۸٬۲۰۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
9.1 استناد | 9.1 استناد | ||
10 لینک های خارجی | 10 لینک های خارجی | ||
=نسب= | |||
ابوبکر بن عبدالرحمن بن محمد بن علی بن عبدالله بن عیدروس بن علی بن محمد بن احمد شهاب الدین اصغر بن عبدالرحمان القادی بن احمد شهاب الدین اكبر بن عبدالرحمان بن علی بن ابی بکر AL - SAKRAN بن عبدالرحمن السقاف بن محمد مولی آل Duwailah بن علی بن علوی آل Ghiwar بن آل فقیه، سرهنگ محمد بن علی بن محمد، صاحب Mirbat بن علی خلی قاسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن احمد المحاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر صادق بن محمد آل -باقر بن علی زین العابدین بن الحسین آل -سبط بن امام علی بن ابی طالب و امام علی ، شوهر فاطمه بنت محمد درود بر او . | ابوبکر بن عبدالرحمن بن محمد بن علی بن عبدالله بن عیدروس بن علی بن محمد بن احمد شهاب الدین اصغر بن عبدالرحمان القادی بن احمد شهاب الدین اكبر بن عبدالرحمان بن علی بن ابی بکر AL - SAKRAN بن عبدالرحمن السقاف بن محمد مولی آل Duwailah بن علی بن علوی آل Ghiwar بن آل فقیه، سرهنگ محمد بن علی بن محمد، صاحب Mirbat بن علی خلی قاسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن احمد المحاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر صادق بن محمد آل -باقر بن علی زین العابدین بن الحسین آل -سبط بن امام علی بن ابی طالب و امام علی ، شوهر فاطمه بنت محمد درود بر او . | ||
وی سی و چهارمین نوه رسول خدا محمد درود بر او در نسب خود است. | وی سی و چهارمین نوه رسول خدا محمد درود بر او در نسب خود است. | ||
تولد و تربیت | =تولد و تربیت= | ||
وی در 1262 ق / 1846 م در یکی از روستاهای طارم به نام فورت الفلوقه در حضرموت به دنیا آمد . در محیطی علمی در میان شیوخ علمای بزرگ رشد کرد و تحت تأثیر تصوف قرار گرفت و بر آن بزرگ شد. او جوانی و نیروی جوانی خود را در تقاضا و موفقیت گذراند. او در Tarim به دست دانشمندان و حقوقدانان آن ، و سپس بین بسیاری از مراکز علمی در حضرموت حرکت کردند. و او بیش از آنکه به جد و تلاش خود متکی باشد ، بر هوش خود تکیه می کرد ، و به عنوان گواه این امر ، او را هنگامی می بینیم که در یکی از شب ها در درس شیخ خود علی بن محمد الحباشی در سیون شرکت می کرد ، سقوط کرد. در هنگام مطالعه علم وظایف دینی در خواب بود و شیخ او را متهم کرد که درس را از دست داده است و سن او در آن زمان هجده سال بود. با این حال ، او در شب دوم با ارگاسمی به نام "تبلیغ رنسانس در دانش" به سراغ او آمد. از احکام "که در آن او تمام هنرهای سازمان یافته را در کمتر از بیست و چهار ساعت جمع آوری کرد ، که در آن می گوید: | وی در 1262 ق / 1846 م در یکی از روستاهای طارم به نام فورت الفلوقه در حضرموت به دنیا آمد . در محیطی علمی در میان شیوخ علمای بزرگ رشد کرد و تحت تأثیر تصوف قرار گرفت و بر آن بزرگ شد. او جوانی و نیروی جوانی خود را در تقاضا و موفقیت گذراند. او در Tarim به دست دانشمندان و حقوقدانان آن ، و سپس بین بسیاری