شیعه در تونس: تفاوت میان نسخه‌ها

اما بعد از استقلال هم، سیاست «حذف کامل دین اسلام از نظام دولتی و زندگی مردم تونس» دنبال شد. این سیاست ـ به موازات اقدامات «آتاتورک» و «پهلوی اول» در [[ترکیه]] و [[ایران]] ـ به دست «[[تونس|حبیب بورقیبه]]» در تونس اجرا گردید. در سال 1987م «[[تونس|زین‌العابدین بن علی]]» قدرت را در دست گرفت. وی که دریافته بود سیاست زور برای حذف دین، قابل پیگیری نیست کوشید تا جایی که به حکومت دیکتاتوری اش ضرر نرساند فعالیت دینی ـ اسلامی را آزاد بگذارد. به عنوان نمونه، وی به «[[جامعه زیتونه تونس|دانشگاه زیتونه]]» که نماد اسلامی کشور تونس به شمار می رود توجه جدیدی نمود، رادیو [[قرآن]] راه اندازی کرد، به مراکز قرآنی (در حد حفظ و قرائت) کمک می کرد، و نیز تلاش می‌نمود تقید شخصی خود به ظواهر شرع (مانند رفتن به [[حج]]) را به مردم نشان دهد؛ اما در واقع او سیاست ضد دینی گذشتگانش را، گاه به صورت کاملاً نمایان، ادامه می داد. مثلاً نتیجه اقدامات لائیک این حکومت ها در تونس، این بود که برخی از مسلمانان آن کشور ـ علیرغم آنکه بسیار علاقمند به دین و قرآن هستند اما ـ نگاهشان نسبت به دین نگاهی سکولار باشد؛ مثلاً تقید به موازین شرعی مانند «[[حجاب]]» را جزو مسلمات دین نمی‌دانند و بی حجاب بودن برایشان طبیعی جلوه می کند!