۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ي' به 'ی'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
</div> | </div> | ||
'''أبو العباس أحمد بن محمد بن سهل بن عطاء الآدمی''' از علمای برجسته [[اهل سنت]] و [[تصوف]] در قرن چهارم است<ref>طبقات | '''أبو العباس أحمد بن محمد بن سهل بن عطاء الآدمی''' از علمای برجسته [[اهل سنت]] و [[تصوف]] در قرن چهارم است<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبد الرحمن السلمی، ص207-212، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>. او از روات حدیث تا به [[پیامبر اکرم (ص)]] بوده است. | ||
=دیدگاه بزرگان در مورد ابوالعباس بن عطاء= | =دیدگاه بزرگان در مورد ابوالعباس بن عطاء= | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
=گفتار= | =گفتار= | ||
هر کس خود را ملزم به رعایت آداب [[شرع]] کند خداوند قلب او را با نور معرفت روشن می کند و هیچ مقامی شریفتر نیست جز مقام پیروی از حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله در دستورات ، اعمال و اخلاق<ref>طبقات | هر کس خود را ملزم به رعایت آداب [[شرع]] کند خداوند قلب او را با نور معرفت روشن می کند و هیچ مقامی شریفتر نیست جز مقام پیروی از حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله در دستورات ، اعمال و اخلاق<ref>طبقات الأولیاء، ابن الملقن، ص71، مکتبة الخانجی، ط1994</ref>. | ||
هرکه به آداب صالحین خود را مودب نمود به مقام کرامت و بزرگی می رسد و هر کس با آداب اولیاء مودب شد، برای او مقام قرب و هر که به آداب صدیقین مودب شد به مقام مشاهده نائل می شود. هر کس به آداب [[انبیاء]] به مقام انس و انبساط روح می رسد. | هرکه به آداب صالحین خود را مودب نمود به مقام کرامت و بزرگی می رسد و هر کس با آداب اولیاء مودب شد، برای او مقام قرب و هر که به آداب صدیقین مودب شد به مقام مشاهده نائل می شود. هر کس به آداب [[انبیاء]] به مقام انس و انبساط روح می رسد. | ||
بزرگترین غفلت غفلت عبد است از رب در اوامر و نواهی و آداب معاشرت<ref> | بزرگترین غفلت غفلت عبد است از رب در اوامر و نواهی و آداب معاشرت<ref>حلیة الأولیاء وطبقات الأصفیاء، أبو نعیم الأصبهانی، ج10، ص321، دار السعادة، ط1974</ref>. | ||
انصاف بین [[خدا]] و بنده سه گونه است: در طلب کمک و استعانت، تلاش و ادب. اگر بنده ای از او کمک بخواهد به خداوند تبارک وتعالی قرب می یابد. و اگر تلاش از جانب بنده صورت گیرد پس موفقیت از جانب خدا خواهد بود. و اگر از عبد ادب صادر شود خداوند به او عزت می بخشد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3_%D8%A8%D9%86_%D8%B9%D8%B7%D8%A7%D8%A1 أبو العباس بن عطاء]</ref>. | انصاف بین [[خدا]] و بنده سه گونه است: در طلب کمک و استعانت، تلاش و ادب. اگر بنده ای از او کمک بخواهد به خداوند تبارک وتعالی قرب می یابد. و اگر تلاش از جانب بنده صورت گیرد پس موفقیت از جانب خدا خواهد بود. و اگر از عبد ادب صادر شود خداوند به او عزت می بخشد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3_%D8%A8%D9%86_%D8%B9%D8%B7%D8%A7%D8%A1 أبو العباس بن عطاء]</ref>. | ||