۸۷٬۸۸۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
</div> | </div> | ||
'''نصیریه''' یا همان جامعه [[علویان]] [[سوریه]] که با بیداری و قدرت گیری خود در منطقه [[غرب آسیا]] در یکی دو قرن اخیر، توجه بسیاری از محققان را به خود جلب | '''نصیریه''' یا همان جامعه [[علویان]] [[سوریه]] که با بیداری و قدرت گیری خود در منطقه [[غرب آسیا]] در یکی دو قرن اخیر، توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده‌اند، در قرن سوم هجری و در زمان حیات [[امام حسن عسکری (ع)]] و دوران غیبت صغرا در جغرافیای [[عراق]] پا به عرصه وجود گذاردند. | ||
[[محمد بن نصیر نمیری]] بنیان‌گذار این فرقه از کسانی بود که با استفاده از موقعیت خود در حلقه یاران عسکریین علیهماالسلام نیز بحران عقیدتی دوران [[غیبت صغرا]]، موفق شد با ادعای بابیت و ادعاهای گزاف دیگر، جماعتی را به دور خود جمع کند. | [[محمد بن نصیر نمیری]] بنیان‌گذار این فرقه از کسانی بود که با استفاده از موقعیت خود در حلقه یاران عسکریین علیهماالسلام نیز بحران عقیدتی دوران [[غیبت صغرا]]، موفق شد با ادعای بابیت و ادعاهای گزاف دیگر، جماعتی را به دور خود جمع کند. | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
=عقاید نصیریه چیست= | =عقاید نصیریه چیست= | ||
در اکثر کتاب‌های منتشره که پیرامون فرقه‌ها و [[مذاهب]] نوشته شده است، نصیریه را گروهی از [[غلاة (فرقه)|غلاة]] شیعه محسوب | در اکثر کتاب‌های منتشره که پیرامون فرقه‌ها و [[مذاهب]] نوشته شده است، نصیریه را گروهی از [[غلاة (فرقه)|غلاة]] شیعه محسوب داشته‌اند که به [[الوهیت]] [[ائمه اطهار]] خصوصاً [[امام علی|مولی الموحَدین]] اعتقاد دارند و در بیان وجه تسمیه آنها به نصیریه انتساب آنها به محمد بن نصیر نمیری را عامل این نام گذاری دانسته‌اند. <ref>خالق داد عباسی، توضیح الملل، ترجمة ملل و نحل شهرستانی، ص 251؛ مشكور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی انتشارات آستان قدس رضوی، ص444؛ عبدالرحمن بدوی، مقالات الاسلامیین، ج 2، ص 65</ref> یا به قول دکتر عبدالرحمن بدوی، بعضی آنان را به نصیر که غلام حضرت علی (ع) بود، منسوب می‌دانند. <ref>عبدالرحمن بدوی، تاریخ اندیشه های کلامی در اسلام، ترجمة حسین صابری، انتشارات آستان قدس رضوی، ص 395</ref> | ||
هاشم عثمان دانشمند علوی سوری سخنان فوق را رد کرده و می‌گوید: | هاشم عثمان دانشمند علوی سوری سخنان فوق را رد کرده و می‌گوید: | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
2. منسوب به غلام [[حضرت علی (ع)]] به نام نصیر می‌باشند که این قول هم صحیح نیست؛ زیرا اساساً [[امیر المؤمنین]] غلامی بنام نصیر نداشته است. | 2. منسوب به غلام [[حضرت علی (ع)]] به نام نصیر می‌باشند که این قول هم صحیح نیست؛ زیرا اساساً [[امیر المؤمنین]] غلامی بنام نصیر نداشته است. | ||
3. منسوب به کوهی به نام «النصیریه» «Nasarie» می‌باشند که گروهی با عقاید خاص در اطراف این کوه زندگی می‌کردند و از نظر تاریخی بعد از سال 488 وجود | 3. منسوب به کوهی به نام «النصیریه» «Nasarie» می‌باشند که گروهی با عقاید خاص در اطراف این کوه زندگی می‌کردند و از نظر تاریخی بعد از سال 488 وجود داشته‌اند. که با توجه به قراین، وجه تسمیه اخیر مناسب تر به نظر می‌رسد: <ref>هاشم عثمانی، العلویون بین الاسطورة و الحقیقه، بیروت، موسسه الاعلمی للمطبوعات، ص 30، 31، 32</ref> | ||
فرقه نصیریه که افراد آن دوست دارند، علوی خوانده شوند، بنابر آنچه از کتب دانشمندان معاصر علوی بدست می‌آید، تمام عقایدشان همانند [[عقاید]] شیعیان اثنی عشریه است. شیخ عزیز ابراهیم علوی می‌گوید: | فرقه نصیریه که افراد آن دوست دارند، علوی خوانده شوند، بنابر آنچه از کتب دانشمندان معاصر علوی بدست می‌آید، تمام عقایدشان همانند [[عقاید]] شیعیان اثنی عشریه است. شیخ عزیز ابراهیم علوی می‌گوید: | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
حضرت آیة الله سبحانی در ادامه می‌نویسد: | حضرت آیة الله سبحانی در ادامه می‌نویسد: | ||
علویان به رسالت محمد بن عبدالله ایمان دارند و شکی در امامت پسر عموی پیامبر علی بن ابیطالب و یازده امام از صلب ایشان ندارند، گوینده شهادتین از روی ایمان هستند و اعتقادات شان گواهی به <big>لا اله الا الله، محمَد رسول الله</big> و موالات اهل بیت رسول خداو نماز و روزه و حج و [[زكات|زکات]] و [[جهاد]] در راه خدا و [[معاد]] [[روز قیامت]] است. کتابشان قرآن و راهی جز شریعت قرآن ندارند. بزرگان دینی دارند که بوسیله آنان دین را | علویان به رسالت محمد بن عبدالله ایمان دارند و شکی در امامت پسر عموی پیامبر علی بن ابیطالب و یازده امام از صلب ایشان ندارند، گوینده شهادتین از روی ایمان هستند و اعتقادات شان گواهی به <big>لا اله الا الله، محمَد رسول الله</big> و موالات اهل بیت رسول خداو نماز و روزه و حج و [[زكات|زکات]] و [[جهاد]] در راه خدا و [[معاد]] [[روز قیامت]] است. کتابشان قرآن و راهی جز شریعت قرآن ندارند. بزرگان دینی دارند که بوسیله آنان دین را شناخته‌اند و شعائر دینی خود را بر پا می‌دارند. هر سخنی که قرآن بر آن اشاره نکرده رها می‌کنند....عصیان رسول را در عمل نمی‌کنند و کلامش را مخالف نمی نمایند و علم را در اهل بیت منحصر می‌دانند، و اعتمادشان به جعفر بن محمد الصادق است. در بحث‌های دینی و [[تفسیر قرآن]] و فقه و فتوی....عبادت خدای تعالی را می‌کنند، و در عبادتش کسی را شریک نمی‌دانند. <ref>سبحانی، جعفر، بحوث فی الملل و النحل، قم، موسسه امام صادق ـ علیه السّلام ـ ، چاپ اول، ج 8، ص 409</ref> | ||
شیخ عبدالرحمن الخیر یکی از علویان بر جسته می‌گوید: | شیخ عبدالرحمن الخیر یکی از علویان بر جسته می‌گوید: | ||
| خط ۲۳۳: | خط ۲۳۳: | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
{{پانویس| | {{پانویس|2}} | ||
[[رده: | [[رده: فرق و مذاهب]] | ||
[[رده: | [[رده: سوریه]] | ||