۸۸٬۳۰۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'آیت الله' به 'آیتالله') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
|- | |- | ||
|وبسایت | |وبسایت | ||
|[http://www.alkhoei.net بنیاد اسلامی | |[http://www.alkhoei.net بنیاد اسلامی آیتالله خویی] | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''آیتالله العظمی سید ابوالقاسم خویی''' (متولد ۲۸ آبان سال ۱۲۷۸ شمسی در خوی و درگذشتهٔ ۱۷ مرداد ۱۳۷۱ شمسی در [[کوفه]]) از مراجع تقلید شیعیان و فقیه و مفسر قرآن و از محققین برجستۀ [[علم رجال]] بود. او از تأثیرگذارترین و پُرمقلدترین مراجع تقلید شیعه بهشمار میآید. او استاد اکثر مراجع تقلید شیعی کنونی بهشمار میرود، بهگونهای که بین فقها و مراجع تقلید شیعه از او با عنوان ([[استادُ الفقها و المجتهدین]]) یاد میشود. از جمله آثار و تألیفات مهم ایشان میتوان به [[البیان فی تفسیر القرآن]] در زمینهٔ تفسیر و [[مُعجم رجال الحدیث]] در زمینهٔ رجال اشاره کرد. | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
===همسر و فرزندان=== | ===همسر و فرزندان=== | ||
آیتالله سید ابوالقاسم خویی دو بار ازدواج کرد. فرزندان وی، سه پسر و سه دختر از همسر اول، و چهار پسر و دو دختر از همسر دوم هستند. بعضی از فرزندان شناخته شده آیتالله خویی عبارتند از: | |||
سید جمال الدین خویی، فرزند ارشد | سید جمال الدین خویی، فرزند ارشد آیتالله خویی که بیشتر عمر خود را صرف امور مرجعیت پدرش در نجف کرد. بعضی از آثار او عبارتند از شرح کفایة الاصول، بحث فی الفلسفة و علم الکلام، توضیح المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، شرح دیوان متنبی، و دیوان شعر به فارسی.<br> | ||
سید محمدتقی خویی، بعد از تأسیس بنیاد | سید محمدتقی خویی، بعد از تأسیس بنیاد آیتالله خویی در سال ۱۳۶۸ شمسی دبیر کل آن شد. بعد از [[انتفاضه شعبانیه]] در ۱۳۶۹ شمسی، عضو هیئت منتخب پدرش برای ادارۀ مناطق آزادشده بود؛ ولی در پی سرکوب این قیام و قتل عام شیعیان، همراه با پدرش در حصر خانگی قرار گرفت و سرانجام در ۳۰ تیر ۱۳۷۳شمسی در حادثۀ رانندگی درگذشت. بعضی این رخداد را حاصل برنامه ریزی دولت صدام دانستهاند. علاوه بر تقریرات درس فقه پدرش، الالتزامات التبعیة فیالعقود از آثار اوست.<br> | ||
اطلاعات دقیقی در مورد دختران | اطلاعات دقیقی در مورد دختران آیتالله خویی در دست نیست، ولی برخی از دامادهای او عبارتند از سید نصرالله مستنبط، سید مرتضی حکمی، سید جلال الدین فقیه ایمانی، جعفر غروی نائینی، و سید محمود میلانی. | ||
==فعالیتها== | ==فعالیتها== |