۸۷٬۹۳۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'می رود' به 'می‌رود'
جز (جایگزینی متن - 'می گیرد' به 'نمی‌گیرد') |
جز (جایگزینی متن - 'می رود' به 'می‌رود') |
||
| خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
=اقتصاد بنگلادش= | =اقتصاد بنگلادش= | ||
بنگلادش با جمعیت بسیار و شرایط خاص اقلیمی و مشکلات سیاسی که موجب عقب ماندگی و بی نظمی امور اقتصادی آن شده، در زمره کم درآمدترین کشورهای جهان بوده و اقتصاد آن به کمک‌های خارجی و ارزی ـ که بنگلادشی‌های خارج از کشور به داخل می فرستند ـ متکی است(أسعدی، همان، ج2، ص65). پس از استقلال، دولت سه برنامه پنج ساله (از 1973 تا1989م) برای بهبود اوضاع اقتصادی تدارک دید. واحد پول بنگلادش «تاکا» است که از سال 1982م به جای روپیه پاکستان به جریان افتاد<ref>(بنگلادش، همان، ص54)</ref>. | بنگلادش با جمعیت بسیار و شرایط خاص اقلیمی و مشکلات سیاسی که موجب عقب ماندگی و بی نظمی امور اقتصادی آن شده، در زمره کم درآمدترین کشورهای جهان بوده و اقتصاد آن به کمک‌های خارجی و ارزی ـ که بنگلادشی‌های خارج از کشور به داخل می فرستند ـ متکی است(أسعدی، همان، ج2، ص65). پس از استقلال، دولت سه برنامه پنج ساله (از 1973 تا1989م) برای بهبود اوضاع اقتصادی تدارک دید. واحد پول بنگلادش «تاکا» است که از سال 1982م به جای روپیه پاکستان به جریان افتاد<ref>(بنگلادش، همان، ص54)</ref>. | ||
اساس اقتصاد بنگلادش بر کشاورزی مبتنی است که توسط بخش خصوصی اداره می شود. خاک بنگلادش بسیار حاصل خیز است و حدود 80% کل نیروی کار این کشور به کشاورزی اشتغال دارند و 90% عواید صادراتی این کشور از محصولات کشاورزی تأمین می‌شود؛ اما به سبب تراکم شدید جمعیت، حدود 17% واردات این کشور به مواد غذایی اختصاص یافته است<ref>(أسعدی، همان، ص75)</ref>، برنج و چتایی (کنف هندی) از محصولات عمده کشاورزی و صادرات اصلی بنگلادش به شمار | اساس اقتصاد بنگلادش بر کشاورزی مبتنی است که توسط بخش خصوصی اداره می شود. خاک بنگلادش بسیار حاصل خیز است و حدود 80% کل نیروی کار این کشور به کشاورزی اشتغال دارند و 90% عواید صادراتی این کشور از محصولات کشاورزی تأمین می‌شود؛ اما به سبب تراکم شدید جمعیت، حدود 17% واردات این کشور به مواد غذایی اختصاص یافته است<ref>(أسعدی، همان، ص75)</ref>، برنج و چتایی (کنف هندی) از محصولات عمده کشاورزی و صادرات اصلی بنگلادش به شمار می‌رود و کارخانه کنف ریسی آدامجی در شهر ناراین گنج بزرگ ترین کارخانه کنف ریسی جهان است (همان، ص77). چای، سیب زمینی، نیشکر، توتون، ادویه و میوه های گرمسیری از محصولات دیگر بنگلادش است. ماهی گیری نیز از مشاغل مهم در این کشور به شمار می‌رود و بیش از پنج میلیون نفر به این کار اشتغال دارند<ref>(دایرة المعارف بریتانیا، همان، ص689 ـ 690)</ref>. | ||
بنگلادش بجز گاز طبیعی منابع معدنی زیادی ندارد. زغال سنگ و سنگ آهک نیز در این کشور کشف شده و بهره برداری گردیده است<ref>(علیزاده، همان، ص44)</ref>. | بنگلادش بجز گاز طبیعی منابع معدنی زیادی ندارد. زغال سنگ و سنگ آهک نیز در این کشور کشف شده و بهره برداری گردیده است<ref>(علیزاده، همان، ص44)</ref>. | ||
این کشور از لحاظ صنعتی عقب مانده است و تنها 7% نیروی کار در بخش صنعت اشتغال دارد. کارخانجات نساجی، کودسازی، فولاد، سیمان و شکر از صنایع بزگ این کشور است که بیشتر در شهرهای داکا، چیتاگنگ، سیلهت و کومیلا متمرکز است<ref>(أسعدی، همان، ص82)</ref>. | این کشور از لحاظ صنعتی عقب مانده است و تنها 7% نیروی کار در بخش صنعت اشتغال دارد. کارخانجات نساجی، کودسازی، فولاد، سیمان و شکر از صنایع بزگ این کشور است که بیشتر در شهرهای داکا، چیتاگنگ، سیلهت و کومیلا متمرکز است<ref>(أسعدی، همان، ص82)</ref>. | ||