شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

شیعه در لغت بر دو معنا اطلاق می‌شود، یکی توافق و هماهنگی دو یا چند نفر بر مطلبی، و دیگری، پیروی کردن فردی یا گروهی، از فرد یا گروهی دیگر؛ ابن منظور در لسان العرب می‌گوید: «الشیعه القوم الذین تجتمعوا علی امر، و کل قوم اجتمعوا علی أمر فهم شیعه. <ref>( ابن منظور، لسان العرب، ج۸، ص۱۸۸.  طباطبایی، محمد حسین، المیزان، ج۱۷، ص۱۴۷)</ref>     

در قرآن كريم، شيعه به معناي پیرو پیامبران و شخصیت‌های بزرگ به‌کاررفته است. خداوند در داستان موسی علیه‌السلام می‌فرماید: آنکه از پیروان او بود، بر ضدّ آنکه از دشمنانش بود از او یاری خواست:  {فَاسْتَغاثَهُ الَّذِي مِنْ شِيعَتِهِ عَلَي الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ}<ref>.قصص: 15.</ref> نيز مي‌فرمايد:  و از جمله پيروان او ابراهيم است كه با قلبي سليم به پيشگاه پروردگارش آمد {وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لاَِبْراهِيمَ...}. <ref>صافات: 84 ـ 83.</ref> شيع در آیه{مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَ كانُوا شِيَعاً}.<ref>روم: 32.</ref> جمع" شيعه" و به معناى فرقه‏ اي است كه در پيروى سنت و مذهبى متفق باشند <ref>(ترجمه تفسير الميزان ج‏12 195)</ref>

<big>== شیعه در معنای اصطلاحی ==</big>