1: هرکس حق دارد که دارای تابعیت باشد. | ||
بند 2: هیچ کس را نمی‌توان خود سرانه از تابعیت خود یا از حق تغییر تابعیت محروم کرد. | بند 2: هیچ کس را نمی‌توان خود سرانه از تابعیت خود یا از حق تغییر تابعیت محروم کرد. | ||
| خط ۱۴۶: | خط ۱۴۶: | ||
بند 1: هر کس حق دارد که در اداره امور عمومی کشور خود، خواه مستقیم و خواه با وساطت نمایندگانی که آزادانه انتخاب شده باشند، شرکت جوید. | بند 1: هر کس حق دارد که در اداره امور عمومی کشور خود، خواه مستقیم و خواه با وساطت نمایندگانی که آزادانه انتخاب شده باشند، شرکت جوید. | ||
بند 2: هرکس حق دارد که | بند 2: هرکس حق دارد که باتساوی شرایط، بامشاغل عمومی کشور خود نایل آید. | ||
بند 3: اساس و منشا قدرت حکومت اراده مردم است این اراده باید به وسیله انتخاباتی بر گزار گردد که از روی صداقت و به طور ادواری صورت پذیرد. انتخابات باید عمومی و با رعایت مساوات باشد و با رای مخفی یا طریقه نظیر آن انجام گیرد که آزادی رای را تامین نماید. | بند 3: اساس و منشا قدرت حکومت اراده مردم است این اراده باید به وسیله انتخاباتی بر گزار گردد که از روی صداقت و به طور ادواری صورت پذیرد. انتخابات باید عمومی و با رعایت مساوات باشد و با رای مخفی یا طریقه نظیر آن انجام گیرد که آزادی رای را تامین نماید. | ||
| خط ۱۵۲: | خط ۱۵۲: | ||
'''ماده بیست و دوم''' | '''ماده بیست و دوم''' | ||
هرکس به عنوان عضو اجتماع حق امنیت اجتماعی دارد و مجاز است به وسیله مساعی ملی و | هرکس به عنوان عضو اجتماع حق امنیت اجتماعی دارد و مجاز است به وسیله مساعی ملی و همکاری بین المللی، حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود را که لازمه مقام و رشد آزادانه شخصیت اوست با رعایت تشکیلات ومنابع هر کشور به دست آورد. | ||
'''ماده بیست و سوم''' | '''ماده بیست و سوم''' | ||
| خط ۲۰۲: | خط ۲۰۲: | ||
'''ماده سی ام''' | '''ماده سی ام''' | ||
هیچ یک از مقرارت اعلامیه حاضر نباید طوری تفسیر شود که متضمن حقی برای دولتی یا جمعیتی یا | هیچ یک از مقرارت اعلامیه حاضر نباید طوری تفسیر شود که متضمن حقی برای دولتی یا جمعیتی یا فردی باشد که به موجب آن بتواند هریک ازحقوق و آزادی‌های مندرج در این اعلامیه را از بین ببرد و یا در آن راه فعالیتی بنماید.<ref>مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد تهران | ||
https://www.ohchr.org/EN/UDHR/Documents/UDHR_Translations/prs.pdf</ref> | https://www.ohchr.org/EN/UDHR/Documents/UDHR_Translations/prs.pdf</ref> | ||
| خط ۲۲۳: | خط ۲۲۳: | ||
به عبارت دیگر مسلماً تبیین اصول و طرق تکامل انسان و حقوق وی باید ماوراء‌الطبیعی و الهی باشد و این کار توسط ارسال شرائع مختلف صورت گرفته، متن اصلی همه این شرائع دین ابراهیمی است. «وَ مَنْ أَحْسَنُ دیناً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ وَ اتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْراهیمَ حَنیفاً وَ اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْراهیمَ خَلیلاً»<ref>قرآن کریم، سوره مبارکة نساء، آیة شریفة 125</ref> «قُلْ إِنَّنی هَدانی رَبِّی إِلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ دیناً قِیَماً مِلَّةَ إِبْراهیمَ حَنیفاً وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکین»<ref>قرآن کریم، سوره مبارکة انعام، آیة شریفة 161</ref> «وَ قالُوا کُونُوا هُوداً أَوْ نَصارى تَهْتَدُوا قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْراهیمَ حَنیفاً وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکین»<ref>قرآن کریم، سوره مبارکة بقره، آیة شریفة 135</ref> که قرآن به آن فراخوانده و سزاوارترین افراد و شرائع به دین ابراهیمی که دین حنیف اسلام است، پیامبر ما و پیروان او هستند. امروزه از نظر اسلام و قرآن، دین اسلام شایسته‌ترین دین برای تبیین حقوق انسان است.