۸۷٬۶۵۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'نشان دهنده' به 'نشان‌دهنده'
جز (جایگزینی متن - 'می دانست' به 'مى‌دانست') |
جز (جایگزینی متن - 'نشان دهنده' به 'نشان‌دهنده') |
||
| خط ۱۶۵: | خط ۱۶۵: | ||
=هنرها و صنایع= | =هنرها و صنایع= | ||
گذشته از معماری، آثار به جا مانده از سایر هنرهای رایج مانند نقاشی، شیشه گری، سفال گری و کاشی کاری، منبت کاری، برنج کاری، و کاغذ سازی و غیره | گذشته از معماری، آثار به جا مانده از سایر هنرهای رایج مانند نقاشی، شیشه گری، سفال گری و کاشی کاری، منبت کاری، برنج کاری، و کاغذ سازی و غیره نشان‌دهنده رونق هنر و صنعت در دوران فاطمیان است. برخی از این هنرها در این دوران شاهد تغییرات و نوآوری هایی بودند که به ایجاد سبک های جدید انجامید. از جمله این نوآوری ها می توان به ابداع شیوه های جدید در هنر شیشه کاری و بلور و سفال اشاره کرد. <ref>امین، دایره المعارف الاسلامیه الشیعیه، ج۱۶، ص۳۲۱-۳۲۲، ۳۴۵-۳۴۷</ref> | ||
از جمله صنایعی که در زمان فاطمیان در مصر رواج زیادی یافت، پارچه بافی بود. برخی از شهرهای مصر مانند قاهره، تونه، تنیس و دمیاط از مهم ترین مراکز صنعت پارچه بافی در روزگار خود به شمار می آمدند چنان که کیفیت منسوجات آن ها زبانزد بود. استفاده از پارچه های گران قیمت تزئینی نزد خلفا و دولتمردان فاطمی رواج داشت و این پارچه ها در کارگاه های مخصوصی بافته می شد از این رو تولید پارچه های تزئینی در مصر رواج یافت. در دربار قاهره خزانه ای به نام خزانه الکسوة قرار داشت که انباری از لباس های گوناگون مخصوص کارکنان دربار بود که در مناسب های مختلف و متناسب با فصول مختلف بین آنان توزیع می شد. <ref>مقریزی، المواعظ و الاعتبار بذکر خطط و الآثار، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۲۹۲</ref> | از جمله صنایعی که در زمان فاطمیان در مصر رواج زیادی یافت، پارچه بافی بود. برخی از شهرهای مصر مانند قاهره، تونه، تنیس و دمیاط از مهم ترین مراکز صنعت پارچه بافی در روزگار خود به شمار می آمدند چنان که کیفیت منسوجات آن ها زبانزد بود. استفاده از پارچه های گران قیمت تزئینی نزد خلفا و دولتمردان فاطمی رواج داشت و این پارچه ها در کارگاه های مخصوصی بافته می شد از این رو تولید پارچه های تزئینی در مصر رواج یافت. در دربار قاهره خزانه ای به نام خزانه الکسوة قرار داشت که انباری از لباس های گوناگون مخصوص کارکنان دربار بود که در مناسب های مختلف و متناسب با فصول مختلف بین آنان توزیع می شد. <ref>مقریزی، المواعظ و الاعتبار بذکر خطط و الآثار، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۲۹۲</ref> | ||
از جمله محصولات نساجی مصر می توان به پارچه های کتانی که پارچه اختصاصی مصر بود، پارچه های عتابی و شوشتری که از جنس ابریشم بودند و نیز پارچه قلمونی که پارچه ای براق و رنگی بود و با تابش نور آفتاب می درخشید و رنگ های متنوع می یافت، اشاره کرد. <ref>وردی، فاطمیان و هنرهای زیبا، ص۲۰۰</ref> دیباج، سقلاطون، شَرب، دبیقی از دیگر پارچه های رایج در مصر بودند.<ref>ماجد، تاریخ الخلافه الفاطمیه، ۲۰۱۱م، ص۱۹۶</ref> فاطمیان هر ساله پوشش کعبه را در مصر تهیه کرده و به مکه می فرستاند و توصیفی که از این پوشش در منابع آمده | از جمله محصولات نساجی مصر می توان به پارچه های کتانی که پارچه اختصاصی مصر بود، پارچه های عتابی و شوشتری که از جنس ابریشم بودند و نیز پارچه قلمونی که پارچه ای براق و رنگی بود و با تابش نور آفتاب می درخشید و رنگ های متنوع می یافت، اشاره کرد. <ref>وردی، فاطمیان و هنرهای زیبا، ص۲۰۰</ref> دیباج، سقلاطون، شَرب، دبیقی از دیگر پارچه های رایج در مصر بودند.<ref>ماجد، تاریخ الخلافه الفاطمیه، ۲۰۱۱م، ص۱۹۶</ref> فاطمیان هر ساله پوشش کعبه را در مصر تهیه کرده و به مکه می فرستاند و توصیفی که از این پوشش در منابع آمده نشان‌دهنده پیشرفت این صنعت در مصر است. <ref>امین،دایره المعارف الاسلامیه الشیعیه، ج۱۶، ص۳۳۳</ref> ناصر خسرو در گذر از شهر تنیس از پارچه هایی سخن می گوید که تنها در این شهر تولید می شود و مخصوص سلاطین است و به کسی نمی فروشند. به گفته ناصر خسرو پارچه بافی در این شهر به قدری از پیشرفت رسیده بود که پادشاه روم از سلطان مصر درخواست کرده بود تا در عوض تسلیم صد شهر از مملکت خود، تنیس را به او دهد. <ref>ناصر خسرو، سفرنامه، ص۶۵</ref> | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||