عبدالله محفوظ بن بيه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «عبدالله بن شیخ المهفوز بن بایه فکیه، واعظ اسلامی، رئیس شورای شریعت امارات و...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:




تولد و تربیت او.
=تولد و تربیت=
او که در سال ۱۹۳۵ در تمبادگا در شرق موریتانی به دنیا آمد، در بیت علم و وارا بزرگ شد و در آنجا از معین علم پدرش قاضی شیخ المهفوز درس گرفت و علوم عربی را در مورد محمد سالم بن الشن و علوم قرآنی در مورد شیخ بایه بن السلک المعصومه گرفت و تمام علوم اسلامی را در این ممنوعیت مطالعه کرد.
او که در سال ۱۹۳۵ در تمبادگا در شرق موریتانی به دنیا آمد، در بیت علم و وارا بزرگ شد و در آنجا از معین علم پدرش قاضی شیخ المهفوز درس گرفت و علوم عربی را در مورد محمد سالم بن الشن و علوم قرآنی در مورد شیخ بایه بن السلک المعصومه گرفت و تمام علوم اسلامی را در این ممنوعیت مطالعه کرد.


مناصبه
=مسئولیت‌ها=
سپس شیخ در مأموریتی به تونس سفر کرد تا قضات تشکیل دهد و در میان قضات بورسیه مقام اول را به دست آورد. او پس از بازگشت به موریتانی به سمت های متعددی از جمله رئیس اداره شریعت در وزارت دادگستری، نایب رئیس وقت دادگاه تجدید نظر، نایب رئیس وقت دیوان عالی کشور و رئیس بخش شریعت دیوان نقل مکان کرد.
سپس شیخ در مأموریتی به تونس سفر کرد تا قضات تشکیل دهد و در میان قضات بورسیه مقام اول را به دست آورد. او پس از بازگشت به موریتانی به سمت های متعددی از جمله رئیس اداره شریعت در وزارت دادگستری، نایب رئیس وقت دادگاه تجدید نظر، نایب رئیس وقت دیوان عالی کشور و رئیس بخش شریعت دیوان نقل مکان کرد.


سپس به عنوان کمیسر عالی امور دینی ریاست جمهوری منصوب شد و در آنجا پیشنهاد تأسیس وزارت امور اسلامی را داد که اولین وزیر این وزارتخانه بود، سپس وزیر آموزش و پرورش پایه و امور مذهبی، سپس وزیر دادگستری و قانون گذاری و حافظ حلقه ها، سپس وزیر منابع انسانی - در رتبه معاون نخست وزیر - و سپس وزیر ارشاد ملی و سازمان های حزبی که شامل وزارتخانه های اطلاعات، فرهنگ، جوانان، ورزش، پست، تلگراف و امور اسلامی، و دبیر دائمی حزب مردم موریتانی، تنها حزب حاکم بود که عضو دفتر سیاسی و کمیته دائمی یک سال پیش آن بود. ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۸.
سپس به عنوان کمیسر عالی امور دینی ریاست جمهوری منصوب شد و در آنجا پیشنهاد تأسیس وزارت امور اسلامی را داد که اولین وزیر این وزارتخانه بود، سپس وزیر آموزش و پرورش پایه و امور مذهبی، سپس وزیر دادگستری و قانون گذاری و حافظ حلقه ها، سپس وزیر منابع انسانی - در رتبه معاون نخست وزیر - و سپس وزیر ارشاد ملی و سازمان های حزبی که شامل وزارتخانه های اطلاعات، فرهنگ، جوانان، ورزش، پست، تلگراف و امور اسلامی، و دبیر دائمی حزب مردم موریتانی، تنها حزب حاکم بود که عضو دفتر سیاسی و کمیته دائمی یک سال پیش آن بود. ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۸.


ها و آثار
=فعالیت=
او در بسیاری از کنفرانس ها شرکت کرد که مهم ترین آن ها اولین اجلاس سران کشورهای اسلامی در رباط و اولین کنفرانس تأسیسی سازمان کنفرانس اسلامی در جده بود.
او در بسیاری از کنفرانس ها شرکت کرد که مهم ترین آن ها اولین اجلاس سران کشورهای اسلامی در رباط و اولین کنفرانس تأسیسی سازمان کنفرانس اسلامی در جده بود.
او در اجلاس غیر همسو در الجزایر، اجلاس اعراب و آفریقا در قاهره شرکت کرد و در دهه ۱۹۶۰ در کنفرانس فقهای فرانسوی زبان در لومه شرکت کرد و بر اولین کنفرانس آفریقایی انجمن جهان اسلام در نواکچوت نظارت داشت.
او در اجلاس غیر همسو در الجزایر، اجلاس اعراب و آفریقا در قاهره شرکت کرد و در دهه ۱۹۶۰ در کنفرانس فقهای فرانسوی زبان در لومه شرکت کرد و بر اولین کنفرانس آفریقایی انجمن جهان اسلام در نواکچوت نظارت داشت.
خط ۳۶: خط ۳۶:
عضو بنیاد البیات برای فکر اسلامی.
عضو بنیاد البیات برای فکر اسلامی.
عضو هیئت عالی مشورتی بنیاد طبا در ابوظبی.
عضو هیئت عالی مشورتی بنیاد طبا در ابوظبی.
مدال ها و جوایز
 
=مدال ها و جوایز=
ملک عبدالعزیز مدال تعالی.
ملک عبدالعزیز مدال تعالی.
ملک عبدالله دوم بن الحسین دستور تعالی.
ملک عبدالله دوم بن الحسین دستور تعالی.
خط ۴۳: خط ۴۴:
جایزه ملک عبدالله دوم برای علما و واعظان در اردن.
جایزه ملک عبدالله دوم برای علما و واعظان در اردن.
گواهی OIC کلاس عالی.
گواهی OIC کلاس عالی.
نوشته های او
 
=تالیفات=
"روشن شدن تفاوت کلمات در مسائل معاملات پول"
"روشن شدن تفاوت کلمات در مسائل معاملات پول"
"گفتگوی دورافتاده حقوق بشر در اسلام"
"گفتگوی دورافتاده حقوق بشر در اسلام"
خط ۵۹: خط ۶۱:
"راهنمای بیمار به پرداخت گسترده خدا"
"راهنمای بیمار به پرداخت گسترده خدا"
«هوشیار کردن اشارات به ریشه یابی فقه واقعیت»
«هوشیار کردن اشارات به ریشه یابی فقه واقعیت»
مراجع
 
=پانویس=
 
 
[[رده: شخصیت های جهان اسلام]]
[[رده: شخصیت های دینی موریتانی]]
[[رده: علمای اهل سنت]]