۸۷٬۷۱۸
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بخش ها' به 'بخشها') |
جز (جایگزینی متن - 'می شود' به 'میشود') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
مسألهی وحدت اسلامی؛ اتحاد اسلام و مؤلفهها و مقومهای نظریه ی وحدت اسلامی در این عصر، چهرهها؛ اندیشهها و تکاپوها (سید جمال الدین، شیخ الرئیس قاجار، رسالهی اتحاد اسلام)، اختصاص یافته است. <br> | مسألهی وحدت اسلامی؛ اتحاد اسلام و مؤلفهها و مقومهای نظریه ی وحدت اسلامی در این عصر، چهرهها؛ اندیشهها و تکاپوها (سید جمال الدین، شیخ الرئیس قاجار، رسالهی اتحاد اسلام)، اختصاص یافته است. <br> | ||
==بخش پایانی== | ==بخش پایانی== | ||
پس از وفات پیامبر اسلام (ص)، به موازات تزاید ناهمسازگریها، تلاشهای وحدت طلبانه نیز رشد و نمود و بالندگی گرفت، و بدین ترتیب مسالهی وحدت اسلامی یا همسازگری و خصم و همزادش، یعنی تفرقه یا ناهمسازگری که بیش از هر چیز در اختلافات مذهبی نمایان | پس از وفات پیامبر اسلام (ص)، به موازات تزاید ناهمسازگریها، تلاشهای وحدت طلبانه نیز رشد و نمود و بالندگی گرفت، و بدین ترتیب مسالهی وحدت اسلامی یا همسازگری و خصم و همزادش، یعنی تفرقه یا ناهمسازگری که بیش از هر چیز در اختلافات مذهبی نمایان میشود، به برجستهترین مؤلفههای تاریخ اسلام تبدیل میگردد. در طول تاریخ اسلام از وحدت اسلامیمانند بسیاری دیگر از آموزهها و ارزشها، تعاریف متفاوت و قرائتهای گوناگون شده است. و حتی پارهای از تلاشهای وحدت طلبانه با ماهیتی متناقض و دوگانه (پارادوکسیال)، با هدف وحدت مسلمانان به ناهمسازگریهای جهان اسلام دامن زدهاند، تا آن جا که گاه شعار وحدت به حربهای علیه جوهرهی خود یعنی همسازگری تبدیل شده و مستمسکی برای توجیه بیداد و یا انکار اقلیت از سوی اکثریت بدل آمده است. نمونههای متعددی از این دست تلاشها را چه در حوزهی اندیشه و چه در حوزهی قدرت سیاسی، در تاریخ اسلام میتوان یافت. | ||
[[رده:معرفی کتاب]] | [[رده:معرفی کتاب]] | ||
[[رده:کتاب های تقریب]] | [[رده:کتاب های تقریب]] | ||
[[رده:انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | [[رده:انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] |