۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'فرقه ها' به 'فرقهها') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
بعد از دوران کوتاهی که با [[منابع رجالی]] و حدیثی آشنا شد، برای ادامه تحصیل به شهرری رفت. در آن موقع هر چند شهرری بیشتر مردمانش [[شافعی]] و [[حنفی]] مذهب بودند ولی به خصوص روستاهای آن شیعیان دلباخته [[اهل بیت]] و مرکز [[شیعه]] نشین بود و اکثر [[اهل تسنن]] آن شهر، به دلیل اخلاق و رفتار اسلامی شیعیان، همیشه تحت تاثیر آنان بودند. از این رو، ری به شهر شیعه نشین معروف بود. | بعد از دوران کوتاهی که با [[منابع رجالی]] و حدیثی آشنا شد، برای ادامه تحصیل به شهرری رفت. در آن موقع هر چند شهرری بیشتر مردمانش [[شافعی]] و [[حنفی]] مذهب بودند ولی به خصوص روستاهای آن شیعیان دلباخته [[اهل بیت]] و مرکز [[شیعه]] نشین بود و اکثر [[اهل تسنن]] آن شهر، به دلیل اخلاق و رفتار اسلامی شیعیان، همیشه تحت تاثیر آنان بودند. از این رو، ری به شهر شیعه نشین معروف بود. | ||
فرقه اسماعیلیه هم با انگیزه تسلط بر ایران بیشتر از همه در این نقطه بودند و به ترویج تفکر و آرای خود پرداخته بودند و لذا شهرری، مرکز برخورد آرا و | فرقه اسماعیلیه هم با انگیزه تسلط بر ایران بیشتر از همه در این نقطه بودند و به ترویج تفکر و آرای خود پرداخته بودند و لذا شهرری، مرکز برخورد آرا و اندیشههای فرقه اسماعیلیه، حنفی، شافعی و شیعه شده بود.شیخ کلینی در این زمان، در کنار گذراندن تحصیلات و علوم خود، ضمن آشنایی با اندیشههای دیگر مذاهب، پی برد که بعضی از این فرقهها میخواهند تشیع را از مسیر واقعی خود خارج کنند. او درد را شناخت و برای درمان آن، هدفش را انتخاب و تصمیم گرفت که به نوشتن احادیث بپردازد. کلینی درمحضر ابوالحسن محمد بن اسدی کوفی ساکن ری حدیث را آموخت و همان زمان که [[قرمطیان]] با عقاید التقاطی خود که مخلوطی از عقاید [[زرتشت]]، [[مانوی]] و اسلامی بود و به مبارزه با عقاید و مقدسات مسلمین پرداخته بودند، آنها را به نقد کشید و کتاب [[الرد علی القرامطه]] را نوشت و در دسترس شیعیان گذاشت. | ||
کلینی برای تکمیل علوم و اهدافش، سپس راهی قم شد. در آنجا از هر مسجد و حسینیه ای که راویان و محدثان، نقل حدیث میکردند، حدیث | کلینی برای تکمیل علوم و اهدافش، سپس راهی قم شد. در آنجا از هر مسجد و حسینیه ای که راویان و محدثان، نقل حدیث میکردند، حدیث میشنید. او با بسیاری از آخرین افرادی که از زبان امام عسگری (ع) و یا [[امام هادی (ع)]] بدون واسطه حدیث شنیده بودند، ملاقات کرد و از محضر استادان بزرگی بهرهها برد. | ||
=ولادت= | =ولادت= | ||
سال ولادت کلینى معلوم نیست ولى وفاتش در ۳۲۸ یا ۳۲۹ بوده است و سفراء [[حضرت مهدى (ع)]] یعنى نواب خاصّ آن حضرت را درک کرده است. محل ولادت او کلین است که قریه ای در ۳۸ کیلومترى جنوب غربى شهر رى کنونى که پنج کیلومتر از جاده دور است و از این قریه فقها و محدثینى بزرگ برخاسته اند که از جمله آنها محمّد بن یعقوب کلینى و دائى او مرحوم علّان است. | سال ولادت کلینى معلوم نیست. ولى وفاتش در ۳۲۸ یا ۳۲۹ بوده است و سفراء [[حضرت مهدى (ع)]] یعنى نواب خاصّ آن حضرت را درک کرده است. محل ولادت او کلین است که قریه ای در ۳۸ کیلومترى جنوب غربى شهر رى کنونى که پنج کیلومتر از جاده دور است و از این قریه فقها و محدثینى بزرگ برخاسته اند که از جمله آنها محمّد بن یعقوب کلینى و دائى او مرحوم علّان است. | ||
