سوره: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره''' به مجموعه اى از آيات [[قرآن]] گفته می‌‌شود كه هم تعداد و هم شروع و پایانش توقيفى و ناشی از [[وحى]] باشد. بر همین مبنا، به هر کدام از فصول و بخش‌هاى صد و چهارده گانه قرآن، «سوره» گفته مى‌شود. در ضمن تمام سوره‌ها به جز [[سوره توبه]] با بسم الله الرحمن الرحیم آغاز می‌شود.

سوره در لغت به معانى متعددى آمده است و دلیل آن، ناشی از اختلاف نظرهایی است که به ریشه اصلی آن باز می‌گردد که آیا از ماده «سَئِر، يَسأر، سئراً» است يا از مادّه «سار، يَسور، سوراً». که اگر مربوط به گروه اول باشد، به معناى «باقى مانده است».

<ref>لسان العرب:  ج ۴، ص ۳۳۹ - ۳۴۰ مادّه «سأر»</ref> و اگر از گروه دوم باشد، به معنای علوّ و ارتفاع و صعود کردن و نیز به معنای «برجسته، ممتاز و مشخّص» خواهد بود. بر همین مبنا، به برآشفتگى هنگام خشم «سَوْرَة الغضب» و به بر آمدن خمر هنگام جوشيدن و غَلَيان «سَوْرَة الخَمر» مى‌گويند. <ref>معجم المقاييس اللغة: ج ۳ ص ۱۱۵ مادّه «سور»</ref> <ref>مختار الصحاح: ص ۱۷۰</ref> <ref>مجمع البيان: ج ۷، ص ۲۱۸.</ref> و اما بر مبنای گروه دوم برای سوره معانی شش گانه ای بیان کرده اند که به آن اشاره می‌شود.  

۱. فضل و منزلت. ۲. شرف. ۳. علامت و نشانه. ۴. ساختمان زيبا و برافراشته. ۵. هر رده از رده‌ها و رگه‌هاى ديوار. ۶. قسمت مجزا از ديگرى. <ref>أقرب الموارد:  ج ۱، ص ۵۵۶</ref> <ref>المنجد: ص ۳۶۲ مادّه «سأر»</ref> <ref>القاموس المحيط: ج ۲، ص ۵۳ مادّه «سور».</ref>

سوره در اصطلاح دینی و قرآنی عبارت است از: «مجموعه اى از آيات كه كمّيت و آغاز و انجام آن توقيفى و بر پايه وحى است» و بر اين اساس، به هر يك از فصول و بخش‌هاى صد و چهارده گانه قرآن مجيد، «سوره» گفته مى‌شود. هر يك از سوره‌هاى قرآن، به يك يا چند هدف می‌پردازد و علاوه، شامل معارف خاصی نیز می‌شود.

در وجه نام گذارى سوره‌هاى قرآنى گفته اند: همان گونه كه در قدیم سور و ديوار بلند پيرامون شهر مدينه بوده و شهر را حفظ می‌کرد، سوره‌های قرآن نيز همچون دیواری، آيات قرآن را احاطه کرده و حفظ می‌کند. <ref>شیخ طبرسی، مجمع البيان : ج ۵ ص</ref> ۱۸۸ ا<ref>لإتقان فى علوم القرآن: ج ۱ ص ۱۴۷.

==گروه بندی سوره‌های قرآن==

هر کدام از سوره‌های قرآن مطابق با قواعدی در گروه بندی‌های خاصی قرار می‌‌گیرد.

سبع طوال به هفت سوره طولانی قرآن می‌‌گویند که شامل: سوره بقره، سوره آل عمران، سوره نساء، سوره اعراف، سوره انعام، سوره مائده و سوره یونس می‌‌شود.

به سوره‌هایی می‌‌گویند که تعداد آیاتش از عدد صد می‌‌گذرد، ولى از لحاظ حجم به سبع طوال نمى‌رسد. نام برخی از آن سوره‌ها عبارت است از: سوره هود، سوره یوسف، سوره نحل، سوره کهف، سوره مریم و...

مثانی به سوره‌هایی می‌‌گویند که تعداد آیاتش کمتر ازعدد صد باشد که شامل بیست سوره می‌‌شود و دلیل نامگذاری این سوره‌ها به مثانی این است که قابل تکرار است و به جهت کوتاه بودنش بیش از یک بار تلاوت می‌شود.