سوره قدر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره قدر''' ازجمله سوره‌های کوتاه، ولی پرفضیلت [[قرآن]] است. از سوره‌های جزء ۳۰ قرآن است که آیات آن به بیان عظمت [[شب قدر]] پرداخته است. در روایات مختلف برای کسی که این سوره را بخواند [[ثواب]] فراوانی بیان شده است و آثار و برکات فراوانی هم برای این سوره ذکر شده است. [[نزول قرآن]] در شب قدر را بیان می‌کند، و آن شب را تعظیم نموده از هزار ماه بالاتر می‌داند، چون در آن شب [[ملائکه]] و [[روح]] نازل می‏‌شوند، و این سوره، هم احتمال [[مکى]] بودن را دارد، و هم می‌تواند [[مدنى]] باشد، و روایاتى که درباره سبب نزول آن از [[امامان]] [[اهل بیت(ع)]] و از دیگران رسیده خالى از تایید مدنى بودن آن نیست، و آن روایاتى است که دلالت دارد بر اینکه این سوره بعد از خوابى بود که [[رسول خدا(ص)]] دید، و آن خواب این بود که دید [[بنى امیه]] بر منبر او بالا میروند، و سخت اندوهناک شد، و خداى تعالى براى تسلیتش این [[سوره]] را [[نازل]] کرد (و در آن فرمود شب قدر بهتر از هزار ماه حکومت‏ بنى امیه است).

#قدر،

#إِنَّا أَنْزَلْناه<ref>همان، ص 279.</ref>.

*«سوره قدر»؛ به خاطر وجود کلمۀ قدر در اولین آیۀ سوره مزبور می‌باشد. همچنین واژه «القدر» به جز این سوره در هیچ سوره دیگری تکرار نشده است<ref>أسماء‌سورالقرآن و فضائلها، ص 533.</ref>.

*

*«سوره إِنَّا أَنْزَلْناه »؛ به خاطر شروع سوره با این جمله به این اسم مشهور گشته است. و در لسان صحابه و مفسران استفاده شده است<ref>همان.</ref>.

= تعداد آیات و کلمات و حروف =

*سوره قدر پنج آیه دارد<ref>الكشف و البيان، ج 10، ص 247.</ref>.

*سوره قدر سی کلمه دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است).

*سوره قدر صدودوازده حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است).

محور اصلى سوره قدر، نزول قرآن در شب قدر و بيان اهميت آن شب است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 22، ص 280.</ref>.

محتواى سوره قدر چنان که از نامش نيز پيدا است بيان نزول [[قرآن مجيد]] در [[شب قدر]] است، و سپس بيان اهميت شب قدر و برکات و آثار آن.

[[ابى‌بن‌كعب|ابى‌بن‌کعب]] از [[پيغمبر(ص)]] روايت نموده که «کسى که سوره قدر را قرائت کند به او اجر کسى که [[ماه رمضان]] را [[روزه]] گرفته و شب قدر را احياء داشته است عطا شود».

[[حسين‌بن‌ابى‌العلاء]] از [[امام صادق(ع)]] روايت نموده که آن حضرت فرمود: «هر که قرائت کند سوره انا انزلناه فى ليلة القدر را در نماز واجبى از واجباتش منادى از طرف حق او را صدا زند که اى عبداللَّه گناه گذشته تو بخشيده شد، عمل را از سر بگير».

سيف‌بن‌عميره از [[امام باقر(ع)]] روايت کرده که فرمودند: «هر کس سوره انا انزلناه را آشکارا و بلند بخواند مانند کسى خواهد بود که در راه خدا شمشيرش را کشيده باشد و کسى که آن را در نهانى بخواند مثل آن است که در خون خود در راه خدا طپيده باشد، و کسى که ده مرتبه بخواند بر محو هزار [[گناه]] از گناهان خود گذشته و اقدام کرده است»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 27، ص 190.</ref>.

سوره قدر مکی است و بعضى هم گفته اند که مدنى است<ref>همان.</ref>.

سوره قدر نزول قرآن در شب قدر را بيان مى کند، و آن شب را تعظيم نموده از هزار ماه بالاتر مى‌داند، چون در آن شب [[ملائكه|ملائکه]] و [[روح]] [[نازل]] مى‌شوند، نزول اين سوره، طبق [[روایات]] [[معصومین(ع)]] بعد از خوابى بود که [[رسول خدا(ص)]] ديد، و آن خواب اين بود که ديد [[بنی امیه]] بر منبر او بالا مى‌روند، و سخت اندوهناک شد، و خداى تعالى براى تسليتش اين سوره را نازل کرد (و در آن فرمود شب قدر بهتر از هزار ماه حکومت بنى‌اميه است)<ref>ترجمه تفسير الميزان، ج 20، ص 560-559.</ref>.

سوره قدر نودوهفتمين سوره در چينش کنونى قرآن به شمار می‌آید<ref>تفسير قرآن مهر، ج 22، ص 279.</ref>.

سوره قدر بيست‌وپنجمين سوره در ترتيب نزول می‌باشد وبعد از سوره عبس نازل شده است<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در ترتیب نزول سوره‌های قرآن مختلف است).

چون [[خداوند]] سبحان در پايان [[سوره اقراء]] به [[سجده]] و تقرب به سوى خدا امر کرد، سوره قدر را به ذکر ليلة‌القدر افتتاح کرد، و اینکه تقرب در آن شب به سوى خدا، زيادتر است از ساير شبها و روزها، پس مثل آن است که فرموده: تقرب بجوى در ساير اوقات در شب قدر.

[[ابومسلم]] گويد: چون خدا در [[سوره علق]] [[پیامبر(ص)]] را به قرائت قرآن امر کرد، در سوره قدر بيان کرد که نزول آن در شب قدر بود<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 27، ص 191.</ref>.

سوره قدر از [[سور مفصلات]] می‌باشد<ref>التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313.</ref> [[ابن قتیبه]] می‌گوید: ... مفصلات سوره‌های کوچکی هستند که بعد از [[سور مثانی]] آمده اند اینکه چرا این سوره‌ها را مفصل نامیده‌اند به خاطر کوتاه بودن آنها و این‌که بسيار به واسطه بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ از يکديگر جدا شده‌اند<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.

روايتى است که از رسول خدا(ص) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و سوره‌هاى مئين را به جاى [[انجيل]] و سوره‌هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌هاى مفصّل فزونى بخشيد<ref>همان.</ref>.

خداوند در سوره قدر به نزول قرآن در شب قدر و اهميت آن شب و نزول فرشتگان و اندازه زنى امور در آن اشاره مى‌کند<ref>تفسير قرآن مهر، ج 22، ص 281.</ref>.