=تحصیلات و استادان= | =تحصیلات و استادان= | ||
کلینی پس از گذراندن دوران آغازین تحصیل و آشنایی با منابع رجالی و حدیثی، از کلین مهاجرت کرد و وارد ری شد. «ری» در آن زمان شهری بزرگ بود و عقاید و مذاهب گوناگونی در کنار هم و در آرامش کامل در آن جا به حیات خود ادامه میدادند. اما این آرامش گاه دستخوش | کلینی پس از گذراندن دوران آغازین تحصیل و آشنایی با منابع رجالی و حدیثی، از کلین مهاجرت کرد و وارد ری شد. «ری» در آن زمان شهری بزرگ بود و عقاید و مذاهب گوناگونی در کنار هم و در آرامش کامل در آن جا به حیات خود ادامه میدادند. اما این آرامش گاه دستخوش حرکتهای سیاسی میشد. فرقه [[اسماعیلیه]] با انگیزه تسلط بر ایران در این نقطه بیش از دیگران سرمایهگذاری کرده بود و به ترویج و تبلیغ تفکر و آراء خود میپرداخت. | ||
از این رو «ری» به نقطه برخورد آراء و اندیشههای فرقه اسماعیلیه و مذاهب شافعی، حنفی و شیعه تبدیل شده بود. کلینی در این زمان در کنارِ گذراندن تحصیلات خود نه تنها با عقاید و اندیشههای دیگر مذاهب و فرقهها آشنا شد، بلکه به ماهیت واقعی بعضی از این فرقهها که میرفت تشیع را از مسیر واقعیاش خارج کنند پی برد. کلینی در این شهر در محضر استادان بزرگی چون «ابوالحسن محمد بن اسدی کوفی» <ref> مفاخر اسلام، علی دوانی، ج ۳، ص ۲۶</ref> به فراگیری حدیث پرداخت و در نوشتن و بحث و گفتگو پیرامون احادیث از خود شایستگی بسزایی نشان داد. | از این رو «ری» به نقطه برخورد آراء و اندیشههای فرقه اسماعیلیه و مذاهب شافعی، حنفی و شیعه تبدیل شده بود. کلینی در این زمان در کنارِ گذراندن تحصیلات خود نه تنها با عقاید و اندیشههای دیگر مذاهب و فرقهها آشنا شد، بلکه به ماهیت واقعی بعضی از این فرقهها که میرفت تشیع را از مسیر واقعیاش خارج کنند پی برد. کلینی در این شهر در محضر استادان بزرگی چون «ابوالحسن محمد بن اسدی کوفی» <ref> مفاخر اسلام، علی دوانی، ج ۳، ص ۲۶</ref> به فراگیری حدیث پرداخت و در نوشتن و بحث و گفتگو پیرامون احادیث از خود شایستگی بسزایی نشان داد. | ||
عصر کلینی را باید عصر حدیث نامید. زیرا نهضتی که برای فراگیری و نوشتن احادیث آغاز شده بود سراسر [[ممالک اسلامی]] را فراگرفته بود و تشنگان علم حدیث از این شهر به آن شهر و از این محفل به آن محفل در جستجوی روایتگری بودند تا از او حدیثی فرا گیرند و بر اندوختههای خویش بیفزایند. تلاش [[اهل سنت]] در این عصر به قدری چشمگیر بود که میتوان گفت اهل سنت هر چه دارد از این عصر دارد. در این عصر که زمانش به حدود تقریبی یک قرن میرسد، [[صحاح سته]] ( | عصر کلینی را باید عصر حدیث نامید. زیرا نهضتی که برای فراگیری و نوشتن احادیث آغاز شده بود سراسر [[ممالک اسلامی]] را فراگرفته بود و تشنگان علم حدیث از این شهر به آن شهر و از این محفل به آن محفل در جستجوی روایتگری بودند تا از او حدیثی فرا گیرند و بر اندوختههای خویش بیفزایند. تلاش [[اهل سنت]] در این عصر به قدری چشمگیر بود که میتوان گفت اهل سنت هر چه دارد از این عصر دارد. در این عصر که زمانش به حدود تقریبی یک قرن میرسد، [[صحاح سته]] (کتابهای شش گانه حدیثی اهل سنت) تدوین شد. | ||