<ref>جعفری، محمدتقی(1370)، نظام جهانی حقوق بشر، دفتر خدمات حقوقی بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران، 1370، صص 88-83</ref> | به عبارت دیگر مسلماً تبیین اصول و طرق تکامل انسان و حقوق وی باید ماوراء‌الطبیعی و الهی باشد و این کار توسط ارسال شرائع مختلف صورت گرفته، متن اصلی همه این شرائع دین ابراهیمی است. «وَ مَنْ أَحْسَنُ دیناً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ وَ اتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْراهیمَ حَنیفاً وَ اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْراهیمَ خَلیلاً»<ref>قرآن کریم، سوره مبارکة نساء، آیة شریفة 125</ref> «قُلْ إِنَّنی هَدانی رَبِّی إِلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ دیناً قِیَماً مِلَّةَ إِبْراهیمَ حَنیفاً وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکین»<ref>قرآن کریم، سوره مبارکة انعام، آیة شریفة 161</ref> «وَ قالُوا کُونُوا هُوداً أَوْ نَصارى تَهْتَدُوا قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْراهیمَ حَنیفاً وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکین»<ref>قرآن کریم، سوره مبارکة بقره، آیة شریفة 135</ref> که قرآن به آن فراخوانده و سزاوارترین افراد و شرائع به دین ابراهیمی که دین حنیف اسلام است، پیامبر ما و پیروان او هستند. امروزه از نظر اسلام و قرآن، دین اسلام شایسته‌ترین دین برای تبیین حقوق انسان است.<ref>جعفری، محمدتقی(1370)، نظام جهانی حقوق بشر، دفتر خدمات حقوقی بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران، 1370، صص 88-83</ref> | ||
= | =دیدگاه و جایگاه ذر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران= | ||
بحث حقوق بشر که حقوق | بحث حقوق بشر که حقوق طبیعی و بنیادین هر انسان تلقی می شود، سابقه ای بس طولانی دارد. از لحاظ تاریخی بیشتر مربوط به حقوق مدنی ـ سیاسی بوده است، اما در دوران معاصر دامنه آن گسترش یافته و حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را نیز در بر می گیرد ـ این حقوق که به طور سنتی از طریق قوانین اساسی کشورها برای شهروندان تضمین می شد. در عصر جدید حتی از طریق اقدامات بین المللی توسط سازمان ملل و سازمان های منطقه ای تکمیل و بعضاً مورد حمایت قرار می گیرد. | ||
درک | درک دیدگاه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در باره حقوق بشر و تبیین جایگاه آن حائز اهمیت است، زیرا نظام جمهوری اسلامی ایران چه از نظر مبنای ایدئولوژی و چه از حیث سابقه تاریخی ملی و تمدن باستانی نمی تواند نسبت به موازین حقوق بشر بی تفاوت بماند. | ||
به | به همین دلیل در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به مفاهیم و موازین حقوق بشر و آزادی های اساسی با حفظ معیارهای دینی توجه مناسبی شده است. به نظر می رسد برای دستیابی به پاسخ مناسب بهترین و کوتاه ترین راه این است که به روال اعلامیه جهانی حقوق بشر به قانون اساسی نگاه کنیم. | ||
در | در این صورت می بینیم، قانون اساسی از یک سو به کرامت و ارزش ذاتی انسان پرداخته و از سوی دیگر، حقوق مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مهم را به طور خاص مورد تاکید قرار داده و رعایت آنها را لازم دانسته است، در عین حال از ذکر عوامل محدود کننده اجرای حقوق و آزادی ها نیز غافل نمانده است، چون حقوق بشر اسلامی منشأ الهی دارد، یعنی حقوقی است که خداوند به انسان عطا کرده است، طبعاً دارای محدودیت های خاص خود است، و نه حقوق ذاتی که در هیچ شرایطی محدود و یا سلب نشود. نیز باید خاطر نشان کرد که میان حقوق و تکالیف رابطه ملازمی وجود دارد که در کنار هر حقی تکلیفی هم بالتبع وجود دارد که نمی توان از کار آن بی تفاوت گذشت لذا دیدگاه فقط حق خود را طلبیدن بدون اینکه مسئولیتی در قبال تکلیف متقابل داشته باشد در مکتب اسلام و قانون اساسی پذیرفته نیست. اینک به طور اجمال به هر یک از محورهای سه گانه اشاره می کنیم: | ||
