شریکیه (پیروان شریک بن شیخ المهری): تفاوت میان نسخه‌ها

'''شریکیه''' پيروان شريک بن شيخ المهرى منسوب به طايفه مهرة بن حيدان از قبيله قضاعه قحطانى است که در [[يمن]] اقامت داشتند.

در تاريخ بخارا در باره آغاز نهضت شريک چنين آمده است که او مردى مبارز بود و [[مذهب شیعه|مذهب شيعى]] داشت و مردم را به تشيع مى‏خواند.

گرديزى مى ‏نويسد: شريک در فرغانه ساکن بود و چون زياد بن صالح به جيحون رسيد، بخاراخداة در پناه او قرار گرفت و همراه با وی به جنگ شريک رفت.

شريک مخالف عباسيان بود و از خون ریزی های ابو  مسلم بیزار بوده و می گفت ما هرگز خاندان رسول (ص) را پيروى نکرديم تا شاهد اين خون ريزي ها و بيدادگري ها باشیم.

ابومسلم هر گونه مخالفتی را که عليه خلافت بنى عباس مى ‏شد، اگر چه از طرف شيعيان علوى بود، درهم مى ‏شکست.

شريک مى‏‌گفت: ما از رنج مروانيان اکنون خلاص يافتيم پس معنا ندارد که زیر بار رنج آل عباس برویم. به همین دلیل وی با ابومسلم ميانه خوبى نداشت و به اهل بخارا مى ‏گفت که ابومسلم مسلمانان را به ناحق مى‏ کشد و در کشتن بى ‏گناهان اسراف مى‏کند.

دعوت شريک با استقبال مردم روبرو شد و سى هزار تن به او پيوستند. به همین دلیل او را شريک بن شيخ و صاحب الدعوه نیز مى‏‌گفتند.

ابومسلم زياد بن صالح خزاعى را با ده هزار مرد به بخارا فرستاد و لشکر شریک را شکست داد و خود شريک نیز پس از چند جنگ کشته شد.

از نتیجه  اخبار مربوط به  شريک چنين بر مى ‏آيد که وى از پيروان شيعه علوى بود و با ابومسلم که طرفدار عباسيان بوده مخالفت مى‏ کرده است. <ref>مشکور محمد جواد،  فرهنگ فرق اسلامی،  مشهد،  نشر آستان قدس رضوی،  سال 1372  شمسی،  چاپ دوم،  ص  255 با ویرایش و نیز جابجایی و اصلاح گسترده عبارات</ref>  <ref>تاريخ بخارا، ص 86- 89.</ref> <ref>ترکستان ‏نامه، ص 429.</ref> <ref>تاريخ قرون نخستين اسلام، تأليف اشپولر، ترجمه دکتر جواد فلاطورى، ص 78</ref> <ref>مقدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاريخ، به اهتمام و با ترجمه فرانسوى کلمان هوار، طبع پاريس، 1919- 1899 میلادی، ج 6، ص 74.</ref> <ref>گردیزی ابو سعید عبدالحی، زين الاخبار، به سعى و اهتمام محمد ناظم، برلين سال 1928 میلادی، تهران سال 1327 هجری شمسی،  قسمت تاريخ ساسانيان تا صفاريان به اهتمام سعيد نفيسى، طهران سال 1333 هجری شمسی، ص 121</ref>.

== پانویس ==