confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
ابن شهرآشوب بیش از همه علمای [[سنی]] عصر خویش بر منابع [[کلامی]]، تاریخی و [[فقهی]] [[اهل سنت]] تسلط تام داشته و مطالب متنوعی که از صدها کتب اهل سنت در [[مثالب]] آورده گواه نگاه تقریبی او در تالیف [[مثالب النواصب]] است. | ابن شهرآشوب بیش از همه علمای [[سنی]] عصر خویش بر منابع [[کلامی]]، تاریخی و [[فقهی]] [[اهل سنت]] تسلط تام داشته و مطالب متنوعی که از صدها کتب اهل سنت در [[مثالب]] آورده گواه نگاه تقریبی او در تالیف [[مثالب النواصب]] است. | ||
=معرفی اجمالی ابن شهرآشوب= | |||
عالم فرزانه و دانشمند پرآوازه ایرانی، '''ابو عبدالله محمد بن علی بن شهر آشوب سروی مازندرانی''' معروف به رشیدالدین، یکی از بزرگان علم و عمل قرن ششم هجری می باشد. عالمی که علاوه بر لبریز کردن جان خویش از نور علم و [[تقوا]]، برای طالبان حقیقت و معرفت، همچون مشعل هدایتی گردید که هنوز، نور افشانی می نماید. | |||
وی در 488 و به قولی 489 هجری قمری در [[بغداد]] و بنابر قولی در ساری، در خانواده ای عالم پرور متولد شد. <ref> ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیة و اللّقب، استاد محمد علی مدرس، ج8، ص58، کتابفروشی خیام، 1374 ش</ref> | |||
جدّ و پدر بزرگوارش از عالمان جلیل القدر بودند؛ مثلاً جدش، مرحوم [[شیخ شهرآشوب]] از شاگردان برجسته و ممتاز [[شیخ طوسی]]; به شمار می رفت. و والد ماجدش، شیخ علی نیز از مکتب پدر بهره مند گشته و از فقها و محدثینی بود که در ضبط و نقل اخبار و آثار [[اهل بیت عصمت]] و [[طهارت]]: تلاش بسیار نمود. <ref> ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیة و اللّقب، استاد محمد علی مدرس، ج8، ص59 ، کتابفروشی خیام، 1374 ش</ref> ولی شهرت ابن شهرآشوب از پدر و جدش مضاعف شد و شهرة آفاق گردید. | |||
وی در این خانوادة نورانی و دینی رشد نمود و توانست در سن 8 سالگی [[حافظ کل قرآن]] گردد و به لقب حافظ مفتخر شود. <ref>ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیة و اللّقب، استاد محمد علی مدرس، ج8، ص59 ، کتابفروشی خیام، 1374 ش</ref> بواسطة همین ویژگی، رشد و تعالی یافته، عطش وی برای تحصیل بیش تر شد. وی به شهرهای زیادی همچون مازندران، [[مشهد]]، [[نیشابور]]، [[سبزوار]] و حتی ممالک [[عراق]]، [[سوریه]] و ... سفر نمود تا بتواند از معارف [[اهل بیت]]: بهره مند شود. این تلاش پی گیر ابن شهرآشوب، باعث شد تا وی در علوم و فنون گوناگونی از قبیل: [[تفسیر]]، [[حدیث]]، [[فقه]]، [[اصول]]، [[قرائت]]، ادبیات عرب، شعر و غیره، به حد کمال رسد و مجتهدی مسلّم و عالمی ذوفنون گشته و در شهر بغداد که از شهرهای بزرگ اسلامی آن عصر بود و فرقه های مختلف اسلامی در آن شهر زندگی می کردند، مقیم گردد. <ref> دائرة المعارف تشیع، ج1، ص337، زیر نظر احمد صدر حاج سید جوادی و ...، تهران، بنیاد اسلامی طاهر، چ اول، 1366</ref> | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||