خطیب شربینی: تفاوت میان نسخه‌ها

او به ورع، تقوا، عبادت فراوان در بن مردم مشهور بود. رسمش این بود که از اول ماه [[رمضان]] اعتکاف می کرد و تا بعد از [[نماز]] عید از [[مسجد]] بیرون نمی‌رفت و هنگامی که حج را به جا می آورد تا پس از خستگی زیاد سوار نمی شد، زیرا بسیار راه می‌رفت و از حیوان خود پیاده می شد و در مسیر [[حج]] به مردم آداب سفر  را مکرر یاد می داد و اصرار می کرد نماز تا نماز جمع و قصر را بیاموزد و در راه زیاد [[قرآن]] و غیر آن را تلاوت می کرد و در [[مکه]] روزه می گرفت. افطار را به سائل می داد و آن شب را در بیتوته می گذراند و در بیشتر شبها به نوشیدن آب [[زمزم]] بسنده می کرد و در آن زمان در جوانی بود و عدم بطالت و عدم شهرت را ترجیح می داد و به کار دنیوی اهمیت نمی داد.

او به طور مکرر به مسجد [[رسول خدا]] زیارت می کرد و در روضه شریف از پروردگارش با توجه استعانت می جست.