در این زمان شاگردان [[امام هادی(ع)]]، امام حسن عسکری (ع) و [[امام رضا (ع)]] هنوز زنده بودند. اما از | در این زمان شاگردان [[امام هادی(ع)]]، امام حسن عسکری (ع) و [[امام رضا (ع)]] هنوز زنده بودند. اما از آنها جز کتابها و جزوههای کوچک و پراکنده چیزی در دست نبود و بسیاری از این کتابها و جزوهها نیز در همین عصر از بین رفت. کلینی با درک خطر نابودی احادیث، با وفات این حاملان احادیث به قم -شهر محدثان و شاگران [[اهل بیت(ع)]] مهاجرت کرد. | ||
در این زمان در [[قم]] راویان و محدثان در هر [[مسجد]] و حسینیهای به نقل [[حدیث]] میپرداختند و بسیاری از اینان در شمار آخرین محدثانی بودند که بدون واسطه از زبان [[ائمه (ع)]] حدیث شنیده بودند. وجود این فرزانگان موجب شد که عاشقان کلام اهل بیت (ع) به این شهر مهاجرت کنند و کلینی یکی از این افراد بود. | در این زمان در [[قم]] راویان و محدثان در هر [[مسجد]] و حسینیهای به نقل [[حدیث]] میپرداختند و بسیاری از اینان در شمار آخرین محدثانی بودند که بدون واسطه از زبان [[ائمه (ع)]] حدیث شنیده بودند. وجود این فرزانگان موجب شد که عاشقان کلام اهل بیت (ع) به این شهر مهاجرت کنند و کلینی یکی از این افراد بود. | ||
او با استفاده از محضر استادان بزرگی چون احمد بن محمد بن عیسی اشعری، احمد بن ادریس قمی (معروف به معلم)، عبدالله بن جعفر حمیری (مؤلف کتاب قُرب الاسناد) و فرزند او محمد بن عبدالله حمیری به فراگیری حدیث پرداخت. استادان و محدثانی که کلینی برای شکوفایی اندیشه خدایی خود از | او با استفاده از محضر استادان بزرگی چون احمد بن محمد بن عیسی اشعری، احمد بن ادریس قمی (معروف به معلم)، عبدالله بن جعفر حمیری (مؤلف کتاب قُرب الاسناد) و فرزند او محمد بن عبدالله حمیری به فراگیری حدیث پرداخت. استادان و محدثانی که کلینی برای شکوفایی اندیشه خدایی خود از آنها بهره جسته است در حدود سی و پنج نفر میباشند. در میان اساتید کلینی [[علی بن ابراهیم قمی]] صاحب [[تفسیر قمی]] جایگاه بسزائی دارد؛ محدثی که نامش در اسناد بیش از هفت هزار و یکصد و چهل روایت (۷۱۴۰) از روایات [[کتاب کافی]] به چشم میخورد. <ref>معجم رجال الحدیث، آیت الله خویی، ج ۱۱، ص ۱۹۴</ref> | ||
کلینی برای گرد آوری احادیث امامان شیعه روستاها و شهرهای بیشماری را پشت سر نهاد و هر جا محدثی مییافت از او حدیث فرا میگرفت. [[کوفه]] یکی از شهرهایی بود که کلینی به آن قدم نهاد. در آن زمان کوفه یکی از مراکز بزرگ علمی بشمار میرفت و کمتر محدث و یا محققی بود که در سفرهای خود به آن شهر وارد نشده و از محضر عالمان آن جا استفادهای نکرده باشد. کوفه در حقیقت جای تبادل نظر و نقطه آغاز در جهان اسلام بشمار میرفت که همه آزادانه در آن به تبلیغ مذهب خود میپرداختند. از این رو هر یک از نویسندگان و محدثان مذاهب گوناگون اسلامی مجلس درس و بحثی برای خود