confirmed، مدیران
۳۷٬۴۵۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
</div> | </div> | ||
'''حسين بن على''' مشهور به [[شهید]] فخّ، نواده [[حضرت مجتبى]]، يكى از [[رجال]] برجسته، با فضيلت و شهامت، و عاليقدر [[هاشمى]] بود. او مردى وارسته و بخشنده و بزرگوار بود و از نظر صفات عالى انسانى، يك چهره معروف و ممتاز به شمار مى رفت. | |||
او از پدر ومادر با فضيلت و پاكدامنى كه در پرتو صفات عالى انسانى خود به «زوج صالح» مشهور بودند ، به دنيا آمده و در خانواده فضيلت و تقوى و شهامت پرورش يافته بود. | |||
پدر و دايى و جد و عموى مادرى و عدهاى ديگر از خويشان و نزديكان او، به وسيله «[[منصور دوانيقى]]» به [[شهادت]] رسيده بودند و اين خانواده بزرگ كه چندين نفر از مردان خود را در راه مبارزه با دشمنان [[اسلام]] قربانى داده بود، پيوسته در غم و اندوه عميقى فرو رفته بود. | |||
حسین که در چنین خانواده ای پرورش یافته بود، هرگز خاطره شهادت پدر و بستگان خود را به دست دژخیمان «منصور» فراموش نمی کرد و یادآوری شهادت آنان روح پر شور و دلیر او را که لبریز از احساسات ضد عباسی بود، سخت آزرده می ساخت، ولی به علت نامساعد بودن اوضاع و شرائط، ناگزیر از سکوت درد آلودی بود. | |||
او كه قبلاً احساساتش جريحه دار شده بود، بيدادگري هاى هادى عباسى و مخصوصاً حاكم [[مدينه]]، كاسه صبرش را لبريز نموده او را به سوى قيام بر ضدّ حكومت هادى پيش برد. | |||
در مدینه قیام کرده و بر ان مسلط شد و سپس به [[مکه]] رفت تا از جمعیت ایام [[حج]] علیه [[بنی عباس]] استفاده کند که در سرزمین فخ با سپاه هادی مواجه شده و در جنگی نابرابر او و یارانش به شهادت رسیدند. | |||
=منبع= | =منبع= | ||