۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'زین العابدین' به 'زین‌العابدین'
جز (جایگزینی متن - 'صدر الدین' به 'صدرالدین') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'زین العابدین' به 'زین‌العابدین') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:سید | <div class="wikiInfo">[[پرونده:سید زین‌العابدین.jpg|جایگزین=|بندانگشتی|سید زین‌العابدین]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
! | !زین‌العابدین بن جعفر بن حسین خوانساری | ||
|- | |- | ||
|القاب | |القاب | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''زین‌العابدین بن جعفر بن حسین خوانساری''' (۱۱۹۰-۱۲۷۵ق) مشهورترین فرزند میر صغیر از فقیهان شیعه در قرن سیزدهم قمری بود. او آثاری در فقه و اصول دارد و به استنساخ کتاب‌های پیشینیان نیز می‌پرداخت. نوادگان او به چهارسوقی یا چهارسویی شهرت دارند. مشهورترین فرزند او محمدباقر صاحب روضات الجنات است و نواده او [[سید محمد مهدی خوانساری]] مرجع تقلید جمعی از مردم اصفهان به شمار می‌رفت. | ||
=نسب= | =نسب= | ||
زین‌العابدین مشهورترین فرزند [[ابوالقاسم جعفر بن حسین خوانساری]] معروف به میر صغیر بود. وی را سرسلسه خاندان روضاتی دانسته‌اند که نسبشان به خاندان خوانساری و [[امام کاظم(ع)]] می‌رسد. زین‌العابدین خوانساری پس از درگذشت پدرش در سال ۱۲۴۰ق از خوانسار به اصفهان رفت. و در محلۀ چهار سوق یا چهار سوی شیرازی‌ها سکونت گزید؛ از این رو اعقاب وی به چهار سوقی یا چهار سویی مشهورند. | |||
=تولد و درگذشت= | =تولد و درگذشت= | ||
زین‌العابدین در ۱۱۹۰ق در خوانسار به دنیا آمد و در ۱۲۷۵ق در اصفهان درگذشت و در تخت فولاد در تکیۀ آقا شیخ محمد تقی (تکیۀ مادر شاهزاده) به خاک سپرده شد. مزار او مورد توجه مردم است<ref>موسوی خوانساری، مقدمۀ روضاتی، ص۲۲۲-۲۲۰؛ گزی برخواری، ص۴۴-۴۷</ref>. | |||
=تحصیلات= | =تحصیلات= | ||
زین‌العابدین نزد پدر و عموزادگان خود ابوالقاسم بن حسن خوانساری و محمدمهدی بن حسن خوانساری درس خواند. مدت کوتاهی هم در [[نجف]] تحصیل کرد. و در ۱۲۱۰ق به اصفهان رفت. در آنجا نزد [[ملا علی نوری]]، محمد ابراهیم بن محمد حسن کرباسی و علی اکبر بن محمد باقر ایجی شاگردی کرد. و از آنان و [[محمد باقر شفتی]]، صدرالدین عاملی، محمد معصوم رضوی مشهدی، و [[محمد باقر بیدآبادی]] اجازه اجتهاد یا روایت گرفت. | |||
دو فرزندش [[محمد باقر]] و [[محمد هاشم]] و حسن بن علی اصفهانی مشهور به مدرس و محمد خوانساری هم از او اجازۀ اجتهاد و روایت داشتند<ref>حبیب آبادی، ج۶، ص۲۰۸۴-۲۰۸۶؛ آقا بزرگ طهرانی، طبقات الکرام؛ قسم۲، ص۵۹۰-۵۹۱؛ موسوی خوانساری، مقدمۀ روضاتی، ص۲۰۱-۲۰۲</ref>.خوانساری از مجتهدان مبرّز و عالمان مشهور اصفهان بود که کتاب‌های زیادی استنساخ کرد. | دو فرزندش [[محمد باقر]] و [[محمد هاشم]] و حسن بن علی اصفهانی مشهور به مدرس و محمد خوانساری هم از او اجازۀ اجتهاد و روایت داشتند<ref>حبیب آبادی، ج۶، ص۲۰۸۴-۲۰۸۶؛ آقا بزرگ طهرانی، طبقات الکرام؛ قسم۲، ص۵۹۰-۵۹۱؛ موسوی خوانساری، مقدمۀ روضاتی، ص۲۰۱-۲۰۲</ref>.خوانساری از مجتهدان مبرّز و عالمان مشهور اصفهان بود که کتاب‌های زیادی استنساخ کرد. | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
=آثار= | =آثار= | ||
برخی آثار | برخی آثار زین‌العابدین خوانساری عبارتنداز: | ||
شرح بر معالم الاصول نوشته [[حسن بن زین‌الدین عاملی]] | شرح بر معالم الاصول نوشته [[حسن بن زین‌الدین عاملی]] | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
=فرزندان و نوادگان= | =فرزندان و نوادگان= | ||
زین‌العابدین خوانساری هشت پسر داشت؛ محمد جواد، محمد، علی (در کودکی از دنیا رفت)، محمد باقر نویسندۀ روضات الجنات، محمد صادق، محمد کاظم، محمد هاشم، و حسن که در جوانی درگذشت. پسران او و اعقاب پر تعداد او غالباً از عالمان دین و صاحب تألیفاتی بوده‌اند. مشهورترین آنها نوادگان محمد باقر خوانساری هستند. که به روضاتی مشهورند، در میان هشت پسر محمد باقر<ref>موسوی خوانساری، مقدمۀ روضاتی، ص۲۴۴-۲۹۱</ref>، [[محمدمهدی]]، محمدمسیح (د۱۳۲۵)، و میرزا احمد (د۱۳۴۱) شهرت بیشتری دارند. سید حسن چهار سوقی روضاتی (د۱۳۷۷) پسر محمد مسیح روضاتی از فقها و مجتهدان اصفهان مشهور است که در نجف به خاک سپرده شده است. | |||
[[محمد علی روضاتی]] نیز فرزند محمدهاشم بن جلال الدین بن محمدمسیح روضاتی است. زندگانی آیة الله (حسن) چهار سوقی، جامع الانساب و فهرست کتب خطی کتابخانه‌های اصفهان از آثار اوست<ref>همان،ص۲۲۵-ص۲۲۲</ref>. | [[محمد علی روضاتی]] نیز فرزند محمدهاشم بن جلال الدین بن محمدمسیح روضاتی است. زندگانی آیة الله (حسن) چهار سوقی، جامع الانساب و فهرست کتب خطی کتابخانه‌های اصفهان از آثار اوست<ref>همان،ص۲۲۵-ص۲۲۲</ref>. | ||
محمد مهدی موسوی اصفهانی، نوۀ محمدصادق بن | محمد مهدی موسوی اصفهانی، نوۀ محمدصادق بن زین‌العابدین خوانساری، از عالمان دینی بود، پدرش محمد (۱۳۵۵) نیز عالم دین بود و در کاظمین سکونت گزید. محمدمهدی از عالمان [[عراق]] اجازۀ اجتهاد و روایت داشت و در کاظمین اقامۀ [[نماز جماعت]] می‌کرد. او بیش از پنجاه اثر تألیف کرد که مشهورترین آنها احسن الودیعة فی تراجم اشهر مشاهیر مجتهدی الشیعة یا تتمیم روضات الجنات است. وی در ۱۳۹۱ق درگذشت و در کاظمین به خاک سپرده شد<ref>موسوی خوانساری، مقدمۀ روضاتی، ص۲۹۹-۳۰۶؛ موسوی اصفهانی، ج۲، ص۲۷-۴۲ | ||
</ref>. | </ref>. | ||