سعید بن مسیّب: تفاوت میان نسخه‌ها

| محل تولد = [[مدینه]]

| سال درگذشت = سال ۹۴.ق

| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |[[زید بن ثابت]] |[[ابن عباس]] |ابن عمر |[[عایشه]] |[[علی بن ابی طالب|امام علی(علیه‌السلام)]] ... }}

| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |زهری |[[قتاده]] |عمربن دینار |یحیی بن سعید }}

'''سعید بن مسیب بن حزن مخزومی'''، یکی از فقهای هفت‌گانه [[مدینه]] واز یاران برجسته [[علی بن الحسین (زین العابدین)|حضرت علی بن الحسین (علیه‌السلام)]] بود. سعید بن مسیب تا پایان عمر پیرو اهل‌‏بیت عصمت‏ باقی ماند.

در تاریخ ولادت و وفاتش اندکی اختلاف است. به نوشته مورخان او در سال 15 هجری دیده به جهان گشود و در سال 94 یا 95 هجری‏ بدرود حیات گفت. سال رحلت او را <big>سنه الفقهاء</big> می‏‌نامند: زیرا در این سال‏ بسیاری از عالمان وارسته و فقهای برجسته [[شیعه]] وفات یافتند. او از بزرگان [[تابعان]] و نخستین فقیهان مدینه به شمار می‌رود. بلکه فقیه الفقهاء و موسس مکتب فقهی مدینه می‌باشد: درعالم [[شیعه]] نیز از عالمان و محدثان شیعه است: از جمله افرادی است که عصر چهار معصوم: امام علی، امام حسن، امام حسین و [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام سجاد(علیه‌السلام)]] را درک کرده است: از جمله معدود [[اصحاب]] اولیه امام سجاد(علیه‌السلام) به شمار می‌رود. وی از مخالفان [[بنی امیه|بنی‌امیه]] بود و از بیعت با [[یزید|یزید بن معاویه]] خودداری کرد. ابن مسیب به ویژه پس از آنکه به خواستگاری [[عبدالملک بن مروان|عبدالملک مروان]] از دخترش برای ولیعهد و فرزندش ولید جواب رد داد و دخترش را در برابر دو درهم مهریه، به عقد مردی تهیدست درآورد، مورد خشم [[خلیفه]] قرار گرفت.

سعید بن مسیب در سال 15 یا17 هجری در عهد خلافت [[عمر]]، در شهر [[مدینه]] متولد شده و در همان شهر به تحصیل علم و دانش پرداخته واز محضر [[اصحاب]] پیامبر(صلی الله علیه) و اساتید و [[محدّث|محدثان]] این شهر بهره برده و همان‌گونه که از شرح احوال او بر می‌آید، غالب عمرش را در مدینه گذرانده و جز برای [[حج]] از آن خارج نشده است ولی با توجه به این که او چهل دفعه به [[حج]] مشرف شده، می‌توان گفت که از [[محدّث|محدثان]] [[مکه]] نیز بهره‌ها برده است.

خاندان سعید، نوعی رابطه و خویشی سببی با [[بنی هاشم|بنی‌هاشم]] داشته‌اند: زیرا برادر حزن، هبیره بن ابی وهب، شوهر ام هانی، خواهر [[علی بن ابی‌طالب|امیرمومنان علی(علیه‌السلام)]] بود. فرزندان هبیره، خواهرزادگان علی (علیه‌السلام) شیعیان خوبی بودند و از یاران امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به شمار می‌آمدند. مصقله بن هبیره والی منطقه اردشیر خره در عصر حکومت آن حضرت بود. هم‌چنین جعده بن هبیره از سوی علی (علیه‌السلام)در [[خراسان]] والی بود.  

از این رو در خاندان سعید، احتمالا گرایش ضد هاشمی که تمایل غالب قریشیان بود، کمتر بوده است. به استثنای یک مورد که زبیربن بکار نقل کرده: حزن، جد سعید در جریان [[سقیفه بنی ساعده|سقیفه]]، از [[خالد بن ولید]] که علیه [[انصار]] سخنرانی کرده بود، طرفداری نموده و درتعریف و مدح او شعر سروده بود.