از مراکز علمی در حضرموت حرکت کردند. و او بیش از آنکه به جد و تلاش خود متکی باشد ، بر هوش خود تکیه می کرد ، و به عنوان گواه این امر ، او را هنگامی می بینیم که در یکی از شب ها در درس شیخ خود علی بن محمد الحباشی در سیون شرکت می کرد ، سقوط کرد. در هنگام مطالعه علم وظایف دینی در خواب بود و شیخ او را متهم کرد که درس را از دست داده است و سن او در آن زمان هجده سال بود. با این حال ، او در شب دوم با ارگاسمی به نام "تبلیغ رنسانس در دانش" به سراغ او آمد. از احکام "که در آن او تمام هنرهای سازمان یافته را در کمتر از بیست و چهار ساعت جمع آوری کرد ، که در آن می گوید: | ||
متاسفم برای کسانی که در بیست سالگی نیستند مورد قبول همه مردم است | متاسفم برای کسانی که در بیست سالگی نیستند مورد قبول همه مردم است | ||
پیری | |||
=پیری= | |||
بیشترین کسب دانش وی در سرزمین مادری و به دست علمای ارشد حضرموت است ، از جمله: | بیشترین کسب دانش وی در سرزمین مادری و به دست علمای ارشد حضرموت است ، از جمله: | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۴: | ||
احمد بن محمد المحضر | احمد بن محمد المحضر | ||
محمد بن عبدالله باسودان | محمد بن عبدالله باسودان | ||
آثار او | |||
=آثار او= | |||
وی در وطن خود حضرموت و سپس در حیدرآباد هند در مدرسه معمولی وی تدریس و فتوا داد . وی اصلاحات عمده ای را در حضرموت و خارج از کشور انجام داد. او همیشه سعی می کرد آتش نزاعی را که بین قبایل مسلح حضرموت ، مانند قبایل تمیمی و کاتیری رخ داده بود ، خاموش کند. او دارای موقعیت هایی با رهبران قبایل و مواضع و با سلاطین حضرموت است که در هنگام خاموش کردن آتش نزاع در میان آنها ، شجاعت و هوش خود را ثابت می کند. یکی از بزرگترین اقدامات اصلاحی وی آشتی بین سلاطین الکویتی و الکریری در سال 1294 هجری قمری بود که حدود دو سال جنگی بین آنها شروع شد و مردم حضرمی تحت تأثیر آن قرار گرفتند ، بنابراین آنها آن را خاموش کردند. با خرد و مهارت سیاسی خود آتش می زند. دولت بریتانیا حال او را تحت فشار که جنگ بزرگ آغاز شد او از او خواست تا حضرموت را به عنوان پایگاه نظامی علیه ترکان و اعراب مسلح مقیم عدن و لهج قرار دهد ، اما وی از شر این امر خلاص شد و از همه پول ، پول و قدرتی که او به او ارائه کرد امتناع کرد. | وی در وطن خود حضرموت و سپس در حیدرآباد هند در مدرسه معمولی وی تدریس و فتوا داد . وی اصلاحات عمده ای را در حضرموت و خارج از کشور انجام داد. او همیشه سعی می کرد آتش نزاعی را که بین قبایل مسلح حضرموت ، مانند قبایل تمیمی و کاتیری رخ داده بود ، خاموش کند. او دارای موقعیت هایی با رهبران قبایل و مواضع و با سلاطین حضرموت است که در هنگام خاموش کردن آتش نزاع در میان آنها ، شجاعت و هوش خود را ثابت می کند. یکی از بزرگترین اقدامات اصلاحی وی آشتی بین سلاطین الکویتی و الکریری در سال 1294 هجری قمری بود که حدود دو سال جنگی بین آنها شروع شد و مردم حضرمی تحت تأثیر آن قرار گرفتند ، بنابراین آنها آن را خاموش کردند. با خرد و مهارت سیاسی خود آتش می زند. دولت بریتانیا حال او را تحت فشار که جنگ بزرگ آغاز شد او از او خواست تا حضرموت را به عنوان پایگاه نظامی علیه ترکان و اعراب مسلح مقیم عدن و لهج قرار دهد ، اما وی از شر این امر خلاص شد و از همه پول ، پول و قدرتی که او به او ارائه کرد امتناع کرد. | ||
