confirmed، مدیران
۳۷٬۳۵۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
افراد زیادی در داخل حزب بودند که از این وضعیت ناراضی بودند و بدون اینکه حق پرز را به عنوان یک سیاستمدار برجسته تحقیر کنند ، معتقد بودند که وی برای نقش رئیس آنها مناسب نیست. رابین به رهبری بازگشت. سپس شیمون وزیر امور خارجه را به عهده گرفت. بهبود روابط با خاورمیانه و انعقاد توافق نامه ها با [[سازمان ملل]] و [[اردن]] عمدتا لیاقت شیمون پرز بود که وی در سال 1994 [[جایزه نوبل]] را برای آن دریافت کرد. | افراد زیادی در داخل حزب بودند که از این وضعیت ناراضی بودند و بدون اینکه حق پرز را به عنوان یک سیاستمدار برجسته تحقیر کنند ، معتقد بودند که وی برای نقش رئیس آنها مناسب نیست. رابین به رهبری بازگشت. سپس شیمون وزیر امور خارجه را به عهده گرفت. بهبود روابط با خاورمیانه و انعقاد توافق نامه ها با [[سازمان ملل]] و [[اردن]] عمدتا لیاقت شیمون پرز بود که وی در سال 1994 [[جایزه نوبل]] را برای آن دریافت کرد. | ||
=برای همیشه دوم= | |||
سلسله ناکامی های زندگینامه شیمون پرز که با اولین انتخاب وی به عنوان رهبر حزب کارگر آغاز شد ، با استعفا از حزب خاتمه نیافت. وی پس از کار به عنوان وزیر تعاون منطقه ای ، دوباره حزب کارگر را رهبری کرد ، اما یک سال بعد حزب را به حزب دیگر گم کرد. در حالی که معاون نخست وزیر بود ، رهبری حزب تغییر کرد و پس از استعفای رهبر بعدی آن ، سمت او دوباره به شیمون رسید. اما این مدت زیادی دوام نیاورد: پس از مدتی ، سیاستمدار در انتخابات دوباره شکست خورد و به حزب کادیما نقل مکان کرد ، جایی که تنها مقام دوم را به دست آورد. او بارها فرصت از دست دادن موقعیت رهبری در هر حزبی را از دست داده است ، اما او همیشه در سیاست های بزرگ باقی مانده است. | |||
=مرگ= | =مرگ= | ||