۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'می داشت' به 'می‌داشت'
جز (جایگزینی متن - 'می رسد' به 'می‌رسد') |
جز (جایگزینی متن - 'می داشت' به 'می‌داشت') |
||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
البته، بعداً این نقشه هم دستخوش تغییر شد. و بعد از اینکه نهضت [[ترکیه جوان]] و «[[جمعیت اتحاد و ترقی]]» راه افتاد و [[پان‌ترکسیم]] شروع شد، ترکیه جدید را درست کردند و در سوریه و عراق هم تغییراتی ایجاد شد. مبارزات بسیاری به رهبری علما، به‌خصوص [[آل کاشف الغطا]]، برضد انگلیسی‌ها صورت گرفت و در نهایت انگلیسی‌ها از عراق خارج شدند. موصل که در منطقه عربی A است، به کشور عراق متصل شد. اردن هم جدا شد. بدین ترتیب کشورهای عراق و اردن و سوریه فعلی تشکیل شد. مصطفی کمال پاشا معروف به [[آتاتورک]] هم ترکیه جدید را ایجاد کرد. ژنرال [[هانری گورو]] لبنان کبیر را ایجاد کرد. در نقشه سایکس پیکو، لبنان جزو مناطقی است که فرانسوی‌ها مستقیماً آن را اداره می‌کردند. ژنرال گورو از شهرهای ساحلی، منطقه بقاع، جبل لبنان و عکار در شمال، لبنان کبیر را تشکیل داد. لبنان کبیر در 23 می 1926 مجلس نمایندگانی زیر نظر فرانسه تشکیل داد و قانون اساسی هم نوشته شد. رئیس جمهور و تقسیمات و سیستم‌ها زیر نظر فرانسه اداره می‌شدند. | البته، بعداً این نقشه هم دستخوش تغییر شد. و بعد از اینکه نهضت [[ترکیه جوان]] و «[[جمعیت اتحاد و ترقی]]» راه افتاد و [[پان‌ترکسیم]] شروع شد، ترکیه جدید را درست کردند و در سوریه و عراق هم تغییراتی ایجاد شد. مبارزات بسیاری به رهبری علما، به‌خصوص [[آل کاشف الغطا]]، برضد انگلیسی‌ها صورت گرفت و در نهایت انگلیسی‌ها از عراق خارج شدند. موصل که در منطقه عربی A است، به کشور عراق متصل شد. اردن هم جدا شد. بدین ترتیب کشورهای عراق و اردن و سوریه فعلی تشکیل شد. مصطفی کمال پاشا معروف به [[آتاتورک]] هم ترکیه جدید را ایجاد کرد. ژنرال [[هانری گورو]] لبنان کبیر را ایجاد کرد. در نقشه سایکس پیکو، لبنان جزو مناطقی است که فرانسوی‌ها مستقیماً آن را اداره می‌کردند. ژنرال گورو از شهرهای ساحلی، منطقه بقاع، جبل لبنان و عکار در شمال، لبنان کبیر را تشکیل داد. لبنان کبیر در 23 می 1926 مجلس نمایندگانی زیر نظر فرانسه تشکیل داد و قانون اساسی هم نوشته شد. رئیس جمهور و تقسیمات و سیستم‌ها زیر نظر فرانسه اداره می‌شدند. | ||
سرانجام، در ۲۲ نوامبر ۱۹۴۳ لبنان مستقل شد. پس از استقلال از طرف مارونی‌ها [[بشاره الخوری]] و از طرف سنی‌ها [[ریاض الصلح]] رئیس جمهور و نخست وزیر شدند. در میثاقی که در سال ۱۹۴۳ تهیه شد، تقسیمات فرقه‌ای به شکل غیرمکتوب باب شد. از این تاریخ به بعد لبنان کشور مستقلی است و با نام‌هایی همچون عروس خاورمیانه و سوئیس خاورمیانه شهرت یافت و امنیت حکمفرما شد. در این دوره فعالیت‌هایی مانند توریسم، بانکداری، خدمات پولی و بانکی رونق یافت. در سال ۱۹۴۵ یعنی دو سال بعد، [[اتحادیه عرب]] تشکیل شد که دولت لبنان یکی از اعضای مؤسس این اتحادیه است. در سال ۱۹۴۸ جنگ اول فلسطین با اسرائیل آغاز شد و ارتش‌های عرب شکست خوردند. لبنان کمک‌های لجستیک بسیاری به ارتش‌های عراق و سوریه و مصر کرد. پس از شکست کشورهای عربی، موافقت‌نامه‌ای