<big>1. کرامت | <big>1. کرامت انسانی:</big> | ||
بدون شک، اعتقاد به کرامت و ارزش | بدون شک، اعتقاد به کرامت و ارزش انسانی، شرط اولیه شناسایی حقوق و آزادی های اساسی برای انسان است. اندیشه کرامت انسانی در ادیان حقه الهی به خصوص اسلام از جایگاه والایی برخوردار است.<ref> اسراء/70</ref> و منشأ این کرامت رابطه انسان با خداست<ref> اسراء/ص/72</ref> و حقوق بشر ناشی از «تکریم الهی از انسان» است<ref>الزحيلي، محمد، حقوق الانسان في الاسلام، دار بن کثير، چاپ دوم، 1422ق، ص134-130</ref> قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که مبیّن حقوق بشر بر اساس اصول و ضوابط اسلامی است، ایمان به کرامت و ارزش انسانی را جزء مبانی اصلی نظام جمهوری اسلامی ایران و در ردیف اعتقاد به توحید، و وحی و معاد، عدل خدا در تشریع وغیره بر می شمارد؛<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران، اصل دوم</ref> دلیل آن نیز روشن است حقوق بشر در اسلام ارتباط تنگاتنگ با عقیده صحیح ایمان به خدا و شریعت منزله و... دارد. کسی یا نظامی که خدا را خالق و مشرّع می داند، نه تنها حقوق او را رعایت می کند، بلکه حقوق بندگان خدا را نیز درک و مراعات می نماید، چون او باور دارد که خداوند خالق بشر است و همه انسان ها مخلوق خداوند بوده و از حقوق مساوی برخوردارند، و تأمین این حقوق بر هر مسلمان و بر نظام اسلامی واجب است. در قانون اساسی، اضافه بر تکریم انسان، اصل حاکم بودن انسان بر سرنوشت خود نیز به رسمیت شناخته شده و این امر به عنوان یک حق خدادادی غیر قابل سلب مورد تأکید قرار گرفته است.<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران، اصل56</ref> | ||
2. حقوق | 2. حقوق مدنی و آزادی های اساسی | ||
قانون | قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اصول مختلف و به ویژه در فصل سوم، تحت عنوان حقوق ملت، به حقوق و آزادی های اساسی متعددی اشاره نموده و رعایت آنها را لازم دانسته است: | ||
که مهم | که مهم ترین آنها عبارتند از: | ||
الف) | الف) تساوی: در اصول متعددی به تساوی عموم افراد ملت در برابر قانون، و دادگاه، و تساوی در بهره گیری از امکانات و رفع تبعیض تصریح شده است.<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،اصل20، اصل19، اصل3 بند 9 و 14</ref> | ||
ب) | ب) آزادی: آزادی در قانون اساسی از جایگاه والایی برخوردار است؛ در اهمیت آن این بس که «... هیچ مقامی حق ندارد به نام حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور، آزادی های مشروع را هر چند با وضع قوانین و مقررات سلب کند.<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،اصل 9</ref> | ||
در اصول قانون | در اصول قانون اساسی، آزادی های گوناگون از قبیل: آزادی بیان،<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،اصل 24</ref> آزادی شرکت در اجتماعات،<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،اصل23،اصل14،اصل13</ref> آزادی عقیده،<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،اصل 3، بند 7</ref> آزادی انتخاب شغل و امثال آن با صراحت آمده و مورد حمایت دولت اعلام شده است.<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،اصل 156</ref> و احیای آزادی های مشروع از وظایف قوه قضائیه ذکر شده است.<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،اصل 37</ref> | ||
ج) اصل برائت : اصل برائت | ج) اصل برائت : اصل برائت یکی از اصول مهم و مسلم حقوق بشری در قانون اساسی مورد تاکید قرار گرفته است.<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،اصل 34</ref> | ||