همراه با این کار اقتصادی مفید در کشاورزی و بازسازی حضرموت ، و همچنین یک نکته علمی نقش فعال در افزایش آگاهی و درک اسلام بود و تعالیم آن در چهره راست با پادشاهان والای اموی و بنی عباس مخالف بود. به عنوان مثال ، این اقدامات فیزیکی انجام شده توسط معاویه بن ابی سفیان و همدستانش را از میراث پادشاه و قدرت و از اقدامات اشتباه علیه علی بن ابی طالب ابراز تأسف می کند و در این باره بررسی ها و نوشته های مشهوری بین وی وجود داشت. و برخی از محققان زمان او ، و انتقادات و پاسخ ها ، و آنها تنها به نثر علمی محدود نمی شد ، بلکه به اشعار و اشعار بی شمار بود. او همچنین بین پادشاهان و حکام بعدی اموی و امامان انقلابی خاندان پیامبر مقایسه کرد . ابن شهاب معتقد است که این اعتقاد باید نسبت به آنچه در ذهن پادشاهان اموی در شرق و پیشاهنگ آنها در ذهن باقی مانده بود ، اصلاح و اصلاح شود.معاویه بن ابی سفیان ، از درستی رفتار آنها و اینکه این در راس کاری است که دانشمندان اصلاح طلب باید در خدمت عدالت اجتماعی در اسلام و انصاف نسبت به خلفای عادل و امامان انجام دهند. | همراه با این کار اقتصادی مفید در کشاورزی و بازسازی حضرموت ، و همچنین یک نکته علمی نقش فعال در افزایش آگاهی و درک اسلام بود و تعالیم آن در چهره راست با پادشاهان والای اموی و بنی عباس مخالف بود. به عنوان مثال ، این اقدامات فیزیکی انجام شده توسط معاویه بن ابی سفیان و همدستانش را از میراث پادشاه و قدرت و از اقدامات اشتباه علیه علی بن ابی طالب ابراز تأسف می کند و در این باره بررسی ها و نوشته های مشهوری بین وی وجود داشت. و برخی از محققان زمان او ، و انتقادات و پاسخ ها ، و آنها تنها به نثر علمی محدود نمی شد ، بلکه به اشعار و اشعار بی شمار بود. او همچنین بین پادشاهان و حکام بعدی اموی و امامان انقلابی خاندان پیامبر مقایسه کرد . ابن شهاب معتقد است که این اعتقاد باید نسبت به آنچه در ذهن پادشاهان اموی در شرق و پیشاهنگ آنها در ذهن باقی مانده بود ، اصلاح و اصلاح شود.معاویه بن ابی سفیان ، از درستی رفتار آنها و اینکه این در راس کاری است که دانشمندان اصلاح طلب باید در خدمت عدالت اجتماعی در اسلام و انصاف نسبت به خلفای عادل و امامان انجام دهند. | ||
سفرهای او | =سفرهای او= | ||
او در بسیاری از کشورهای متمدن عربی و غیرعربی برای انجام مراسم حج ، مطالعه وضعیت و تجارت تجاری و شخصی سفرها و تورهایی داشته است. اولین سفر به حجاز ، جوانی در سال 1286 هجری قمری در همان سال و چندی در مکه زندگی نکرد و با علما و بزرگان حجاز ، از جمله فاضل پاشا امیر ظفر ، احمد زینی دهلان و دیگران تماس گرفت و سپس به طارم اقامتگاه خود را با مشرف به آنجا گذراند و در سال 1288 هجری قمری به عدن ، یمن ، لهج ، و سپس به شرق دور ، اندونزی و مالایی رفت ، جایی که جوامع عرب حضرامی در آنجا ساکن هستند ، و در آنجا تجارت می کرد ، سپس به حضرموت بازگشت. در سال 1292 هجری قمری و در آنجا اقامت داشت و اصلاحات و رهبری علمی خود را ادامه داد ، اما با آزارهای شدید و فشار شدید برخی از بستگان و افراد ثروتمند و قدرتمند مواجه شد.