confirmed، مدیران
۳۷٬۸۸۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
پس از ورود حضرت معصومه (س) به قم در روز 23 ماه ربیع الاول، <ref>محمدی اشتهاردی، پیشین، ص 123 به نقل از وسیله المعصومین، ص 68</ref> آن حضرت 17 <ref>قمی، حسن بن محمد بن حسین؛ پیشین، ص 213</ref> یا 19 <ref>مجلسی، محدباقر؛ بحارالانوار، تهران، مکتب الاسلامیه، بی‌تا، ج60، ص 219</ref> روز ساکن منزل موسی بن خررج بود. و در این مدت با حالت بیماری مشغول عبادت و راز و نیاز با خداوند بود. | پس از ورود حضرت معصومه (س) به قم در روز 23 ماه ربیع الاول، <ref>محمدی اشتهاردی، پیشین، ص 123 به نقل از وسیله المعصومین، ص 68</ref> آن حضرت 17 <ref>قمی، حسن بن محمد بن حسین؛ پیشین، ص 213</ref> یا 19 <ref>مجلسی، محدباقر؛ بحارالانوار، تهران، مکتب الاسلامیه، بی‌تا، ج60، ص 219</ref> روز ساکن منزل موسی بن خررج بود. و در این مدت با حالت بیماری مشغول عبادت و راز و نیاز با خداوند بود. | ||
=زمان رحلت= | ==زمان رحلت== | ||
قول مشهور این است که حضرت معصومه پس از آنکه در 23 ماه[[ربیع‌الاول]] وارد قم شدند، 17 روز بیشتر زنده نبودند. بنابراین رحلت آن حضرت باید دهم ماه ربیع الثانی صورت گرفته باشد. علی اکبر مهدی‌پور می‌نویسند: | قول مشهور این است که حضرت معصومه پس از آنکه در 23 ماه[[ربیع‌الاول]] وارد قم شدند، 17 روز بیشتر زنده نبودند. بنابراین رحلت آن حضرت باید دهم ماه ربیع الثانی صورت گرفته باشد. علی اکبر مهدی‌پور می‌نویسند: | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
برخی از محققان نیز دوازدهم ربیع الثانی <ref>منصوری، مهدی؛ حیات الست، قم، صحفی، 1339، ص 8</ref> را به عنوان روز رحلت ذکر کرده‌اند. [[محمدی اشتهاردی]] می‌نویسد: | برخی از محققان نیز دوازدهم ربیع الثانی <ref>منصوری، مهدی؛ حیات الست، قم، صحفی، 1339، ص 8</ref> را به عنوان روز رحلت ذکر کرده‌اند. [[محمدی اشتهاردی]] می‌نویسد: | ||
«همانگونه که برخی از بزرگان گفته‌اند، انصاف این است که برای جمع کردن بین قول اول و دوم، برای بزرگداشت مقام آن بانوی بزرگوار سه روز 10، 11، و 12 ماه ربیع الثانی را به عنوان سوگواری معصومیه، مراسم برگزار شود».<ref> | «همانگونه که برخی از بزرگان گفته‌اند، انصاف این است که برای جمع کردن بین قول اول و دوم، برای بزرگداشت مقام آن بانوی بزرگوار سه روز 10، 11، و 12 ماه ربیع الثانی را به عنوان سوگواری معصومیه، مراسم برگزار شود». <ref>محمدی اشتهاردی، پیشین، ص 123 به نقل از وسیله المعصومین،ص 115-114</ref> | ||
پس از رحلت حضرت معصومه (س) زنان آل سعد بی‌بی فاطمه معصومه را [[غسل]] دادند و [[کفن]] کردند. <ref> فیض، عباس؛ گنجینه آثار قم، مهر، 1349، ج1، ص 390</ref> سپس جسم مطهر آن حضرت به باغ موسی بن خررج (محل فعلی حرم مطهر ایشان) برده شد. در آن هنگام میان [[اشعریان]] (آل سعد) بر سر اینکه چه کسی شایستگی دفن آن بدن مقدس را دارد اختلاف روی دارد... ناگهان دو سوار نقابدار از طرف رودخانه قم به پیش آمدند و وقتی نزدیک بدن مطهر رسیدند از اسب پیاده شدند. نخست بر آن [[نماز]] گزاردند و سپس وارد سردابی که برای تدفین وی مهیا شده بود، شدند و به کمک یکدیگر او را به خاک سپردند. و بدون اینکه با کسی سخن بگویند آن محل را ترک کردند. کسی نفهمید آنان چه کسانی بودند. <ref>قمی، حسن بن محمد، پیشین، ص 214-213 با اندکی تفاوت</ref> | پس از رحلت حضرت معصومه (س) زنان آل سعد بی‌بی فاطمه معصومه را [[غسل]] دادند و [[کفن]] کردند. <ref> فیض، عباس؛ گنجینه آثار قم، مهر، 1349، ج1، ص 390</ref> سپس جسم مطهر آن حضرت به باغ موسی بن خررج (محل فعلی حرم مطهر ایشان) برده شد. در آن هنگام میان [[اشعریان]] (آل سعد) بر سر اینکه چه کسی شایستگی دفن آن بدن مقدس را دارد اختلاف روی دارد... ناگهان دو سوار نقابدار از طرف رودخانه قم به پیش آمدند و وقتی نزدیک بدن مطهر رسیدند از اسب پیاده شدند. نخست بر آن [[نماز]] گزاردند و سپس وارد سردابی که برای تدفین وی مهیا شده بود، شدند و به کمک یکدیگر او را به خاک سپردند. و بدون اینکه با کسی سخن بگویند آن محل را ترک کردند. کسی نفهمید آنان چه کسانی بودند. <ref>قمی، حسن بن محمد، پیشین، ص 214-213 با اندکی تفاوت</ref> | ||