عبدالحسین امینی: تفاوت میان نسخه‌ها

عبدالحسین امینی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۴۰

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ، ‏۲ اکتبر ۲۰۲۱

جز

جایگزینی متن - 'ك' به 'ک'

Hadifazl

Writers، confirmed، مدیران

۸۷٬۶۵۹

ویرایش

@@ خط ۳۰: / خط ۳۰: @@
 </div>
-'''عبدالحسین امینی''' معروف به علامه امینی (۱۳۲۰-۱۳۹۰ق) نویسنده کتاب الغدیر، فقیه، محدث، متکلم، مورخ، نسخه‌شناس و از علمای بزرگ شیعه در قرن چهاردهم هجری قمری بود. علامه امینی از ٢٢ سالگی برای تحصیل علوم اسلامی به نجف رفت و از سید [[ابوالحسن اصفهانی]]، میرزا [[محمدحسین نایینی]]، [[محمدحسین غروی اصفهانی]] و شیخ [[عبدالکریم حائری یزدی]]، اجازه اجتهاد دریافت كرد.
+'''عبدالحسین امینی''' معروف به علامه امینی (۱۳۲۰-۱۳۹۰ق) نویسنده کتاب الغدیر، فقیه، محدث، متکلم، مورخ، نسخه‌شناس و از علمای بزرگ شیعه در قرن چهاردهم هجری قمری بود. علامه امینی از ٢٢ سالگی برای تحصیل علوم اسلامی به نجف رفت و از سید [[ابوالحسن اصفهانی]]، میرزا [[محمدحسین نایینی]]، [[محمدحسین غروی اصفهانی]] و شیخ [[عبدالکریم حائری یزدی]]، اجازه اجتهاد دریافت کرد.
 علامه امینی علاوه بر نگارش آثار مهم علمی، کتابخانه امیرالمؤمنین(ع) را در نجف تاسیس کرد که حاوی ۷۰ هزار نسخه خطی و ۵۰۰ هزار عنوان کتاب است. شهداء الفضیلة، «سیرَتُنا و سنَتُنا سیرةُ نبیِنا و سنتِه»، «تفسیر سوره حمد» و «أدبُ الزائرِ لِمَن یَمَّمَ الحائر» در شرح آداب زیارت امام حسین (ع) از دیگر آثار اوست.<br>
@@ خط ۴۳: / خط ۴۳: @@
 ==ویژگی‌های اخلاقی==
-'''عبدالحسین امینی''' معروف به علامه امینی(۱۳۲۰-۱۳۹۰ق)، نویسنده کتاب الغدیر، فقیه، محدث، متکلم، مورخ، نسخه‌شناس و از علمای بزرگ شیعه در قرن چهاردهم هجری قمری بود. علامه امینی از ٢٢ سالگی برای تحصیل علوم اسلامی به نجف رفت و از سید ابوالحسن اصفهانی، میرزا محمدحسین نایینی، محمدحسین غروی اصفهانی و شیخ عبدالکریم حائری یزدی، اجازه اجتهاد دریافت كرد.
+'''عبدالحسین امینی''' معروف به علامه امینی(۱۳۲۰-۱۳۹۰ق)، نویسنده کتاب الغدیر، فقیه، محدث، متکلم، مورخ، نسخه‌شناس و از علمای بزرگ شیعه در قرن چهاردهم هجری قمری بود. علامه امینی از ٢٢ سالگی برای تحصیل علوم اسلامی به نجف رفت و از سید ابوالحسن اصفهانی، میرزا محمدحسین نایینی، محمدحسین غروی اصفهانی و شیخ عبدالکریم حائری یزدی، اجازه اجتهاد دریافت کرد.
 علامه امینی علاوه بر نگارش آثار مهم علمی، کتابخانه امیرالمؤمنین(ع) را در نجف تاسیس کرد که حاوی ۷۰ هزار نسخه خطی و ۵۰۰ هزار عنوان کتاب است. شهداء الفضیلة، «سیرَتُنا و سنَتُنا سیرةُ نبیِنا و سنتِه»، «تفسیر سوره حمد» و «أدبُ الزائرِ لِمَن یَمَّمَ الحائر» در شرح آداب زیارت امام حسین (ع) از دیگر آثار اوست.<br>
@@ خط ۶۰: / خط ۶۰: @@
 امینی در ۲۲ سالگی از تبریز به نجف رفت و در درس سید محمد فیروزآبادی (م ۱۳۴۵ق) و سید ابوتراب خوانساری (م ۱۳۴۶ق) حاضر شد.
 ==اجازه اجتهاد و اجازه روایت==
-امینی از سید ابوالحسن اصفهانی، میرزا محمدحسین نایینی، محمدحسین غروی اصفهانی و شیخ[عبدالکریم حائری یزدی، اجازه اجتهاد دریافت كرد. با توجه به تاریخ درگذشت مراجع مورد اشاره (که بین ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۴ق بوده است)، علامه امینی پیش از ۳۵ سالگی اجازه اجتهاد و روایت داشته است. او سپس به تبریز بازگشت، اما پس از چندی دوباره به نجف رفت.<ref>حکیمی، حماسه غدیر، ۱۳۸۶ش، ص۲۸۹.</ref>.
+امینی از سید ابوالحسن اصفهانی، میرزا محمدحسین نایینی، محمدحسین غروی اصفهانی و شیخ[عبدالکریم حائری یزدی، اجازه اجتهاد دریافت کرد. با توجه به تاریخ درگذشت مراجع مورد اشاره (که بین ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۴ق بوده است)، علامه امینی پیش از ۳۵ سالگی اجازه اجتهاد و روایت داشته است. او سپس به تبریز بازگشت، اما پس از چندی دوباره به نجف رفت.<ref>حکیمی، حماسه غدیر، ۱۳۸۶ش، ص۲۸۹.</ref>.
 ==در گذشت==
 امینی ظهر جمعه، ۱۲ تیر ۱۳۴۹ش (۲۸ ربیع‌الثانی ۱۳۹۰ق) درگذشت.  بامداد شنبه ۱۳ تیر ۱۳۴۹ش، پیکر او تشییع شد. افزون بر تهران، در شهرهای بغداد، کاظمین، کربلا و نجف نیز پیکر علامه امینی تشییع شد و پس از طواف دادن بر گرد آستان مقدس علوی به وصیت خود او، در حجره‌ای در کتابخانه امیرالمؤمنین که خود بنیانگذار آن بود، به خاک سپرده شد. امینی در وصیت‌نامه‌اش خواست کسی را نایب او قرار دهند تا ده سال به کربلا برود. وی همچنین وصیت کرده بود ده سال مجلس عزا در روزهای شهادت حضرت [[فاطمه]](س) برگزار کنند.<br>