د) حق محاکمه عادلانه: در قانون | د) حق محاکمه عادلانه: در قانون اساسی به منظور تضمین محاکمه عادلانه و احقاق حق و مورد ستم قرار نگرفتن مردم، تمهیداتی پیش بینی شده است، از جمله: حق دادخواهی و دسترسی به دادگاه ها<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،اصل 32 و 33</ref>، منع توقیف یا تبعید غیرقانونی،<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،اصل 35</ref> حق برخورداری از وکیل مدافع،<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،اصل 165، اصل 168</ref>علنی بودن محاکمات،<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،اصل 36</ref> اصل قانونی بودن جرم و مجازات،<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران، اصل 169</ref> عطف به ماسبق نشدن قانون،<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،اصل 159</ref> پرهیز از دادگاه های اختصاصی،<refقانون اساسی جمهوری اسلامی ایران،اصل 171><nowiki></ref></nowiki> جبران خسارت و اعاده حیثیت کسی که به اشتباه محکوم شده باشد<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،بند 8، اصل 3، اصل 6، اصل 7، اصل 59، اصل 100</ref>. تمهیدات یاد شده، همانند موازین و مفاهیمی است که در اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین المللی حقوق مدنی – سیاسی آمده است. | ||
ه ) حق شرکت در اداره | ه ) حق شرکت در اداره عمومی کشور: در قانون اساسی بر نقش مردم در تعیین سرنوشت کشور به وضوح تاکید شده است.<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،اصل 10، اصل 21</ref> | ||
و) حق ازدواج و | و) حق ازدواج و تشکیل خانواده، تأکید بر اهمیت خانواده و نقش بنیادین آن از فراز های قانون اساسی است.<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،بند 3، و بند 4، اصل 3 و اصل 30</ref> | ||
3. حقوق | 3. حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی | ||
قانون | قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اصولی را به این حقوق اختصاص داده، و حق برخورداری از تعلیم و تربیت،<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،اصل 28، اصل 43</ref> آزادی کار و حق داشتن شغل مناسب و حق بهره مندی از رفاه اجتماعی<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،بند 12، اصل سوم، اصل 29، اصل 31، ص 43</ref> و امثال آن را مورد حمایت قرار داده است. | ||
4. در قانون | 4. در قانون اساسی، همانند اسناد بین المللی به جهات محدود کننده حقوق و آزادی های اساسی بشر اشاره شده است و آن جهات عبارتند از: رعایت حقوق و آزادی های دیگران، حفظ نظم و امنیت عمومی، و رعایت اخلاق عمومی اضافه بر اینها رعایت موازین و معیار های اسلامی<ref>قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران،اصل 20، اصل 24، اصل 28</ref> که از ویژگی های قانون اساسی است. | ||
بنابراین می توان گفت: حقوق بشر در قانون اساسی از جایگاه بسیار والایی بر خوردار است و دیدگاه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نسبت به حقوق بشر تجلّی عینی نظر اسلام درباره حقوق بشر است، دینی که با ظهور آن حقوق بشر در قالب نصوص شرعی تبلور پیدا کرد و پس از گذشت قرنها، اینک در قانون اساسی جمهوری اسلامی تولد دوباره یافته است. ملاحظه این ترسیم و نمایی که در قانون مزبور از حقوق و آزادی های اساسی ملت و وظایف حکومت در راستای تحقق و اجرای آنها آمده است، این احساس مثبت را به وجود می آورد که اگر دولت و دستگاه حاکمه آنها را به منصه ظهور برساند، مطمئناً جامعه اسلامی را به عنوان الگوی جامعه برتر به جهانیان معرفی خواهد کرد. جامعه ای که توفیق بودن و زندگی کردن در آن مایه آرامش، امنیت و افتخار مضاعف خواهد بود. | |||