confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
=فضائل، خواص و ثواب قرائت= | =فضائل، خواص و ثواب قرائت= | ||
'''حدیث [[ابى‌بن‌كعب]] [ | '''حدیث [[ابى‌بن‌كعب]] از [[پیامبر(ص)]] که فرمودند:''' | ||
هر كس سوره يس را براى خداى عزّ و جل قرائت كند [[خداوند]] او را آمرزيده و اعطاء كند از اجر و پاداش به او اجر كسى كه دوازده مرتبه قرآن را تلاوت كرده، و هر مريض و بيمارى كه نزد او پس قرائت شود به عدد هر حرفى از آن ده [[فرشته]] نازل شود و بر او كه در جلوى او به صف‌ها مى ايستند و براى او [[استغفار]] كنند و در موقع قبض روح او حاضر باشند، و جنازه او را تشييع و بر آن [[نماز]] بخوانند و به دفنش نيز حاضر باشند، و هر بيمارى كه آن را قرائت كند و يا در نزد او قرائت شود رضوان خازن [[بهشت]] با يك جام از آبهاى بهشتى نزد او آيد و به او بياشامد و حال آنكه او در بستر بيمارى است، پس مي‌نوشد و سيرآب مي‌ميرد و سيرآب برانگيخته شود و ديگر نيازى به حوضى از حوضهاى پيامبران ندارد تا داخل بهشت شود و سيرآب شود. | هر كس سوره يس را براى خداى عزّ و جل قرائت كند [[خداوند]] او را آمرزيده و اعطاء كند از اجر و پاداش به او اجر كسى كه دوازده مرتبه قرآن را تلاوت كرده، و هر مريض و بيمارى كه نزد او پس قرائت شود به عدد هر حرفى از آن ده [[فرشته]] نازل شود و بر او كه در جلوى او به صف‌ها مى ايستند و براى او [[استغفار]] كنند و در موقع قبض روح او حاضر باشند، و جنازه او را تشييع و بر آن [[نماز]] بخوانند و به دفنش نيز حاضر باشند، و هر بيمارى كه آن را قرائت كند و يا در نزد او قرائت شود رضوان خازن [[بهشت]] با يك جام از آبهاى بهشتى نزد او آيد و به او بياشامد و حال آنكه او در بستر بيمارى است، پس مي‌نوشد و سيرآب مي‌ميرد و سيرآب برانگيخته شود و ديگر نيازى به حوضى از حوضهاى پيامبران ندارد تا داخل بهشت شود و سيرآب شود. | ||
| خط ۱۲۹: | خط ۱۲۹: | ||
[[محمدبن‌مسلم]] از حضرت [[امام محمد باقر(ع)]] روايت كرده كه «براى رسول خدا(ص) دوازده اسم است، پنج اسم آن در قرآن است: محمد، احمد، عبد اللَّه، يس و نون»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 20، ص 361.</ref>. | [[محمدبن‌مسلم]] از حضرت [[امام محمد باقر(ع)]] روايت كرده كه «براى رسول خدا(ص) دوازده اسم است، پنج اسم آن در قرآن است: محمد، احمد، عبد اللَّه، يس و نون»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 20، ص 361.</ref>. | ||
=محل و زمان و فضای نزول= | |||
# سوره یس نزد تمام مفسّرين [[مكى]] است، [[ابن عباس]] گويد، مگر يك آيه و آن آيه وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ كه در [[مدينه]] نازل شده است<ref>همان.</ref>. | |||
# | |||
# تاريخ نزول سوره یس در ما بين [[هجرت]] مسلمين به [[حبشه]] و اسراء است و بعد از [[سوره جن]] نازل شده است<ref>حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، مقدمه اول، ص 24.</ref>. | |||
# | |||
# سوره یس در فضای انکار و سم‌پاشی [[مشرکان]] مکه نازل شده است، مشرکان در آن زمان با صراحت مسأله معاد را انکار می‌کردند. خداوند متعال این سوره را در جواب آنها نازل فرمود. همچنین جواب‌های دیگری در این سوره برای شبهه‌ای که مشرکان در مورد [[انفاق]] به فقرا مطرح می‌نمودند که اگر خدا خودش می‌خواست آنها را غنی می‌کرد آمده است. و این جواب‌ها الی الأبد برای شبهه‌کنندگان کافی است<ref>تفسير احسن‌الحديث، ج 9، ص 54 با تغییر و تصرف.</ref>. | |||
# | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||