به همین دلیل ، باتریم در سال 1302 هجری قمری مجبور به مهاجرت به خارج شد. | او در بسیاری از کشورهای متمدن عربی و غیرعربی برای انجام مراسم حج ، مطالعه وضعیت و تجارت تجاری و شخصی سفرها و تورهایی داشته است. اولین سفر به حجاز ، جوانی در سال 1286 هجری قمری در همان سال و چندی در مکه زندگی نکرد و با علما و بزرگان حجاز ، از جمله فاضل پاشا امیر ظفر ، احمد زینی دهلان و دیگران تماس گرفت و سپس به طارم اقامتگاه خود را با مشرف به آنجا گذراند و در سال 1288 هجری قمری به عدن ، یمن ، لهج ، و سپس به شرق دور ، اندونزی و مالایی رفت ، جایی که جوامع عرب حضرامی در آنجا ساکن هستند ، و در آنجا تجارت می کرد ، سپس به حضرموت بازگشت. در سال 1292 هجری قمری و در آنجا اقامت داشت و اصلاحات و رهبری علمی خود را ادامه داد ، اما با آزارهای شدید و فشار شدید برخی از بستگان و افراد ثروتمند و قدرتمند مواجه شد.به همین دلیل ، باتریم در سال 1302 هجری قمری مجبور به مهاجرت به خارج شد. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۷: | ||
با وجود این ، او همیشه در آرزوی سرزمین مادری خود است و نگران دوری از خود است ، بنابراین در سال 1332 هجری قمری ، پس از مدتها غیبت ، به حضرموت بازگشت و مورد استقبال مردمی و دولتی قرار گرفت و با احترام و احترام روبرو شد. پس از حدود دو سال به حیدرآباد رفت تا خانواده خود را به حضرموت منتقل کند ، اما شرایط جنگ جهانی اول مانع از آن شد. | با وجود این ، او همیشه در آرزوی سرزمین مادری خود است و نگران دوری از خود است ، بنابراین در سال 1332 هجری قمری ، پس از مدتها غیبت ، به حضرموت بازگشت و مورد استقبال مردمی و دولتی قرار گرفت و با احترام و احترام روبرو شد. پس از حدود دو سال به حیدرآباد رفت تا خانواده خود را به حضرموت منتقل کند ، اما شرایط جنگ جهانی اول مانع از آن شد. | ||
اشعار او | =اشعار او= | ||
در شعر ابن شهاب پدیده های متعددی از جمله لطافت ، فصاحت ، فحاشی و هنر وجود دارد و او مانند شاعرانی است که قرن ها پیش به زبان عربی پیش از او بوده اند و مانند شاعران عصر خود است که ستایش خود را با چرخش سنتی و معنی مداح آغاز می کنند. ، اما هزینه ای ندارد. وی در شعر خود به زنان و موقعیت کلی وی در مورد آنها پرداخت ، موضعی که عدالت و انصاف در آنچه دارند و بر آنها مطابق با نظام هایی که اسلام در جامعه وضع کرده بود ، مورد بررسی قرار داد. ما همچنین اشعار و هجا های زیادی را در دیوان او می بینیم که در آن او دعوا و بیماری های فرقه ای اجتماعی را درمان می کند. او به عشق اهل بیت ، یعنی امام علی و فرزندانش ، ارادت داشت و در اشعار خود آنها را بسیار ستایش می کرد و از همه کسانی که با آنها دشمن بودند متنفر بود. محبوبیت شعرهای او از گویایی و شکوه شعرهای او کم نیست