با نام اتفاقیه الهدنة به معنای ترک مخاصمه به امضا رسید که دولت [[آمریکا]] در آن نقش | سرانجام، در ۲۲ نوامبر ۱۹۴۳ لبنان مستقل شد. پس از استقلال از طرف مارونی‌ها [[بشاره الخوری]] و از طرف سنی‌ها [[ریاض الصلح]] رئیس جمهور و نخست وزیر شدند. در میثاقی که در سال ۱۹۴۳ تهیه شد، تقسیمات فرقه‌ای به شکل غیرمکتوب باب شد. از این تاریخ به بعد لبنان کشور مستقلی است و با نام‌هایی همچون عروس خاورمیانه و سوئیس خاورمیانه شهرت یافت و امنیت حکمفرما شد. در این دوره فعالیت‌هایی مانند توریسم، بانکداری، خدمات پولی و بانکی رونق یافت. در سال ۱۹۴۵ یعنی دو سال بعد، [[اتحادیه عرب]] تشکیل شد که دولت لبنان یکی از اعضای مؤسس این اتحادیه است. در سال ۱۹۴۸ جنگ اول فلسطین با اسرائیل آغاز شد و ارتش‌های عرب شکست خوردند. لبنان کمک‌های لجستیک بسیاری به ارتش‌های عراق و سوریه و مصر کرد. پس از شکست کشورهای عربی، موافقت‌نامه‌ای با نام اتفاقیه الهدنة به معنای ترک مخاصمه به امضا رسید که دولت [[آمریکا]] در آن نقش مهمی‌داشت. | ||
معنای ترک مخاصمه با آتش‌بس متفاوت است. برای اولین بار، در این موافقت‌نامه مرز بین اسرائیل و یک کشور عربی مشخص شد. اسرائیل به سبب تمایل به توسعه‌طلبی، هرگز مرزهای خود را مشخص نکرده است. این موافقت‌نامه تنها سند قانونی است که مرز بین فلسطین و لبنان در آن مشخص شده است. در همین سال، جنگ و تشکیل دولت اسرائیل موجب آوارگی فلسطینیان شد و صدهزار آوارۀ فلسطینی وارد کشور لبنان شدند. عدۀ بسیاری از این آوارگان وارد اردن و سوریه و کشورهای دیگر می‌شوند. | معنای ترک مخاصمه با آتش‌بس متفاوت است. برای اولین بار، در این موافقت‌نامه مرز بین اسرائیل و یک کشور عربی مشخص شد. اسرائیل به سبب تمایل به توسعه‌طلبی، هرگز مرزهای خود را مشخص نکرده است. این موافقت‌نامه تنها سند قانونی است که مرز بین فلسطین و لبنان در آن مشخص شده است. در همین سال، جنگ و تشکیل دولت اسرائیل موجب آوارگی فلسطینیان شد و صدهزار آوارۀ فلسطینی وارد کشور لبنان شدند. عدۀ بسیاری از این آوارگان وارد اردن و سوریه و کشورهای دیگر می‌شوند. | ||
| خط ۳۴۵: | خط ۳۴۵: | ||
مضامین رایج در اشعار او تغزل، سیاست و مقاومت و... است. شعر سیاسی و اجتماعی او با زبانی برنده و حماسی همواره مردم را به آزادی، برادری و بزرگواری فرا می خواند. مسئله [[فلسطین]] در کنار عشق به لبنان، زخمی عمیق و اندوهی جانکاه در قلب او بود که حاصلش اشعار ماندگاری در ترویج مقاومت و پایداری در برابر ظلم و وجود اسراییل است. <ref>همان، ص 126</ref> | مضامین رایج در اشعار او تغزل، سیاست و مقاومت و... است. شعر سیاسی و اجتماعی او با زبانی برنده و حماسی همواره مردم را به آزادی، برادری و بزرگواری فرا می خواند. مسئله [[فلسطین]] در کنار عشق به لبنان، زخمی عمیق و اندوهی جانکاه در قلب او بود که حاصلش اشعار ماندگاری در ترویج مقاومت و پایداری در برابر ظلم و وجود اسراییل است. <ref>همان، ص 126</ref> | ||
