ابوعثمان الحیری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
!نام
!نام
!أبو عثمان سعيد بن إسماعيل بن سعيد بن منصور الحيري النيشابوري
!أبو عثمان سعید بن إسماعیل بن سعید بن منصور الحیری النیشابوری
|-
|-
|نام‎های دیگر
|نام‎های دیگر
خط ۱۲: خط ۱۲:
</div>
</div>


'''أبو عثمان سعيد بن إسماعيل بن سعيد بن منصور الحيري النيشابوري''' از علمای  ، محدثان  و شیوخ [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن سوم هجری <ref>طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص140-144، دار الكتب العلمية، ط2003</ref> و نویسنده کتاب «السنن» در مورد احادیث [[پیامبر]] است.  ابوعبدالرحمان سلمی درباره او می گوید: "او در زمان خود یکی از متقی ترین مشایخ در در روش زندگی است. او روش تصوف در نیشاپور را رواج داد." ذهبی در مورد او با چنین عباراتی یاد می کند: «الشيخ الإمام المحدّث الواعظ القدوة، شيخ الإسلام. او برای خراسانیان همانند جنید بغدادی برای عراقیان بود» حکیم نیشابوری در مورد او گفت: "شیوخ ما با این که ابوعثمان مستجاب الدعوه بود و او مجمع عبادو زاهدان بود اختلاف نظر نداشتند." وی در سال 230 هجری قمری در ری متولد شد و یحیی بن معاذ رازی و شاه بن شجاع کرمانی را شاگردی کرد. سپس به نیشاپور رفت و به حلقه درس ابوحفص نیشابوری ملحق شد و روش تصوف خود را از وی آموخت.
'''أبو عثمان سعید بن إسماعیل بن سعید بن منصور الحیری النیشابوری''' از علما، محدثان  و شیوخ [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن سوم هجری <ref>طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص140-144، دار الكتب العلمية، ط2003</ref> و نویسنده کتاب «السنن» در مورد احادیث [[پیامبر]] است.  ابوعبدالرحمان سلمی درباره او می گوید: "او در زمان خود یکی از متقی ترین مشایخ در در روش زندگی است. او روش تصوف در نیشاپور را رواج داد." ذهبی در مورد او با چنین عباراتی یاد می کند: «الشیخ الإمام المحدّث الواعظ القدوة، شیخ الإسلام. او برای خراسانیان همانند جنید بغدادی برای عراقیان بود» حکیم نیشابوری در مورد او گفت: "شیوخ ما با این که ابوعثمان مستجاب الدعوه بود و او مجمع عبادو زاهدان بود اختلاف نظر نداشتند." وی در سال 230 هجری قمری در ری متولد شد و یحیی بن معاذ رازی و شاه بن شجاع کرمانی را شاگردی کرد. سپس به نیشاپور رفت و به حلقه درس ابوحفص نیشابوری ملحق شد و روش تصوف خود را از وی آموخت.


=اساتید=
=اساتید=


او در ری (محل تولد خود) از محمد بن مقاتل رازی و موسی بن نصر [[حدیث]] آموخت. و در [[عراق]] از حمید بن الربیع ، محمد بن اسماعیل الاحمسی و چند نفر  دیگر آموخت.روش اواینگونه بود که حدیث را می شنید و آن را تا آخرین مورد یادداشت می کرد.
او در ری (محل تولد خود) از محمد بن مقاتل رازی و موسی بن نصر [[حدیث]] آموخت. و در [[عراق]] از حمید بن الربیع، محمد بن اسماعیل الاحمسی و چند نفر  دیگر آموخت. روش اواینگونه بود که حدیث را می شنید و آن را تا آخرین مورد یادداشت می کرد.


=شاگردان=
=شاگردان=


أبو عمرو أحمد بن نصر ، دو پسرش: أبو بكر وأبو الحسن ، أبو عمرو بن مطر، إسماعيل بن نجيد و چند تن دیگر.
أبو عمرو أحمد بن نصر، دو پسرش: أبو بكر وأبو الحسن، أبو عمرو بن مطر، إسماعیل بن نجید و چند تن دیگر.


=گفتار=
=گفتار=


حقانیت قلب در چهار ویژگی نهفته است: در تواضع نسبت به خدا ، فقر به سوی خدا ، ترس از خدا و امید به خدا.
حقانیت قلب در چهار ویژگی نهفته است: در تواضع نسبت به خدا، فقر به سوی خدا، ترس از خدا و امید به خدا.


شادی دنیوی سرور الهی را از قلب شما دور می کند و ترس شما از دیگران ترس شما از خداوند را از قلب شما حذف می کند. و امید به دیگران امید به او را از قلبتان می زداید.
شادی دنیوی سرور الهی را از قلب شما دور می کند و ترس شما از دیگران ترس شما از خداوند را از قلب شما حذف می کند. و امید به دیگران امید به او را از قلبتان می زداید.


تفویض بازگشت چیزی است که از آن غافل هستید به کسی که آن را می داند و تفویض مقدمه مقام رضا است و رضا باب الله الاعظم است<ref>حلية الأولياء، تأليف: أبو نعيم، ج10، ص262</ref>.
تفویض بازگشت چیزی است که از آن غافل هستید به کسی که آن را می‌داند و تفویض مقدمه مقام رضا است و رضا باب الله الاعظم است<ref>حلية الأولياء، تأليف: أبو نعيم، ج10، ص262</ref>.


انسان کامل نمی شود مگر اینکه حال دلش در بخشش و امتناع و در شرافت و تحقیر برابر باشد و تغییر نکند.
انسان کامل نمی شود مگر اینکه حال دلش در بخشش و امتناع و در شرافت و تحقیر برابر باشد و تغییر نکند.
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش