confirmed، مدیران
۳۷٬۴۰۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
ذو القعده از قعود و نشستن گرفته شده و از آنجا که اعراب در این ماه از جنگ فرو می‌نشستند، آن را به این نام نامیده‌اند. <ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۸۹</ref> | ذو القعده از قعود و نشستن گرفته شده و از آنجا که اعراب در این ماه از جنگ فرو می‌نشستند، آن را به این نام نامیده‌اند. <ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۸۹</ref> | ||
=فضیلت ماه ذی القعده= | |||
[[سید بن طاووس]] در فضیلت این ماه می گوید:«ماه ذی القعده ماهی است که به هنگام شدّت و گرفتاری، زمان خوبی برای دعاست، و برای رفع ظلم و ستم و دعا بر ضد ظالم مؤثّر است». به گفته وی این ماه «ماه اجابت دعا» نامیده شده است. <ref>سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ج1، ص306</ref> | |||
[[شیخ مفید]] رحمه الله روایت کرده که [[پیغمبر (ص)]] فرمودند :هر کس در ماه حرام سه روز پنجشنبه و [[جمعه]] و شنبه را [[روزه]] بگیرد، [[خداوند]] برای او [[عبادت]] یک سال را بنویسد. همچنین روایت شده است نهصد سال که روزهای آن روزه و شب های آن در قیام باشد. <ref>المراقبات ، ص 369</ref> | |||
[[میرزا جواد ملکی تبریزی]] می نویسد:«این ماه، اولین ماه حرام سال است که در آن جنگ حتی با [[کافران]]، حرام است، پس حکم جنگ و مخالفت با خداوند در آن چگونه است؟! در این ماه ها باید قلب و بدن بیش از سایر ایام از گناه و نافرمانی خدا نگه داشته شوند.» <ref>ملکی تبریزی، المراقبات، ص301</ref> | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||