ادبیات عرب در طول تاریخ در سرزمین‌های عربی شکل گرفت و ماهیت کاملاً | ادبیات عرب در طول تاریخ در سرزمین‌های عربی شکل گرفت و ماهیت کاملاً بومی‌داشت، اما در دو مقطع زمانی این ادبیات خارج از محدودة کشورهای عربی شکل گرفت: اول در جریان مهاجرت به اندلس، قرطبه و اشبیلیه و دوم در ماجرای مهاجرت ادبای سوری و لبنانی به آمریکای شمالی و جنوبی. این مهاجرت تحول بزرگی در ادبیات معاصر عربی ایجاد کرد. «الرابطة العلمیه»، [[جریان ادبی مهجر شمالی]] را سازماندهی کرد. میشال نعمان معلوف با قدرت مالی خود و صرف آن در راه گسترش ادبیات [[مهجر جنوبی]] خدمت فراوان و شایان توجهی به ادبیات کرد. وی با تشکیل جلسات و نشست‌های متعدد، زمینه تشکیل یک انجمن ادبی را فراهم آورد و در نهایت انجمن ادبی مهجر جنوبی در سال 1933 میلادی در [[برزیل]] تأسیس شد<ref>کیهان فرهنگی، ش 222، ص 69 ـ 66</ref>. | ||
| خط ۹۱۲: | خط ۹۱۲: | ||
===تحلیلی بر بازتاب انقلاب اسلامی در لبنان(امتداد حزب الله)=== | ===تحلیلی بر بازتاب انقلاب اسلامی در لبنان(امتداد حزب الله)=== | ||
پیروزی انقلاب اسلامی ایران نشان داد که اسلام با گذشت زمان،توسعه و مدرنیزاسیون در جوامع، اثرات و بازتاب های پایداری در سطوح منطقه ای ـ جهانی و بین المللی داشته است. [[قرآن]] و آیات آن در دنیای پس از انقلاب اسلامی، معنا و مفهوم جدیدی یافت. پیروزی انقلاب اسلامی موجب احیای افکار و اندیشه های اسلامی در سراسر جهان وافزایش روحیه و تقویت بنیادهای فکری گردید. به گونه ای که از حالت تدافعی در آمده و حالت تهاجمی به خود گرفته است. انقلاب اسلامی ایران گفتمان و ذهنیت جدیدی در مسلمانان به وجود آورد. از این روبررسی ابعاد منطقه ای و جهانی انقلاب اسلامی، به ویژه در جهان اسلام که محمل اصلی شعار و پیام انقلاب اسلامی است و در رابطه با دولت ها وملت ها امری مهم تلقی می‌گردد که از لحاظ آکادمیک نیز به توجه بیشتری نیاز دارد. در این میان، لبنان یکی از مهم ترین و جدی ترین کشورها برای بررسی است که نزدیک ترین رابطه را با جمهوری اسلامی و انقلاب | پیروزی انقلاب اسلامی ایران نشان داد که اسلام با گذشت زمان،توسعه و مدرنیزاسیون در جوامع، اثرات و بازتاب های پایداری در سطوح منطقه ای ـ جهانی و بین المللی داشته است. [[قرآن]] و آیات آن در دنیای پس از انقلاب اسلامی، معنا و مفهوم جدیدی یافت. پیروزی انقلاب اسلامی موجب احیای افکار و اندیشه های اسلامی در سراسر جهان وافزایش روحیه و تقویت بنیادهای فکری گردید. به گونه ای که از حالت تدافعی در آمده و حالت تهاجمی به خود گرفته است. انقلاب اسلامی ایران گفتمان و ذهنیت جدیدی در مسلمانان به وجود آورد. از این روبررسی ابعاد منطقه ای و جهانی انقلاب اسلامی، به ویژه در جهان اسلام که محمل اصلی شعار و پیام انقلاب اسلامی است و در رابطه با دولت ها وملت ها امری مهم تلقی می‌گردد که از لحاظ آکادمیک نیز به توجه بیشتری نیاز دارد. در این میان، لبنان یکی از مهم ترین و جدی ترین کشورها برای بررسی است که نزدیک ترین رابطه را با جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی‌داشته است. محدوده زمانی تحقیق از پیروزی انقلاب اسلامی تا زمان حال را در بعد کلی در بر می گیرد. | ||
| خط ۱٬۲۷۳: | خط ۱٬۲۷۳: | ||
4. چالش‌های تقریب در لبنان | 4. چالش‌های تقریب در لبنان | ||
