confirmed، مدیران
۳۷٬۴۰۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
پسران ابوشجاع در دستگاه سپاه ماکان بن کاکی خدمت می‌کردند و بعد از مرگ او، به دستگاه [[مرداویج]] راه یافتند. از جانب مردوایج به هر یک از برادران بویه، حکومت بخش‌هایی از جبال داده شد. حکومت کرج ابودلف نصیب علی برادر بزرگ‌تر شد، بنابراین کرج اولین نقطه‌ای شد که در آنجا از جانب برادران بویه تاسیس شد. | پسران ابوشجاع در دستگاه سپاه ماکان بن کاکی خدمت می‌کردند و بعد از مرگ او، به دستگاه [[مرداویج]] راه یافتند. از جانب مردوایج به هر یک از برادران بویه، حکومت بخش‌هایی از جبال داده شد. حکومت کرج ابودلف نصیب علی برادر بزرگ‌تر شد، بنابراین کرج اولین نقطه‌ای شد که در آنجا از جانب برادران بویه تاسیس شد. | ||
=آل بویه در یک نگاه= | |||
آل بویه از گروهی از ساكنان منطقه دیلم(به معنای عام که شامل [[گیلان]] فعلی هم می شود)، بودند که پس از پذیرش [[اسلام]]، [[مذهب تشیع]] را انتخاب کرده بوده و در گروه های بزرگی وارد ارتش خلافت شدند. | |||
نام این سلسله از «بویه» پدر سه برادری که آن را بنیان گذاشتند گرفته شده است. بویه پسر «فناخسرو» در دیلم با گمنامی و تنگ دستی زندگی می کرد. از اینکه عموم تاریخ نویسان نوشته اند که روزیِ او از صید ماهی بوده است، چنین فهمیده می شود که مسکن او در ناحیه گیلان فعلی و در یکی از سواحل دریا یا سواحل رودخانه ای بوده است. <ref>. البته عده ای از مورخان این ادعا را رد نموده اند و آن را به عنوان ادعایی ساختگی رد می کنند (ر. ک تاریخ ایران در قرون نخستین اسلام. برتو(اشپولر)</ref> | |||
بویه سه پسر داشت که بعداً هر سه به سلطنت رسیدند. پسر بزرگ «علی» نام داشت، پسر دوم «حسن» و سومی «احمد» که بعد ها از طرف [[خلیفه]] آن زمان القاب «معز الدوله»، «عماد الدوله» و «رکن الدوله» به ترتیب به آنها اعطا شد. این سه پسر پس از تحمل سختی های زیاد و با کوشش فراوانی که به کار بردند، به پیشرفت فوق العاده ای نائل شدند و بنا به گفته [[ابن ابی الحدید]] چنان سلطنتی تشکیل دادند که در عظمت و شکوه ضرب المثل بود. | |||
سلطنت آل بویه در زمان عضد الدوله(پسر رکن الدوله) به اوج قدرت و عظمت رسید و از آن پس، روی به انحطاط نهاد. | |||
آغاز حکومت آنها [[ذیقعده]] سال 321 هجری قمری و پایان آن بنا بر قول صحیح سال 448 هجری بود. دوران حکومت ایشان 120 سال ادامه داشت و هفده تن از آن خاندان به حکومت رسیدند. <ref> آل بویه نخستین سلسله قدرتمند شیعه. علی اصغر فقیهی ص88-85 و آل بویه، کلودکاهن ترجمه علی بحرانی پور نشریه رشد آموزش تاریخ ص 31</ref> | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||