۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ك' به 'ک'
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
ابن الدباغ در قرن هفتم هجری می زیست و ما شواهدی در دست داریم که وی قیروانی الاصل بوده است و بیشتر عمر خود را در دوران الموحدين گذرانده است که دوران آنها از 524 تا 674 هجری قمری ادامه داشته است. عصر آن زمان ، دوران آشوب ، تجزیه ، جنگ ، درگیری و اصلاحات بود. تفکر صوفیانه ای در آن عصر شکل گرفت که آن را فلسفه زندگی می دانست و هدف آن تعالی روح انسان از نظر روحی و اخلاقی و ارائه قواعد ، ارزشها و اصولی است که با آن در دستیابی به خود و رسیدن به حقایق کمک می کند. شیوه رسیدن به حقایق در این [[طریقت]] ریاضت و ممارست در قطع تعلقات دنیوی و مجاهدت در رفع صفات مذموم و توجه کامل و مطلق به ذات حق تعالی است.در این دوره تفکر تصوف تطورات فراوانی را تجربه کرد. در سده های اول و دوم هجرت ، هدف [[تصوف]] زهد بود ، که در پرستش خدا ، به امید پاداش و بهشت ، و ترس از مجازات و آتش ، نشان داده می شد. راهی برای جلب رضایت و محبت خداوند بود.ولی در قرن سوم و چهارم فهم بواطن و اسرار روح و قلب ، و سپس از طریق کشف و شهود و نه از طریق برهان و دلیل به راهی برای کسب معرفت الهی تبدیل شد و عرفان وسیله ای برای دستیابی به سعادت معرفی گردید<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%A8%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%AF%D8%A8%D8%A7%D8%BA_%D8%A7%D9%84%D8%A3%D9%86%D8%B5%D8%A7%D8%B1%D9%8A ابن الدباغ الأنصاري من علماء التصوف الإسلامي]</ref>. | ابن الدباغ در قرن هفتم هجری می زیست و ما شواهدی در دست داریم که وی قیروانی الاصل بوده است و بیشتر عمر خود را در دوران الموحدين گذرانده است که دوران آنها از 524 تا 674 هجری قمری ادامه داشته است. عصر آن زمان ، دوران آشوب ، تجزیه ، جنگ ، درگیری و اصلاحات بود. تفکر صوفیانه ای در آن عصر شکل گرفت که آن را فلسفه زندگی می دانست و هدف آن تعالی روح انسان از نظر روحی و اخلاقی و ارائه قواعد ، ارزشها و اصولی است که با آن در دستیابی به خود و رسیدن به حقایق کمک می کند. شیوه رسیدن به حقایق در این [[طریقت]] ریاضت و ممارست در قطع تعلقات دنیوی و مجاهدت در رفع صفات مذموم و توجه کامل و مطلق به ذات حق تعالی است.در این دوره تفکر تصوف تطورات فراوانی را تجربه کرد. در سده های اول و دوم هجرت ، هدف [[تصوف]] زهد بود ، که در پرستش خدا ، به امید پاداش و بهشت ، و ترس از مجازات و آتش ، نشان داده می شد. راهی برای جلب رضایت و محبت خداوند بود.ولی در قرن سوم و چهارم فهم بواطن و اسرار روح و قلب ، و سپس از طریق کشف و شهود و نه از طریق برهان و دلیل به راهی برای کسب معرفت الهی تبدیل شد و عرفان وسیله ای برای دستیابی به سعادت معرفی گردید<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%A8%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%AF%D8%A8%D8%A7%D8%BA_%D8%A7%D9%84%D8%A3%D9%86%D8%B5%D8%A7%D8%B1%D9%8A ابن الدباغ الأنصاري من علماء التصوف الإسلامي]</ref>. | ||
=آثار= | =آثار= | ||
از کتابهای او تاريخ | از کتابهای او تاريخ ملوک الإسلام، جلاء الأفکار في مناقب الأنصاراست. وی همچنین کتابی در زمینه تراجم مردم قیروان(ولایتی است در [[لیبی]] در حدود مرز کشور [[مصر]]<ref>[https://abadis.ir/fatofa/%D9%82%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%A7%D9%86/ فرهنگ فارسی]</ref>) از جمله کتاب های او می توان به کتاب الأحاديث الأربعون في عموم رحمة الله لسائر المؤمنين و کتاب تاريخ القيروان من بلاد الغرب اشاره کرد.مشهورترین کتاب وی کتاب مشارق أنوار القلوب ومفاتح أسرار الغيوب ترجمه <ref>شرق شناس ح. ریتر ، 1892-1971 میلادی</ref> است. معروف است که این کتاب قدیمی ترین کتاب در باب عشق و محبت الهی است. | ||
=وفات= | =وفات= | ||
وی در سال 699 هجری قمری درگذشت. | وی در سال 699 هجری قمری درگذشت. | ||