۸۷٬۸۸۶
ویرایش
بحث کاربر:Roodbari: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'می رفت' به 'می‌رفت'
جز (جایگزینی متن - 'می نویسد' به 'می‌نویسد') |
جز (جایگزینی متن - 'می رفت' به 'می‌رفت') |
||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
=== 6-سیره وحدت بخش امام در دفاع از عثمان و مانع شدن از بروز فتنه جدید : === | === 6-سیره وحدت بخش امام در دفاع از عثمان و مانع شدن از بروز فتنه جدید : === | ||
یكی از مظاهر اساسی و شگفت اور در سیره سیاسی امام علیه السلام تلاش ان حضرت در پیشگیری از فتنه جدیدی بود كه بعد از قتل عمر بیم وقوع ان | یكی از مظاهر اساسی و شگفت اور در سیره سیاسی امام علیه السلام تلاش ان حضرت در پیشگیری از فتنه جدیدی بود كه بعد از قتل عمر بیم وقوع ان می‌رفت . اعتراض شدید و عمومی مردم مدینه و شهرهای گوناگون به سیاستهای تبعیض امیز خلیفه عثمان بحدی بود كه قدرت مقابله را از دستگاه خلافت سلب كرده بود. امام علی با دعوت معترضین به ارامش و نصایح خیر خواهانه به عثمان در موافقت با خواسته های مشروع مردمی تلاش می‌نمود تا مشكلات پیش امده بین مردم و حاكمیت بشكل مسالمت امیز پایان یابد . در این راستا امام تمام تلاشش را در دفاع از عثمان بكار گرفت حتی فرزندانش را به دفاع از عثمان فراخواند . شدت اهتمام ان حضرت در محافظت از عثمان از این سخن حضرت كه :" و الله لقد دفعت عنه حتی خشیت أن أکون آثما؛ : بخدا قسم تا آن حد، از عثمان دفاع کردم که خوف آن را دارم که مرتکب گناه شده باشم" بخوبی استفاده می شود . | ||
شیخ عبدالمتعال الصعیدی از اندیشمندان دانشگاه الازهر اهل سنت در تبیین این فراز از تاریخ اسلام و سیره امام علی علیه السلام می‌نویسد : | شیخ عبدالمتعال الصعیدی از اندیشمندان دانشگاه الازهر اهل سنت در تبیین این فراز از تاریخ اسلام و سیره امام علی علیه السلام می‌نویسد : | ||
هنگامی که در پایان خلافت عثمان، شورشیان و طاغیان، بر او شوریدند، علی(ع) از این فرصت به سود خود استفاده نکرد ، بلکه می‌خواست آن فتنه را بخواباند. و همین که آشوب به جائی رسید که بر جان عثمان خائف گردید، دو فرزندش حسن و حسین را فرستاد تا از عثمان دفاع کنند، با اینکه خواباندن آشوب، خلاف حق او بود که اقتضا می‌کرد خلیفه را با آشوب‌گران رها کند. ولی او تصمیم گرفت تا پایان ، به سنت و روشی که به‌عنوان مثل اعلا و کار نمونه در مورد اختلاف رأی، اتخاذ کرده بود ادامه دهد. | هنگامی که در پایان خلافت عثمان، شورشیان و طاغیان، بر او شوریدند، علی(ع) از این فرصت به سود خود استفاده نکرد ، بلکه می‌خواست آن فتنه را بخواباند. و همین که آشوب به جائی رسید که بر جان عثمان خائف گردید، دو فرزندش حسن و حسین را فرستاد تا از عثمان دفاع کنند، با اینکه خواباندن آشوب، خلاف حق او بود که اقتضا می‌کرد خلیفه را با آشوب‌گران رها کند. ولی او تصمیم گرفت تا پایان ، به سنت و روشی که به‌عنوان مثل اعلا و کار نمونه در مورد اختلاف رأی، اتخاذ کرده بود ادامه دهد. | ||