confirmed، مدیران
۳۶٬۸۳۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
نیم قرن پس از وی [[حسین بن حمدان خصیبی]] چهره شاخص و مؤسس دوم نصیریه بود که با تعالیم وسیع و تبلیغات گسترده خود از طریق سفر به اقصی نقاط [[جهان اسلام]] توانست تعالیم نصیری را با آموزه هایی از [[تصوف]] بیامیزد و در نهایت با هجرت به شمال [[شام]] در پرتو فضای پر تسامح فرهنگی ناشی از [[حکومت حمدانیان]] حلب و به ویژه سیف الدوله، هسته اولیه جامعه علویان سوریه را تشکیل دهد. او و جانشینانش با نشرافکار خود توانستند این جامعه را تا دهه های متمادی گسترش داده، پایه های حضور خود را در سوریه مستحکم نمایند. | نیم قرن پس از وی [[حسین بن حمدان خصیبی]] چهره شاخص و مؤسس دوم نصیریه بود که با تعالیم وسیع و تبلیغات گسترده خود از طریق سفر به اقصی نقاط [[جهان اسلام]] توانست تعالیم نصیری را با آموزه هایی از [[تصوف]] بیامیزد و در نهایت با هجرت به شمال [[شام]] در پرتو فضای پر تسامح فرهنگی ناشی از [[حکومت حمدانیان]] حلب و به ویژه سیف الدوله، هسته اولیه جامعه علویان سوریه را تشکیل دهد. او و جانشینانش با نشرافکار خود توانستند این جامعه را تا دهه های متمادی گسترش داده، پایه های حضور خود را در سوریه مستحکم نمایند. | ||
=بزرگان فرقة نصیریه از ابتدا تاکنون= | |||
دربارة فرقة نصیریه دیدگاههای مختلف و متعارض بیان شده است. عدّهای این فرقه را پیروان محمّد بن نصیر نمیری دانسته و اعتقاد دارند كه آنها [[امامان معصوم (ع)]] را خدا دانسته و به تناسخ و [[حلال]] بودن محارم اعتقاد دارند و بنیانگذار آن را محمد بن نصیر نمیری میدانند، نمیری به امامان [[امامیه]] تا امام دهم اعتقاد داشته و دربارة امام حسن عسکری (ع) غلو كرده و او را خدا دانسته و خود را [[پیامبر]] میدانست. او در سال 395 هـ .ق درگذشت. <ref>ربّانی گلپایگانی، علی، فرق و مذاهب كلامی، قم، مركز جهانی علوم اسلامی، چاپ دوم، 1381ش، ص 325؛ و نوبختی، حسن بن موسی، فرق الشیعه، نجف، حیدریه، 1355، ص93؛ و برنجكار، رضا، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، نشر كتابخانه طه، چاپ پنجم، 1382ش، ص 160</ref> | |||
ولی امروزه كسانی كه از نصیریه در سوریه و [[لبنان]] زندگی میكنند، خود را شیعة دوازده امامی دانسته و خود را [[علویّون]] معرفی كرده و موارد بالا مثل [[تناسخ]] و [[غلو]] را ردّ كرده و اعتقادات شیعة امامیّه را كاملاً قبول داشته و میگویند: محمد بن نصیر نمیری، رئیس فرقة نمیریه بوده و در میان نصیریه و علویّون فقط عدّة كمی غلو كرده و [[ائمه]] را خدا دانسته و به تناسخ اعتقاد دارند. آنها تأسیس علویّون را در سال 488 تا 690 دانستهاند، این در حالی است كه محمد بن نمیر در سال 359 درگذشته بود. <ref>ربّانی گلپایگانی، علی، فرق و مذاهب كلامی، قم، مركز جهانی علوم اسلامی، چاپ دوم، 1381ش، ص 325؛ و نوبختی، حسن بن موسی، فرق الشیعه، نجف، حیدریه، 1355، ص93؛ و برنجكار، رضا، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، نشر كتابخانه طه، چاپ پنجم، 1382ش، ص 160</ref> | |||
