عمر بن أحمد بن سمیط: تفاوت میان نسخه‌ها

عمر بن احمد بن ابی بکر بن عبدالله بن عبدالرحمن بن محمد بن زین بن العلو بن عبدالرحمن بن عبدالله بن محمد اسمیت بن علی الشنازی بن عبدالرحمن ببتنا بن احمد بن العاوی بن الفقیه احمد بن عبدالرحمن بن عاوی عموی سرهنگ فقیه بن محمد صاحب مربات بن علی خالق بن علاوی بن محمد بن علاوی بن ابیدالله بن احمد الموکر بن عیسی بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریدی بن جعفر بن محمد باقر بن علی زین العابدین بن الحسین الصباح بن امام علی بن ابی طالب امام علی شوهر فاطمه بنت محمد درود بر اوست.  

او سی و دومین نوه محمد پیامبر اسلام در یک سری نسبت ها است.

او در ۲۶ دهو الحجه در سال ۱۳۰۳ ه.ش در شهر اتساندرا در نزدیکی مورونی پایتخت در کومور به دنیا آمد،و همچنین پدرش احمد بن ابی بکر بن سومیت مفتی و قاضی زنگبار و پدربزرگش ابوبکر، اولین باری که از خانواده سومیت به کومور مهاجرت کرد، در سال ۱۲۶۷ از شبام حدرموت برای فراخوانی و گسترش علم و قاچاق آمد. مادر قمری او فاطمه دختر معلم شانزی است.  

با وجود دلمشقت اقامت در آن شهرها، کشوری را که او را در آغوش گرفته بود فراموش نکرد، او را بزرگ کرد و شبام را به او آموخت و دوباره پس از دیدار دیگری از آن ها به خاطر جای شان و بازدید از زيارتگاه های اجدادش، پدربزرگ و مادربزرگ و شیخ به دنبال آثار خود را، و مردم شبام در ورود او بودند او را با استقبال فوق العاده دریافت می کنند، تقلا به سمت او، احاطه او، و همه او می خواهد به رسمیت شناختن دانش خود را به رسمیت شناخته شده است، و سپس او را پر از طبل، و جوخه تیزی آنها را با استقبال از آهنگ تا زمانی که او به محل اقامت خود می رسد ارائه.

او بین شهرهای هدراموت حرکت کرد تا دانش بخواهد و از دانشمندان و اعیان آن ب گیرد، چرا که از علمای زنگبار گرفت، از جمله:

سالم بن حافظ بن شیخ ابوبکر بن سالم

عبدالله بن محمد باکاتیر

از جمله برجسته ترین:

محمد بن سعید آل، بید

علی بن احمد بداوی شتر شب

در کومور سمت های بلندی داشت که مهم ترین آن ها مقام قضا بود و سپس خود را تمام وقت وکالت و معلم درس های کتاب «فتح المنصر» اختصاص داد و حضور زیادی داشت و خانه اش پر از دانش آموزان علم بود، تمام وقت ش چه با ایده ها، شوراهای علوم و چه درس های دکترین در مسجد در کومور.

او نقش آموزشی و اجتماعی خود را به مسجد در کومورها بازگردانده بود، انجمن پسران صفا را در اتساندرا تأسیس کرد و برادران هدی در مورونی چندین چاه آب برای کمبود آب قابل شیر در کومورهای بزرگ ساختند و منجر به عدم استفاده از آب آن برای عدم نوشیدن شدند. او آثاری کتبی در علوم دینی و ادبی از جمله کتاب «ناله خوشمزه خانه حدرمی» که شرح حال اوست بر جای گذاشت و کتاب «هدیه اخوان برای توضیح دکترین ایمان» را نوشت. او هایی در شعر، نقلی و با ارزشی دارد که به جنبه هایی که در کشورش شاهد آن بوده و همه پرسی کرده است، سروکار دارد.  

وی در روز سه شنبه ۹ ۱۳۹۶ ه .ش/ ۱۰ فوریه ۱۹۷۶ در کومور درگذشت و در زادگاهش در گنبد پدربزرگ محبوبش ابوبکر بن عبدالله بن سیمیت به خاک سپرده شد. دارای یک موزه پر از بازدید کننده از همه جا است. به افتخار او و تلاش هایش در گسترش دعوت به کومورها، دولت کومور چاپ تصویر او را بر روی ارز آن در حافظه اش و به رسمیت شناختن آنچه سزاوار آن بود، تأیید کرد.

الشبابی، محمد جبلان (۱۴۲۹ ه. سفر سومتیک به سرزمین های هدرامی. trim, yemen: dar al-alam and da'wa.

بن سومیت، عمر بن احمد. ناله خوشمزه به خانه های هدرامی.