برپا داشته بودند و به نقل احادیث خویش میپرداختند. | کلینی برای گرد آوری احادیث امامان شیعه روستاها و شهرهای بیشماری را پشت سر نهاد و هر جا محدثی مییافت از او حدیث فرا میگرفت. [[کوفه]] یکی از شهرهایی بود که کلینی به آن قدم نهاد. در آن زمان کوفه یکی از مراکز بزرگ علمی بشمار میرفت و کمتر محدث و یا محققی بود که در سفرهای خود به آن شهر وارد نشده و از محضر عالمان آن جا استفادهای نکرده باشد. کوفه در حقیقت جای تبادل نظر و نقطه آغاز در جهان اسلام بشمار میرفت که همه آزادانه در آن به تبلیغ مذهب خود میپرداختند. از این رو هر یک از نویسندگان و محدثان مذاهب گوناگون اسلامی مجلس درس و بحثی برای خود برپا داشته بودند و به نقل احادیث خویش میپرداختند. | ||
خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
[[ابن عقده]] یکی از کسانی بود که در این شهر سکونت داشت. او از حافظان بزرگ حدیث بشمار میرفت و حافظه قوی او موجب شده بود که آیتی از آیات حافظه در جهان شود. <ref>مفاخر اسلام، ج ۳، ص ۵۵</ref> بسیاری از بزرگان مذاهب از محضر او کسب علم میکردند. او اگر چه از نظر مذهبی «زیدی جارودی» بود، اما زهد و پارسایی از او محدثی موثق ساخته بود که همه مذاهب در نقل احادیث به او اعتماد داشتند. کلینی نیز از این مرد بزرگ استفاده کرده، از او روایاتی فراگرفت. | [[ابن عقده]] یکی از کسانی بود که در این شهر سکونت داشت. او از حافظان بزرگ حدیث بشمار میرفت و حافظه قوی او موجب شده بود که آیتی از آیات حافظه در جهان شود. <ref>مفاخر اسلام، ج ۳، ص ۵۵</ref> بسیاری از بزرگان مذاهب از محضر او کسب علم میکردند. او اگر چه از نظر مذهبی «زیدی جارودی» بود، اما زهد و پارسایی از او محدثی موثق ساخته بود که همه مذاهب در نقل احادیث به او اعتماد داشتند. کلینی نیز از این مرد بزرگ استفاده کرده، از او روایاتی فراگرفت. | ||
کلینی پس از کسب علم و حدیث از | کلینی پس از کسب علم و حدیث از دهها استاد و محدث در شهرها و روستاهای آن زمان، سرانجام به [[بغداد]] رسید. او در مسافرتهای خویش چنان علم و فضل خود را به نمایش گذاشته و تصویری از شیعه واقعی را در اذهان مردم هر دیار باقی نهاده بود که هنگام ورود به بغداد فردی گمنام نبود. شیعیان به او افتخار میکردند و اهل سنت به دیده تحسین به او مینگریستند. تقوا، علم و فضیلت او در اندک مدتی موجب شد که هم شیعه و هم اهل سنت در مشکلات دینی به او مراجعه کنند، به طوری که عامه و خاصه در فتاوا به او روی میکردند و به همین سبب او اولین کسی بود که به لقب <big>ثقه الاسلام</big> شهرت یافت. <ref> ریحانه الادب، میرزا محمدعلی مدرس تبریزی، ج ۵، ص ۷۹</ref> | ||
=شاگردان و راویان= | =شاگردان و راویان= | ||
خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
