سید صدرالدین صدر: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">[[پرونده:سید صدر الدین.jpg|جایگزین=آیت الله العظمی سید صدر الدین صدر|حاشیه|بندانگشتی|250x250پیکسل]]

|سید صدر الدین صدر

'''سید محمدعلی بن اسماعیل صدر''' مشهور به '''سید صدر الدین صدر''' (۱۲۹۹ - ۱۳۷۳ق) از مراجع تقلید [[شیعه]] و متخصص در اصول، رجال و تفسیر. او وصی [[عبدالکریم حائری یزدی]] بود و پس از وفات استاد خود به همراه [[سید محمد حجت]] و [[سید محمد تقی خوانساری]]  سرپرستی [[حوزه علمیه قم]] را بر عهده داشت و در حفظ حوزه کوشید. وی پدر [[امام موسی صدر]] و [[سید رضا صدر]] است.

خاندان صدر اصالتا از مردم جبل عامل [[لبنان]] هستند. نسب آن‌ها از طریق جناب ابراهیم اصغر به امام کاظم(ع) می‌رسد<ref>مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ۱۳۶۹ش٬ ج۳-۴، ص۴۲۶</ref>ب‌نا به نقل [[سید حسن صدر]] اجداد آن‌ها بدون استثناء فقیه و مجتهد بوده‌اند<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق٬ ج‏۶، ص۴۱۶</ref> نام اصلی سید صدر الدین صدر٬ محمدعلی، کنیه‌اش ابوالرضا و لقبش صدرالدین بود. با این حال به نام لقبش شهرت یافت و خود نیز همه جا خویش را «صدرالدین» می‌خواند. در [[کاظمین]] به دنیا آمد. پدرش آیت الله [[سید اسماعیل صدر]] است. او در کودکی به همراه پدر خود علامه سید صالح کبیر(متوفای۱۲۲۷ق)٬ به خاطر ظلم‌های سلاطین عثمانی٬ نسبت به [[شیعیان]] از لبنان به [[عراق]] مهاجرت کرد<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق٬ ج‏۶، ص۴۱۷</ref> صفیه، مادر سید صدر الدین٬ دختر آیت الله سید هادی صدر بود. سید صدر الدین دوران کودکی و نوجوانی را کنار پدر و خانواده در [[سامرا]] سپری کرد. ریاضیات، ادبیات، منطق و اغلب دروس سطح فقه و اصول را در همان جا نزد اساتید برادر بزرگترش، سید مهدی، فراگرفت. هنگامی که پدرش سید اسماعیل صدر در سال ۱۳۱۴ هجری قمری به [[کربلا]] هجرت کرد، او نیز به این شهر رفت و به بهره‌گیری از پدر و دیگر استادان کربلا پرداخت. سپس به سفارش پدرش، برای تکمیل تحصیلات، رهسپار [[نجف]] شد و دروس دوره سطح و خارج را آن‌جا آموخت<ref>مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ج۲، ص۴۶۶؛ امین، مستدرکات اعیان الشیعه، ص۵۰</ref>.

دیوان اشعار<ref>رضایی، سید صدر الدین صدر قلعه تواضع، ۱۳۷۷ش، ص۵۸-۵۹</ref>

سید صدر الدین صدر در ۵ دی ۱۳۳۲ش<ref>روزنامه اطلاعات، سال بیست و هشتم، شماره۸۶۶۸، شنبه ۵ دی ماه ۱۳۳۲ش</ref> برابر با ۱۹ ربیع‌الثانی ۱۳۷۳ق درگذشت. آیت الله بروجردی بر پیکر وی [[نماز]] گذارد و او را در کنار قبر شیخ عبدالکریم حائری، در حرم فاطمه معصومه به خاک سپردند<ref>هزار، دانشوران قم، ص۱۴۹-۱۵۰</ref>.