البته این مساله، بیشتر جنبه قبیلگی و تعصب قومی‌ داشته است: زیرا خالد نیز از قبیله بنی‌مخزوم بوده است. مسیب، پدر سعید تاجر بوده و خرید و فروش روغن می‌کرده است.

== ویژگی‌های سعید ==

[[تابعین|تابعان]] کسانی هستند که محضر رسول خدا (صلی الله علیه) را درک نکردند، ولی اصحاب آن حضرت را دیدند: لذا تمام کسانی که بعد از رحلت پیامبراکرم (صلی الله علیه) به دنیا آمدند، از تابعان به شمار می‌آیند. بدین معنی که به تدریج اصحاب پیامبر (صلی الله علیه) از دنیا رفتند و مردم درمسائل شرعی به فقهای تابعان رجوع می‌کردند که سعید بن مسیب از مهمترین فقیهان این عصر بود و به گفته [[ابن خلکان]]، ^{سیدالتابعین} به شمار می‌آمد.  

=== فقیه مدینه ===

مکتب عراق را مکتب رای و مکتب مدینه را مکتب حدیث می‌گفتند. فقهای [[عراق]] بیشتر بر رای و استدلال عقلی تکیه می‌کردند ولی فقهای مدینه بر احادیث و روایات فقهی تکیه داشتند. از میان فقهای چهارگانه [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]]، [[ابوحنیفه]] نماینده مکتب عراق و [[مالک بن انس]] نماینده مکتب مدینه بود.

سعید بن مسیب در عصر خود یکی از مهمترین فقیهان مدینه به شمار می‌آمد و به گفته ابن سعد، رئیس فقیهان مدینه بود. بلکه موسس مکتب فقهی مدینه به شمار می‌آمد.

سعید بن مسیب از عابدان و زاهدان عصر خود بود: ابن خلکان درمورد او می‌گوید: او میان فقه و حدیث و زهد و عبادت و ورع راجمع کرده بود.

سعید پیوسته ملازم [[مسجد النبى|مسجدالنبی]] بود و سی سال [[نماز جماعت]] آن جا راترک نکرده بود. روزی چشمش درد می‌کرد، آب و هوای وادی عقیق رابه او توصیه کردند، ولی او از رفتن به آن جا امتناع کرد و گفت: پس چگونه به [[نماز]] جماعت صبح و عشای مسجد النبی برسم؟!

== جایگاه علمی ==

سعید بن مسیب از دانشمندان بی‌بدیل عصر خویش بود و عالم علی الاطلاق مدینه به شمار می‌رفت و از جمله فقهای هفت‌گانه اولیه مدینه بود که عبارتند از: عروه بن زبیر، ابوبکربن عبدالرحمن مخزومی، سلیمان بن یسار، عبیدالله بن عتبه، خارجه بن زید، قاسم بن محمدبن ابی‌بکر و سعیدبن مسیب که دو نفر اخیر را از پیروان اهل‌بیت(علیه‌السلام) و شاگردان [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام سجاد(علیه‌السلام)]] دانسته‌اند.

«سعیدبن مسیب آگاه‌ترین مردم به آثار گذشتگان است و از لحاظ فهم و درک مسائل از همه قوی‌تر می‌باشد.»

== اساتید ==

در این راه از تمام راویان اخبار و محدثان عصر خود و صحابیان پیامبر (صلی الله علیه) سود برده بود، حتی گاهی خدمت همسران پیامبر (صلی الله علیه) می‌رسید و از آنان اخذ حدیث می‌کرد. اشخاصی از بزرگان صحابه چون [[جابر بن عبدالله انصاری|جابر ابن عبدالله انصاری]] و [[سلمان فارسی]]، از اساتید او به شمار می‌رفتند. وی از محضر امیرمومنان علی (علیه‌السلام) بیشترین استفاده را کرده بود وبه نقل [[محمد بن عمر کشی|کشّی]] تربیت شده آن حضرت به شمار می‌رفت.

بعد از شهادت علی (علیه‌السلام) از محضر فرزندان آن حضرت بهره می‌برد و به نقل [[شیخ کلینی|کلینی]] در عصر [[امامت]] امام سجاد (علیه‌السلام)، از [[حواریین|حواریون]] و شاگردان نزدیک آن امام به شمار می‌رفت و پیوسته از محضر آن حضرت استفاده می‌کرد و احادیثی از آن جناب نقل کرده است.