از بزرگان این فرقه در گذشته اطّلاعات زیادی در دست نیست. علویّون سوریه و لبنان در ضمن كتابی كه <ref>شیرازی، سید حسن مهدی، العلویون شیعه اهل بیت، بیروت، دار الصادق، 1392، ص30</ref> در ردّ غلوّ و تناسخ و معرفی خود نگاشتهاند عدّهای از بزرگان خود را نام بردهاند. از این كتاب و منابع دیگر بزرگان آنها را در دو قسمت میتوان نام برد: بزرگان دینی و علمی و بزرگان سیاسی و حكومتی. | |||
بزرگان دینی عبارتند از: | |||
# ابراهیم جمال از لاذقیه | |||
# | |||
# استاد ابراهیم سعوداز جبله | |||
# | |||
# استاد ابراهیم صالح | |||
# | |||
# ابراهیم حرخوش مقیم لاذقیه | |||
# | |||
# شیخ ابراهیم حسن نجّار | |||
# | |||
# شیخ ابراهیم كامل، خطیب [[مسجد]] [[امام علی (ع)]] طرابلس لبنان | |||
# | |||
# شیخ احمد علی حلوم استاد و مقیم در لاذقیه | |||
# | |||
# شیخ احمد محمّد رمضان | |||
# | |||
# شیخ اسماعیل شحّود | |||
# | |||
# شیخ حسین سعود از جبله | |||
# | |||
# شیخ حسن عباس آل عباس | |||
# | |||
# شیخ حمدان خیر | |||
# | |||
# شیخ حسن محمّد علی | |||
# | |||
# شیخ حیدر محمّد حیدر | |||
# | |||
# شیخ سلمان خلیل وقاف | |||
# | |||
# شیخ سلمان حسن | |||
# | |||
# شیخ احمد خضر | |||
# | |||
# شیخ احمد سلمان | |||
# | |||
# شیخ سلیمان عیسی مصطفی | |||
# | |||
# استاد علی صالح علی صالح و عدّة زیادی كه ذكر همة آنها موجب اطالةكلام است. پیروان و بزرگان آنها معمولاً در سوریه و لبنان ساكن هستند. <ref>العلویون، شیعة اهل البیت، ص 30 و 31</ref> | |||
و از بزرگان سیاسی آنها میتوان به افراد زیر اشاره كرد: | |||
# ترفیع محمّد نبهان، از مبارزین نصیریه قبل از استقلال و به حكومت رسیدن آنها | |||
# | |||
# جاسم علون از مبارزین | |||
# | |||
# محمّد عمران وشّاح بابی اقدس | |||
# | |||
# [[حافظ اسد]]، كه در ابتدا به لقب و رتبة «نجیب» رسیده و بعد به وزارت دفاع منسوب و سپس با تشكیل [[حزب بعث]] در سال 1965 م در سوریه به حكومت رسیده و مدّت زیادی رئیس جمهور سوریه بوده و در آنجا از محبوبیّت والائی برخوردار بود. | |||
# | |||
# ابراهیم ماخوس، قبل از ریاست جمهوری حافظ اسد، رئیس وزرای دولت بود. | |||
# | |||
# احمد سویدانی كه از بزرگان و مبارزین نصیریه در سیاست و حكومت بود. <ref>شرف الدّین، تقی، النصیریه دراسة التحلیلیه، بیروت، 1983 م، ص 169</ref> | |||
# | |||
هم اكنون در سوریه [[بشار اسد]] رئیس جمهور میباشد. او و پدرش از فرقه نصیریه بوده و قبل از تشكیل حكومت، حافظ اسد را از مبارزین این فرقه نام بردهاند. تمام فعالیّتهای این فرقه سرّی بوده و قبل از تشكیل حكومت كاملاً سرّی عمل میكردند. <ref> النصیریه، دراسة التحلیلیه، ص 171</ref> | |||
=پانویس= | =پانویس= |