۸۸٬۱۷۷
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'می رفت' به 'می‌رفت'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'می رفت' به 'می‌رفت') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
'''سید محمد حسینی بهشتی''' متولد ۲ آبان ۱۳۰۷ در محله لُنبان [[اصفهان]] — [[شهادت]] ۷ تیر ۱۳۶۰ در [[تهران]]) سیاست مدار و فقیه ایرانی و دومین رئیس دیوان عالی کشور پس از [[انقلاب ایران]] در سال ۱۳۵۷، نخستین دبیرکل حزب جمهوری اسلامی و نایب رئیس مجلس خبرگان قانون اساسی بود. گاهی از وی به عنوان نظریه پرداز [[ولایت فقیه]] نام برده می شد او از جمله افراد نزدیک به آیت الله روح الله خمینی (ره) و از هواداران تشکیل [[حکومت اسلامی]] در [[ایران]] بوده و نقش بسیار مهمی در استقرار [[جمهوری اسلامی در ایران]] داشته است. | '''سید محمد حسینی بهشتی''' متولد ۲ آبان ۱۳۰۷ در محله لُنبان [[اصفهان]] — [[شهادت]] ۷ تیر ۱۳۶۰ در [[تهران]]) سیاست مدار و فقیه ایرانی و دومین رئیس دیوان عالی کشور پس از [[انقلاب ایران]] در سال ۱۳۵۷، نخستین دبیرکل حزب جمهوری اسلامی و نایب رئیس مجلس خبرگان قانون اساسی بود. گاهی از وی به عنوان نظریه پرداز [[ولایت فقیه]] نام برده می شد او از جمله افراد نزدیک به آیت الله روح الله خمینی (ره) و از هواداران تشکیل [[حکومت اسلامی]] در [[ایران]] بوده و نقش بسیار مهمی در استقرار [[جمهوری اسلامی در ایران]] داشته است. | ||
پدرش، سید فضل الله مردی روحانی و از مدرسین [[حوزه علمیه اصفهان]] بود و گاهی برای برپایی [[نماز جماعت]] به روستاهای پیرامون | پدرش، سید فضل الله مردی روحانی و از مدرسین [[حوزه علمیه اصفهان]] بود و گاهی برای برپایی [[نماز جماعت]] به روستاهای پیرامون می‌رفت. محمد بهشتی در هفتم تیر ۱۳۶۰ و در پی انفجار در دفتر حزب جمهوری اسلامی به شهادت رسید. | ||
=بیوگرافی شهید محمد بهشتی= | =بیوگرافی شهید محمد بهشتی= | ||
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
=صفات و خصوصیات اخلاقی شهید بهشتی= | =صفات و خصوصیات اخلاقی شهید بهشتی= | ||
سید محمد هم فرزندی مهربان و مطیع برای مادرش بود و هم یک حامی فداکار برای همسرش. هیچ گاه از بروز مودت و محبت خویش به همسرش امساک نمی ورزید. او همیشه به همسرش می گفت: «تو حامی من هستی، اگر کمک هایت نبود، قادر نبودم کارهایم را به ثمر برسانم.» هر کجا | سید محمد هم فرزندی مهربان و مطیع برای مادرش بود و هم یک حامی فداکار برای همسرش. هیچ گاه از بروز مودت و محبت خویش به همسرش امساک نمی ورزید. او همیشه به همسرش می گفت: «تو حامی من هستی، اگر کمک هایت نبود، قادر نبودم کارهایم را به ثمر برسانم.» هر کجا می‌رفت، همسرش را هم همراهش می برد و به او می گفت: «تو فقط همسرم نیستی، بلکه مایه دلگرمی من هستی». | ||
همسر شهید بهشتی می گوید: «چیزی که در ۲۹ سال زندگی مشترکمان دیدم، ملایمت و صبر ایشان بود. به قدری صبر و متانت و خون سردی به خرج می داد که انسان را خجالت زده می کرد. در سراسر زندگی مان به یاد ندارم که این مرد مبارز و باتقوا لحظه ای عصبانیت بی مورد داشته باشد» | همسر شهید بهشتی می گوید: «چیزی که در ۲۹ سال زندگی مشترکمان دیدم، ملایمت و صبر ایشان بود. به قدری صبر و متانت و خون سردی به خرج می داد که انسان را خجالت زده می کرد. در سراسر زندگی مان به یاد ندارم که این مرد مبارز و باتقوا لحظه ای عصبانیت بی مورد داشته باشد» | ||