سعید بن مسیب استاد و سرپرست مکتب فقهی مدینه بود و غالب علم جویانی که به مدینه می‌آمدند، پای درس او می‌نشستند و از آراء فقهی و نظرات علمی او بهره می‌بردند و در معضلات و مشکلات فقهی محل رجوع مردم بود. [[عمر بن عبدالعزیز]] آنگاه که حاکم مدینه بود، در هیچ امری قضاوت نمی‌کرد، مگر این که درباره آن از سعید بن مسیب استفتاء می‌کرد.

اشخاصی از اصحاب ائمه (علیه‌السلام) چون ابوحمزه، ابوغالب اسدی، ثمالی و [[ابان بن تغلب]] از شاگردان سعید بن مسیب بودند و به واسطه او روایاتی از امام سجاد (علیه‌السلام) نقل کرده‌اند.

[[محمد بن حسن طوسی|شیخ طوسی]] سعیدبن مسیب را در زمره اصحاب امام سجاد (علیه‌السلام) ذکر کرده است. و مرحوم [[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]] از امام صادق (علیه‌السلام) نقل کرده که سعید بن مسیب، قاسم بن محمد بن ابی‌بکر و ابوخالد کابلی از افراد مورد وثوق علی بن الحسین (علیه‌السلام) بودند.

یکی دیگر از دلائل تشیع سعید بن مسیب، مواضع سیاسی کاملا ضد[[بنی امیه|اموی]] اوست. وی حکومت اموی را باطل و حاکمان آن را غاصب می‌دانست و در مورد [[یزید]] سخن او مشهور است که سال‌های حکومت [[یزید]] را سال‌های شوم معرفی کرده بود.

سعیدبن مسیب علاوه بر مخالفت با [[بنی امیه|بنی‌امیه]]، در سایر مواضع سیاسی نیز با ائمه اطهار (علیه‌السلام) همسویی داشت. چنان که در فتنه [[عبدالله بن زبیر|ابن‌زبیر]]، با او [[بیعت]] نکرد و مورد آزار و اذیت عمال وی بود.

برخی در مورد تشیع سعید اشکال کرده گفته‏‌اند: فتاوای او بیشتربا فقه [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] سازگار است تا طریقه اهل‌بیت (علیه‌السلام). دومین اشکالی که بر او گرفته‌اند، عدم حضور او در تشییع جنازه امام سجاد (علیه‌السلام) می‌باشد. صاحب منتهی المقال از این دو اشکال به نحو زیر پاسخ گفته است: «مخالفت طریقه او با طریقه اهل‌بیت (علیه‌السلام) منافاتی با تشیع او ندارد، چرا که بسیاری از اصحاب ائمه اطهار (علیه‌السلام) و اعاظم [[شیعیان]] آنها در بیشتر مسائل فقهی و فتاوای شرعی موافق اهل‌سنت هستند.

بلکه بعضی از نظریاتی که بعضی ازعلمای شیعه مثل [[ابن جنید]] قائل شدند مانند قیاس، به ضرورت [[مذهب]] باطل است: به ویژه اصحاب امام سجاد (علیه‌السلام) که به جهت شدت [[تقیه]]، قادر به اظهار اصول و فروع مذهب شیعه نبودند، مگر خیلی مسائل اندک، آن هم برای عده‌ای قلیل: چنان که شیعیانی که امامت امام باقر (علیه‌السلام) را نپذیرفتند (مثل [[زیدیه]]) در [[فروع دین]] از فقهای عامه پیروی کردند. شخصی چون [[عبدالله ابن عباس|ابن عباس]] که تشیع او مسلم است، بیشتر آراء و نظریاتش مخالف اصول شیعه است، اما حاضر نشدن سعیدبن مسیب در تشیع جنازه امام سجاد (علیه‌السلام) به احتمال قوی به خاطر تقیه ودفع [[تهمت]] بوده است.»

== درگذشت ==

=== منابع ===

[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/4180/4206/27139/%D8%B3%D8%B9%DB%8C%D8%AF-%D8%A8%D9%86-%D9%85%D8%B3%DB%8C%D8%A8 برگرفته از سایتپایگاه اطلاع رسانی حوزه]

[[رده:شخصیت‌ها]]

[[رده:شخصیت‌های تاریخی]]

[[رده:تابعین]]