confirmed، مدیران
۳۷٬۸۷۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
سعدی بعد از تحصیل مقدمات علوم از شیراز به [[بغداد]] رفت و به تحصیل ادب و [[تفسیر]] و [[فقه]] و [[کلام]] و [[حکمت]] پرداخت. سعدی در نظامیه بغداد که مهم ترین مرکز علم و دانش آن زمان به حساب می آید در دروس استادان معروفی چون شهاب الدین سهروردی شرکت کرد. | سعدی بعد از تحصیل مقدمات علوم از شیراز به [[بغداد]] رفت و به تحصیل ادب و [[تفسیر]] و [[فقه]] و [[کلام]] و [[حکمت]] پرداخت. سعدی در نظامیه بغداد که مهم ترین مرکز علم و دانش آن زمان به حساب می آید در دروس استادان معروفی چون شهاب الدین سهروردی شرکت کرد. | ||
=سال های سفر سعدی= | |||
بعد از به پایان رساندن دوره آموزش، استاد سخن عزم سفر کرد. سعدی برای کسب علم و دانش و تجربه به طرف [[حجاز]]، [[شام]] و [[سوریه]] حرکت کرد. از آن جا راه [[خانه خدا]] را در پیش گرفت. در این بین، ازدواج را تجربه کرد و حاصل این ازدواج فرزندی بود که موجب انس و الفت سعدی شد. اما پس از چندی دون دلیل فرزند خود را از دست داد و برای تحمل این درد و رنج مجدداً عزم سفر کرد. | |||
سفرهای سعدی تنها جستجوی تنوع، طلب دانش و اگاهی از رسوم و فرهنگ های مختلف نبود. بلکه هر سفر تجربه ای معنوی نیز به شمار می آمد. سنت [[تصوف]] اسلامی همواره مبتنی بر سیر و سلوک عارف در جهان آفاق و انفس بود و سالک، مسافری است که باید در هر دو وادی، سیری داشته باشد؛ یعنی سفری در درون و سفری در بیرون. | |||
سعدی در شهرهای شام به سخن رانی هم می پرداخت ولی در همین حال، بر اثر این سفرها به تجربه و دانش خود نیز می افزود. | |||
سعدی به شهر های مختلفی در تمام نقاط دنیا پا گذاشت و در این شهرها به تدریس و موعظه مشغول شد. سعدی در سیر و سلوك هم مقامی بس والا داشت. به تمام قلمرو اسلامی و همسایگان [[كشورهای اسلامی]] مسافرت كرد و دیده تیزبین او در هر ذره، عالمی پند و حكمت می دید. یك بار هم در جریان [[جنگ های صلیبی]] به طوری كه خودش در گلستان می نویسد به چنگ عیسویان اسیر می شود. | |||
بعضی از صاحب نظران نیز سفر او به [[هندوستان]] و چند نقطه ديگر از دنیا را هم تائید کرده اند و احتمال می‌دهند این سفرها تقریباً ۳۰ سال به طول انجامیده باشد. با این حال مدت زمان سفرها و نقاطی که سعدی به آن جا سفر کرده، هنوز محل بحث و شک است. | |||
سعدی در روزگار سلطنت اتابک ابوبکر بن سعد به شیراز بازگشت و در همین ایام دو اثر جاودان بوستان و گلستان را آفرید و به اسم« اتابک» و پسرش سعد بن ابوبکر کرد. بعضی معتقد هستند که او لقب سعدی را نیز از همین نام" سعد بن ابوبکر" گرفته است. | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||