لبنان بهدلیل ترکیب جمعیتی و موقعیت استراتژیک و ژئوپولیتیک، همواره جایگاه ویژه‌ای در بین کشورهای | لبنان بهدلیل ترکیب جمعیتی و موقعیت استراتژیک و ژئوپولیتیک، همواره جایگاه ویژه‌ای در بین کشورهای اسلامی‌داشته و طمع استکبار در این کشور قابل مشاهده است. اگر مقاومت اسلامی در لبنان و روشنگری انقلاب اسلامی ایران و تأثیر آن بر لبنان نبود، اکنون قضیة فلسطین مرزهای فلسطین را تا اعماق لبنان درنوردیده بود. ازاینرو بر علما و اندیشمندان مسلمان واجب است که با دقت و تدبیر در چالش‌های وحدت اسلامی در لبنان، برای ازبین بردن این موانع یا تبدیل این چالش‌ها به فرصت‌های تقریبی بکوشند. | ||
4ـ1. استکبار جهانی و اسراییل | 4ـ1. استکبار جهانی و اسراییل | ||
| خط ۱٬۵۴۷: | خط ۱٬۵۴۷: | ||
الف) در مساله نخست، فرهنگ عرفانی و اخلاقی، جامعه شیعیان لبنان را فراگرفته بود و اندیشه‌ها و نظریات شخصیت‌هایی با حجم کم و متوسّط در دفاع از روش عرفانی- فلسفی و ترویج این روش آشکار می‌شد. این گرایش در لبنان ناآشنا بود، زیرا جریان‌های صوفیۀ متنفذی در لبنان، مشابه صوفیان شمال آفریقا و کشورهای مغرب، وجود ندارد. عالمان شیعه، معمولا به تفکّر فقهی گرایش داشتند و به تبع فضای فکری حاکم بر حوزه نجف، کمتر درس فلسفه و عرفان در محافل علمی شان رواج می‌یافت. | الف) در مساله نخست، فرهنگ عرفانی و اخلاقی، جامعه شیعیان لبنان را فراگرفته بود و اندیشه‌ها و نظریات شخصیت‌هایی با حجم کم و متوسّط در دفاع از روش عرفانی- فلسفی و ترویج این روش آشکار می‌شد. این گرایش در لبنان ناآشنا بود، زیرا جریان‌های صوفیۀ متنفذی در لبنان، مشابه صوفیان شمال آفریقا و کشورهای مغرب، وجود ندارد. عالمان شیعه، معمولا به تفکّر فقهی گرایش داشتند و به تبع فضای فکری حاکم بر حوزه نجف، کمتر درس فلسفه و عرفان در محافل علمی شان رواج می‌یافت. | ||
پیامد آشنایی تازه با این فضای جدید، ظهور برخی جریان‌های پنهان بود که چه بسا عرفان و فلسفه را نیز به دقّت نشناخته بودند. این جوّ عمومی باعث شد تمامی گروه‌های دیگر، با این فضا مخالفت کنند و یکصدا معتقد شوند: این نوع تفکّر، تفکّری ایرانی است، از حقیقت اسلام فاصله دارد و ایرانیان این تفکر را متأثّر از فرهنگ کهن خود به دین اسلام تحمیل کرده‌اند. ولی «حزب الله» که این روش را رد نمی‌کرد، از پایان دهه نود تا امروز، به شیوه‌های مختلف این جنبش عرفانی را رشد داده است: گاهی با ضربه زدن به الگوهای افراطی این جریان و از بین بردن گروه‌های شبه عرفانی و گاهی با به وجود آوردن مراکز فلسفی جایگزین که شأنیت آگاهی دادن به توده‌ها و پاسداری از عقلانیّت این خطّ را به عهده داشته است. یکی از این اقدام ها، تأسیس «پژوهشکده معارف فلسفی» در بیروت به ریاست شیخ «شفیق جرادی» بوده. این دو گام، نقش خوبی در گسترش فرهنگ اعتدال در این چارچوب و آرام نمودن فضای | پیامد آشنایی تازه با این فضای جدید، ظهور برخی جریان‌های پنهان بود که چه بسا عرفان و فلسفه را نیز به دقّت نشناخته بودند. این جوّ عمومی باعث شد تمامی گروه‌های دیگر، با این فضا مخالفت کنند و یکصدا معتقد شوند: این نوع تفکّر، تفکّری ایرانی است، از حقیقت اسلام فاصله دارد و ایرانیان این تفکر را متأثّر از فرهنگ کهن خود به دین اسلام تحمیل کرده‌اند. ولی «حزب الله» که این روش را رد نمی‌کرد، از پایان دهه نود تا امروز، به شیوه‌های