و در زبان محلی حضرمی "شعر آهومینه" نامیده می شود و بسیاری از آنها وجود دارد ، اما انتشار آنها در زندگی او توصیه نمی شود ، و بیشتر آنها در اوج شکوفایی خود گفته اند. جوانان تنها تعدادی را ترک کردند که مردم در حضرموت و مهاجره با آنها سر و کار داشتند. | در شعر ابن شهاب پدیده های متعددی از جمله لطافت ، فصاحت ، فحاشی و هنر وجود دارد و او مانند شاعرانی است که قرن ها پیش به زبان عربی پیش از او بوده اند و مانند شاعران عصر خود است که ستایش خود را با چرخش سنتی و معنی مداح آغاز می کنند. ، اما هزینه ای ندارد. وی در شعر خود به زنان و موقعیت کلی وی در مورد آنها پرداخت ، موضعی که عدالت و انصاف در آنچه دارند و بر آنها مطابق با نظام هایی که اسلام در جامعه وضع کرده بود ، مورد بررسی قرار داد. ما همچنین اشعار و هجا های زیادی را در دیوان او می بینیم که در آن او دعوا و بیماری های فرقه ای اجتماعی را درمان می کند. او به عشق اهل بیت ، یعنی امام علی و فرزندانش ، ارادت داشت و در اشعار خود آنها را بسیار ستایش می کرد و از همه کسانی که با آنها دشمن بودند متنفر بود. محبوبیت شعرهای او از گویایی و شکوه شعرهای او کم نیست و در زبان محلی حضرمی "شعر آهومینه" نامیده می شود و بسیاری از آنها وجود دارد ، اما انتشار آنها در زندگی او توصیه نمی شود ، و بیشتر آنها در اوج شکوفایی خود گفته اند. جوانان تنها تعدادی را ترک کردند که مردم در حضرموت و مهاجره با آنها سر و کار داشتند. | ||
کتابهای او | =کتابهای او= | ||
وی دارای مجموعه های متعددی از حدود سی اثر است که بیشتر آنها در منطق ، توحید ، فقه ، تاریخ ، طبیعت ، شجره نامه ، اسناد و سایر علوم است ، از جمله: | وی دارای مجموعه های متعددی از حدود سی اثر است که بیشتر آنها در منطق ، توحید ، فقه ، تاریخ ، طبیعت ، شجره نامه ، اسناد و سایر علوم است ، از جمله: | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۳: | ||
وی در مناقشه بر معاویه بن ابی سفیان در بین علمای حضرموت و سپس در میان علمای اسلام نقش برجسته ای داشت.او شاگرد خود محمد بن عقیل بن یحیی را سرود.تحت نظارت او بر کتاب "نصیحت کافی برای کسانی که از معاویه مراقبت می کنند" و انتشار آن ، سر و صدایی در اطراف او ایجاد شد زیرا او قضاوت مخالفت معاویه با اصول اسلام و عدم همراهی وی را قضاوت کرد. توسط پارلمان دولت ترکیه عثمانی برای مصادره نسخه های این کتاب صادر شد. یکی از برجسته ترین کسانی که یکی از دوستان ابن شهاب و یکی از اعضای قبیله اش ، حسن بن علوی بن شهاب الدین ، با کتابی به نام "طلسم شفابخش از سموم توصیه کافی" به آنها پاسخ داد. سعی کرد همراهی معاویه و اینکه او یکی از افراد شایسته و عدالتخواه است را اثبات کند ، اما ابوبکر بن شهاب با کتابی به نویسنده رقیه پاسخ داد که او لزوم رژیم غذایی را از آثار مضر رقیه نامیده است. "همه از این رو ، انقلابی علیه دو پسر عقیل و شهاب ایجاد شد ، نویسندگان این دو کتاب ، همانطور که اکثر فقها و صوفیان حضرموت به توصیه و رژیم غذایی مناسب اعتراض کردند و آنها را جزو کتابهای مضر دانستند که عقاید عقاید را مسموم کرد. ایجاد کرده و آن را با رنگ بدعت و طرد آمیخته است. | وی در مناقشه بر معاویه بن ابی سفیان در بین علمای حضرموت و سپس در میان علمای اسلام نقش برجسته ای داشت.