۸۷٬۸۸۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<noinclude> | |||
</noinclude> | </noinclude> | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:محرم.jpg|جایگزین=ماه محرم الحرام|بندانگشتی|ماه محرم الحرام]] | <div class="wikiInfo">[[پرونده:محرم.jpg|جایگزین=ماه محرم الحرام|بندانگشتی|ماه محرم الحرام]] | ||
| خط ۴۹: | خط ۱۶: | ||
</div> | </div> | ||
یکی از مهم‌ترین خصوصیات | '''علم امام''' یکی از مهم‌ترین خصوصیات امام از نظر [[مذهب شیعه|شیعه]] است. [[ائمه|امام]] به همه نیازهای امّت در همه زمینه‌ها آگاه است و آنچه را که باعث نیک‌بختی انسان‌ها در دو جهان است می‌داند. علم امام به کلّیه حقایق در زمینه‌های گوناگون معارف اسلامی، و در بالاترین درجات از بینش اسلامی و فهم حقایق قرآنی ناشی از جامعیت او است؛ زیرا شخصیّت امام امتداد شخصیّت پیامبر(ص) است و این ویژگی از الطاف خاصّ الهی است که به کامل‌ترین بندگان ارزانی می‌شود. امام از آنجا که به حقیقت، باطن و ملکوت اشیا رسیده و در متن صراط مستقیم دین قرار دارد، علمش لدنی و یقینی و شهودی است، نه حصولی و اجتهادی و تصوّر راه‌یابی جهل و اشتباه نسبت به معارف اسلامی در وی غیر قابل توجیه است. در طول قرن‌ها (حدود ۲۵۰ سال) دوران امامت شیعه - بدون دوران غیبت – هیچ‌گاه کسی نشنیده و احدی ادّعا نکرده است که امامی در پرسش از معارف بگوید: نمی‌دانم یا مردّد باشد یا اشتباه کند. در این مدّت به تمام شبهات و افکار کفرآمیز و پرسش‌های فراوان علمی با موضعی قاطع و استوار پاسخ دادند و احکام شرع را تشریح و تبیین نمودند[۱]. | ||
محتویات | محتویات | ||
| خط ۶۴: | خط ۳۱: | ||
• ۱۱منابع | • ۱۱منابع | ||
• ۱۲پانویس | • ۱۲پانویس | ||
= چیستی علم = | =چیستی علم= | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
• مهم‌ترین وظیفه امام، هدایت مردم به سوی خداست و این مهم بی علم الهی دست‌یافتنی نیست؛ از این‌رو، امام باید به ویژگی علم مجهّز باشد تا بتواند مردم را به سعادت و کمال رهنمون شود. از سویی، کسی می‌تواند امام و عهده‌دار رهبری انسان‌ها شود که هم نیاز حقیقی مخاطبان و ظرفیت آنها را بشناسد و هم بتواند نیازهای علمی‌و معنوی افراد و اقشار گوناگون را برآورده کند[۲]. | • مهم‌ترین وظیفه امام، هدایت مردم به سوی خداست و این مهم بی علم الهی دست‌یافتنی نیست؛ از این‌رو، امام باید به ویژگی علم مجهّز باشد تا بتواند مردم را به سعادت و کمال رهنمون شود. از سویی، کسی می‌تواند امام و عهده‌دار رهبری انسان‌ها شود که هم نیاز حقیقی مخاطبان و ظرفیت آنها را بشناسد و هم بتواند نیازهای علمی‌و معنوی افراد و اقشار گوناگون را برآورده کند[۲]. | ||
| خط ۹۱: | خط ۵۸: | ||
• اعلمیت امام در علوم غیر شرعی به این دلیل است که تا در صورت مواجهه با ساحران و شعبده بازان، سحر آنان را خنثی نماید و از گمراه شدن مردم، جلوگیری کند[۲۵]. | • اعلمیت امام در علوم غیر شرعی به این دلیل است که تا در صورت مواجهه با ساحران و شعبده بازان، سحر آنان را خنثی نماید و از گمراه شدن مردم، جلوگیری کند[۲۵]. | ||
• آیۀ ﴿هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ ﴾[۲۶] و حدیث " طَلَبُ الْعِلْمِ فَرِیضَةٌ عَلَى کُلِ مُسْلِمٍ "[۲۷] بر این مطلب دلالت دارد که علم فی حد ذاته مطلوب است[۲۸]. | • آیۀ ﴿هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ ﴾[۲۶] و حدیث " طَلَبُ الْعِلْمِ فَرِیضَةٌ عَلَى کُلِ مُسْلِمٍ "[۲۷] بر این مطلب دلالت دارد که علم فی حد ذاته مطلوب است[۲۸]. | ||
= پانویس = | =پانویس= | ||
پانویس | پانویس | ||
1. ↑ محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص:۵۹-۶۰. | 1. ↑ محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص:۵۹-۶۰. | ||
| خط ۱۳۰: | خط ۹۷: | ||
36. ↑ ر.ک. عبدالحسین خسروپناه، کلام نوین اسلامی، ج۲، ص ۳۹۶؛ محمد سعیدی مهر، همکار، معارف اسلامی، ج۲، ص۱۴۸. | 36. ↑ ر.ک. عبدالحسین خسروپناه، کلام نوین اسلامی، ج۲، ص ۳۹۶؛ محمد سعیدی مهر، همکار، معارف اسلامی، ج۲، ص۱۴۸. | ||
37. ↑ ر.ک. عبدالحسین خسروپناه، کلام نوین اسلامی، ج۲، ص ۳۹۷. | 37. ↑ ر.ک. عبدالحسین خسروپناه، کلام نوین اسلامی، ج۲، ص ۳۹۷. | ||
[[رده: مباحث کلام اسلامی]] | [[رده: مباحث کلام اسلامی]] | ||