مختلف این جنبش عرفانی را رشد داده است: گاهی با ضربه زدن به الگوهای افراطی این جریان و از بین بردن گروه‌های شبه عرفانی و گاهی با به وجود آوردن مراکز فلسفی جایگزین که شأنیت آگاهی دادن به توده‌ها و پاسداری از عقلانیّت این خطّ را به عهده داشته است. یکی از این اقدام ها، تأسیس «پژوهشکده معارف فلسفی» در بیروت به ریاست شیخ «شفیق جرادی» بوده. این دو گام، نقش خوبی در گسترش فرهنگ اعتدال در این چارچوب و آرام نمودن فضای عمومی‌داشته است. | ||
ب) در سطح موضوع مذهبی | ب) در سطح موضوع مذهبی | ||
| خط ۱٬۶۸۳: | خط ۱٬۶۸۳: | ||
شیخ سالم سه پسرش «داعی الإسلام»، «راضی» و «ابوبکر» را برای فراگیری علوم دینی به دانشگاه اسلامی مدینه منوره فرستاد. آنان در حالی که به شدت تحت تأثیر رویکرد سلفی دانشگاه های عربستان در آن زمان قرار گرفته بودند، از این دانشگاه فارغ التحصیل شدند. وقتی شیخ الشهال پا به سن گذاشت و تبلیغ دین را کنار گذاشت، سرکردگی جنبش سلفی به داعی الإسلام پسر بزرگش واگذار شد. وی مرحله دوم فعالیت سلفی را اجرا کرد و ترکیبی از فعالیت دینی ـ سیاسی را در دستورکار قرار داد. او در دهه هفتاد قرن گذشته «هسته های ارتش اسلامی» را بنیان نهاد که در واقع تشکیلاتی مسلحانه برای دفاع اعتقادی و اجتماعی از اهل سنت در برابر کسانی شناخته می شد که به منافع مسلمانان دست درازی کرده بودند؛ مانند: مسیحیان، نصیریان (علویان) ارتش سوریه یا حتی حزب کمونیست. در آن زمان «احباش/حبشی ها» و شیعه خطری جدی به شمار نمی آمدند. | شیخ سالم سه پسرش «داعی الإسلام»، «راضی» و «ابوبکر» را برای فراگیری علوم دینی به دانشگاه اسلامی مدینه منوره فرستاد. آنان در حالی که به شدت تحت تأثیر رویکرد سلفی دانشگاه های عربستان در آن زمان قرار گرفته بودند، از این دانشگاه فارغ التحصیل شدند. وقتی شیخ الشهال پا به سن گذاشت و تبلیغ دین را کنار گذاشت، سرکردگی جنبش سلفی به داعی الإسلام پسر بزرگش واگذار شد. وی مرحله دوم فعالیت سلفی را اجرا کرد و ترکیبی از فعالیت دینی ـ سیاسی را در دستورکار قرار داد. او در دهه هفتاد قرن گذشته «هسته های ارتش اسلامی» را بنیان نهاد که در واقع تشکیلاتی مسلحانه برای دفاع اعتقادی و اجتماعی از اهل سنت در برابر کسانی شناخته می شد که به منافع مسلمانان دست درازی کرده بودند؛ مانند: مسیحیان، نصیریان (علویان) ارتش سوریه یا حتی حزب کمونیست. در آن زمان «احباش/حبشی ها» و شیعه خطری جدی به شمار نمی آمدند. | ||
ارتش اسلامی در جریان جنگ داخلی ایجاد شد؛ زمانی که تمام فرقه ها و قدرت های لبنان، شبه نظامیانی در اختیار داشتند. نقش این ارتش فقط به مبارزه محدود نمی شد؛ بلکه سازمانی نظامی بود که به فعالیت دینی، تربیتی و سیاسی می پرداخت. این نهاد در «طرابلس» فعالیت | ارتش اسلامی در جریان جنگ داخلی ایجاد شد؛ زمانی که تمام فرقه ها و قدرت های لبنان، شبه نظامیانی در اختیار داشتند. نقش این ارتش فقط به مبارزه محدود نمی شد؛ بلکه سازمانی نظامی بود که به فعالیت دینی، تربیتی و سیاسی می پرداخت. این نهاد در «طرابلس» فعالیت نظامی‌داشت، تا این که مسئولان آن، پس از پایان جنگ داخلی یعنی در سال 1985 این ارتش را منحل کردند. در این زمان نشانه های توافق نامه های داخلی بروز کرد و با توافق نامه طائف، جنگ پایان یافت. | ||