او شاگرد خود محمد بن عقیل بن یحیی را سرود.تحت نظارت او بر کتاب "نصیحت کافی برای کسانی که از معاویه مراقبت می کنند" و انتشار آن ، سر و صدایی در اطراف او ایجاد شد زیرا او قضاوت مخالفت معاویه با اصول اسلام و عدم همراهی وی را قضاوت کرد. توسط پارلمان دولت ترکیه عثمانی برای مصادره نسخه های این کتاب صادر شد. یکی از برجسته ترین کسانی که یکی از دوستان ابن شهاب و یکی از اعضای قبیله اش ، حسن بن علوی بن شهاب الدین ، با کتابی به نام "طلسم شفابخش از سموم توصیه کافی" به آنها پاسخ داد. سعی کرد همراهی معاویه و اینکه او یکی از افراد شایسته و عدالتخواه است را اثبات کند ، اما ابوبکر بن شهاب با کتابی به نویسنده رقیه پاسخ داد که او لزوم رژیم غذایی را از آثار مضر رقیه نامیده است. "همه از این رو ، انقلابی علیه دو پسر عقیل و شهاب ایجاد شد ، نویسندگان این دو کتاب ، همانطور که اکثر فقها و صوفیان حضرموت به توصیه و رژیم غذایی مناسب اعتراض کردند و آنها را جزو کتابهای مضر دانستند که عقاید عقاید را مسموم کرد. ایجاد کرده و آن را با رنگ بدعت و طرد آمیخته است. | ||
مرگ او | =مرگ او= | ||
وی در پایان عمر بینایی خود را از دست داد و در شب جمعه دهم جمادی الاولای سال 1341 هجری قمری / 1922 م درگذشت. وی در حیدرآباد هند محل زندگی خود به خاک سپرده شد . جمعی از اهل سنت و شیعیان در مراسم تدفین وی در روز جمعه شرکت کردند. | وی در پایان عمر بینایی خود را از دست داد و در شب جمعه دهم جمادی الاولای سال 1341 هجری قمری / 1922 م درگذشت. وی در حیدرآباد هند محل زندگی خود به خاک سپرده شد . جمعی از اهل سنت و شیعیان در مراسم تدفین وی در روز جمعه شرکت کردند. | ||
مراجع | =مراجع= | ||
الشطری ، محمد بن احمد (1415 ق). نقش تاریخ الحضرمی . بخش اول. مدینه ، پادشاهی عربستان: دارالمهاجر. صفحه 449 | الشطری ، محمد بن احمد (1415 ق). نقش تاریخ الحضرمی . بخش اول. مدینه ، پادشاهی عربستان: دارالمهاجر. صفحه 449 | ||
معروف ، عبدالرحمان بن محمد (1404 ه. ق.) ظهر آفتاب (PDF) . بخش اول. جده ، عربستان سعودی: جهان دانش. صفحه 156 | معروف ، عبدالرحمان بن محمد (1404 ه. ق.) ظهر آفتاب (PDF) . بخش اول. جده ، عربستان سعودی: جهان دانش. صفحه 156 | ||
نقل قول ها | |||
=نقل قول ها= | |||
دائره المعارف شعر سرود یمنی در قرن بیستم ، قسمت اول ، صفحه 31 ، چاپ اول 2005 ، شماره سپرده در دارالکتوب: (297) | دائره المعارف شعر سرود یمنی در قرن بیستم ، قسمت اول ، صفحه 31 ، چاپ اول 2005 ، شماره سپرده در دارالکتوب: (297) | ||
آل کرباسی، محمد صادق محمد (1432 ه. ق). فرهنگ شعرای تنظیم کننده شعر در الحسین . قسمت دوم. لندن ، انگلستان: مرکز مطالعات حسینی. صفحه 98 | آل کرباسی، محمد صادق محمد (1432 ه. ق). فرهنگ شعرای تنظیم کننده شعر در الحسین . قسمت دوم. لندن ، انگلستان: مرکز مطالعات حسینی. صفحه 98 | ||