۸۷٬۷۹۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ابو ' به 'ابو') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
=معرفی کتاب ابن بطوطه= | =معرفی کتاب ابن بطوطه= | ||
کتاب تحفة النظار با حمایت سلطان | کتاب تحفة النظار با حمایت سلطان ابوعنان و در زمانهای به نگارش درآمد که سلطان، کاتب و ادیبی بانام محمد بن محمد بن جُزَی الکلب معروف به ابن جزی را برای تدوین خاطرات ابنبطوطه برگزید. نگارش این کتاب بر پایه املاء ابنبطوطه در سال (757 ق.) سه ماه به درازا انجامید. <ref> تاریخ نوشتههای جغرافیایی، ص 335. تحفة النظار، مقدمه، ج 1، ص 79، 152</ref> | ||
درباره صحت گزارشهای ابنبطوطه، از آغاز و حتی از روزگار خود او تردیدهایی وجود داشته است. به گزارش [[ابن خلدون]]، تاریخنگار همعصر ابنبطوطه، داستانهایی که او در دربار سلطان | درباره صحت گزارشهای ابنبطوطه، از آغاز و حتی از روزگار خود او تردیدهایی وجود داشته است. به گزارش [[ابن خلدون]]، تاریخنگار همعصر ابنبطوطه، داستانهایی که او در دربار سلطان ابوعنان بر زبان میراند، نزد مردم با ناباوری و انکار روبهرو بود. <ref>تاریخ ابن خلدون، ج 1، ص 227-228</ref> | ||
نویسندگان معاصر ابنبطوطه نیز در درستی گزارشهای وی تردید داشتند و برخی مانند [[ابن خطیب]] و بلفیقی او را دروغگو میدانستند. <ref> الاحاطه فی اخبار غرناطه، ج 3، ص 206</ref> | نویسندگان معاصر ابنبطوطه نیز در درستی گزارشهای وی تردید داشتند و برخی مانند [[ابن خطیب]] و بلفیقی او را دروغگو میدانستند. <ref> الاحاطه فی اخبار غرناطه، ج 3، ص 206</ref> | ||
پژوهشهای تازه نیز از اشتباهات سفرنامه ابنبطوطه و ناسازگاری برخی گزارشها با واقعیات تاریخی و جغرافیایی پرده برداشتهاند تا جایی که اصل مسافرت او به سرزمینهایی مانند چین یا قسطنطنیه را انکار کرده و سخنان وی در این سفرنامه را برگرفته از منابع دیگر دانستهاند. <ref>The Odyssey of Ibn Battuta، P8-11؛ Ibn Battuta، P13؛ تحفة النظار، ج 1، ص 125-131</ref> | پژوهشهای تازه نیز از اشتباهات سفرنامه ابنبطوطه و ناسازگاری برخی گزارشها با واقعیات تاریخی و جغرافیایی پرده برداشتهاند تا جایی که اصل مسافرت او به سرزمینهایی مانند چین یا قسطنطنیه را انکار کرده و سخنان وی در این سفرنامه را برگرفته از منابع دیگر دانستهاند. <ref>The Odyssey of Ibn Battuta، P8-11؛ Ibn Battuta، P13؛ تحفة النظار، ج 1، ص 125-131</ref> |