در اوایل دهه هشتاد میلادی، نقش جریان سلفی در لبنان پررنگ تر شد و با استفاده از گسترش جنبش «توحید اسلامی»، به تدریج دایره نفوذ خود را افزایش داد. این جنبش به رهبری سرکرده فقید «شیخ سعید شعبان» از حضور نظامی و سیاسی خود به عنوان سرپوش برای گسترش فعالیت سلفی هایی استفاده کرد که رابطه نزدیکی با شعبان داشتند؛ به ویژه «داعی الإسلام الشهال». میان این دو نفر روابط گرمی حکم فرما بود؛ ولی برنامه هر کدام با دیگری کاملا تفاوت داشت. حتی میان الشهال و برخی از سرکردگان درجه دوم جنبش شعبان کشمکش های شدیدی وجود داشت. | در اوایل دهه هشتاد میلادی، نقش جریان سلفی در لبنان پررنگ تر شد و با استفاده از گسترش جنبش «توحید اسلامی»، به تدریج دایره نفوذ خود را افزایش داد. این جنبش به رهبری سرکرده فقید «شیخ سعید شعبان» از حضور نظامی و سیاسی خود به عنوان سرپوش برای گسترش فعالیت سلفی هایی استفاده کرد که رابطه نزدیکی با شعبان داشتند؛ به ویژه «داعی الإسلام الشهال». میان این دو نفر روابط گرمی حکم فرما بود؛ ولی برنامه هر کدام با دیگری کاملا تفاوت داشت. حتی میان الشهال و برخی از سرکردگان درجه دوم جنبش شعبان کشمکش های شدیدی وجود داشت. | ||
| خط ۱٬۷۶۰: | خط ۱٬۷۶۰: | ||
وی رئیس هیئت امنای انجمن «وقف التراث الإسلامی» بود. او به همراه حسن الشهال تصمیم گرفت تا با حزب الله مذاکره کند. این فرد در جنبش سلفی لبنان بیش از آن که نقش سیاسی داشته باشد، نقش اجتماعی داشت. الزعبی مدیریت تعدادی از مؤسسه ها و درمانگاه ها را بر عهده داشت؛ ولی او و جماعت متبوعش در صحنه سیاسی یا نظامی هیچ حضوری نداشتند. | وی رئیس هیئت امنای انجمن «وقف التراث الإسلامی» بود. او به همراه حسن الشهال تصمیم گرفت تا با حزب الله مذاکره کند. این فرد در جنبش سلفی لبنان بیش از آن که نقش سیاسی داشته باشد، نقش اجتماعی داشت. الزعبی مدیریت تعدادی از مؤسسه ها و درمانگاه ها را بر عهده داشت؛ ولی او و جماعت متبوعش در صحنه سیاسی یا نظامی هیچ حضوری نداشتند. | ||
وی با برخی از نیروهای سلفی و در رأس آنها گروه شیخ داعی الإسلام الشهال مخالف بود؛ حال آن که با حسن الشهال (پسرعموی وی) روابط | وی با برخی از نیروهای سلفی و در رأس آنها گروه شیخ داعی الإسلام الشهال مخالف بود؛ حال آن که با حسن الشهال (پسرعموی وی) روابط محکمی‌داشت. این فرد با جریان «المستقبل» به سرکردگی خاندان «حریری» نیز به شدت دشمنی داشت؛ زیرا با این که آنان را جریانی می دانست که رهبری سیاسی اهل تسنن را در دست داشتند، ولی تمرکز مرجعیت سیاسی اهل سنت در دست این جریان را نمی پذیرفت. او بیشترین حمایت مالی را از سوی کویت دریافت می کرد. طرح های خیریه او تعدادی از شهرک های شمالی را تحت پوشش قرار داده است. | ||
الزعبی در اظهارات خود همیشه تأکید می کرد که اندیشه ی وی با میانه روی و اعتدال و گرایش به تثبیت امنیت در جامعه لبنان، از سایر دیدگاه ها متمایز می‌گردد. او در بیانیه ای می گوید: | الزعبی در اظهارات خود همیشه تأکید می کرد که اندیشه ی وی با میانه روی و اعتدال و گرایش به تثبیت امنیت در جامعه لبنان، از سایر دیدگاه ها متمایز می‌گردد. او در بیانیه ای می گوید: | ||