مجموعه کتاب [[الکافی]] که شامل [[اصول کافی]] (دو جلد)، فروع کافی (پنج جلد) و روضه کافی (یک جلد) است و دربردارنده ۱۶۱۹۹ حدیث از [[پیامبر (ص)]] میباشد. کتابی است که کلینی در طی بیست سال تلاش خستگی ناپذیر به تألیف آن موفق شده است. کلینی با تألیف این اثر جاودانه برتری و فضل علمای تشیع را نه تنها در روزگار خود، بلکه در تمام تاریخ اسلام به اثبات رساند. کاری که او در مدت بیست سال برای تشیع به پایان رساند، کاری بود که شش تن از بزرگترین عالمان اهل سنت در مدت یک قرن برای مذهب خود انجام دادند. | مجموعه کتاب [[الکافی]] که شامل [[اصول کافی]] (دو جلد)، فروع کافی (پنج جلد) و روضه کافی (یک جلد) است و دربردارنده ۱۶۱۹۹ حدیث از [[پیامبر (ص)]] میباشد. کتابی است که کلینی در طی بیست سال تلاش خستگی ناپذیر به تألیف آن موفق شده است. کلینی با تألیف این اثر جاودانه برتری و فضل علمای تشیع را نه تنها در روزگار خود، بلکه در تمام تاریخ اسلام به اثبات رساند. کاری که او در مدت بیست سال برای تشیع به پایان رساند، کاری بود که شش تن از بزرگترین عالمان اهل سنت در مدت یک قرن برای مذهب خود انجام دادند. | ||
شیخ کلینی علاوه بر تألیف مجموعه الکافی، | شیخ کلینی علاوه بر تألیف مجموعه الکافی، کتابهای الرد علی القرامطه، <ref> در دورانی که «قرمطیان» با عقاید التقاطی خود، که مخلوطی از عقاید زردشتی، مانوی و اسلامی بود، به مبارزه با عقاید و مقدسات مسلمین پرداختند، کلینی با شجاعت شیعی خویش عقاید آن ها را به نقد کشید و برای آگاه کردن شیعیان از این حرکت انحرافی کتاب «الرد علی القرامطه» را نوشت و در دسترس شیعیان قرار داد. </ref> تفسیر رؤیا (تعبیر خواب)، مجموعه شعر (حاوی قصایدی که شعرا در مناقب و فضایل اهل بیت علیهم السلام سرودهاند)، کتاب رسایل ائمه اطهار (ع) و کتاب [[رجال]] را تألیف کرده است. | ||
=وفات و مدفن= | =وفات و مدفن= | ||
مرحوم کلینی پس از هفتاد سال زندگی که بیست سال آن تلاش و تحقیق همراه با | مرحوم کلینی پس از هفتاد سال زندگی که بیست سال آن تلاش و تحقیق همراه با رنجها و غربتها برای تدوین کتاب کافی بود، سرانجام در ماه شعبان سال ۳۲۹ ق. دار فانی را وداع گفت. <ref> ریحانه الادب، ج ۵، ص ۸۰.</ref> | ||
نجاشى گوید: کلینى در مقبره خود در باب الکوفه بغداد و در جانب غربى بخاک سپرده شد و ابن عبدون (متوفى بسال ۴۲۳) قبر او را میشناخته و گفته است: من قبر او را در جاده طائى دیدهام که لوحى داشت و روى آن نام او و پدرش بر آن نقش بود و در اواخر قرن چهارم کهنه شده بود. و اکنون قبر او در جانب شرقى دجله نزد باب جسر عتیق (جسر مأمون) است، کسى که از جانب مشرق بیاید و بطرف کرخ رود، مقبره در سمت دست چپ او واقع مىشود و شیعیان | نجاشى گوید: کلینى در مقبره خود در باب الکوفه بغداد و در جانب غربى بخاک سپرده شد و ابن عبدون (متوفى بسال ۴۲۳) قبر او را میشناخته و گفته است: من قبر او را در جاده طائى دیدهام که لوحى داشت و روى آن نام او و پدرش بر آن نقش بود و در اواخر قرن چهارم کهنه شده بود. و اکنون قبر او در جانب شرقى دجله نزد باب جسر عتیق (جسر مأمون) است، کسى که از جانب مشرق بیاید و بطرف کرخ رود، مقبره در سمت دست چپ او واقع مىشود و شیعیان قرنها است که زیارت این محل را بنام مقبره کلینى عادت کرده اند و سنّىها هم بر احترام آن مقبره و تعظیم (کلینى) اتفاق دارند و این شیوه مستمر و روش دیرین گذشتگان، ما را به احترام همین مکان وادار میکند، اگر چه دفن او در آنجا از لحاظ تاریخ محقق نباشد. | ||
محمدتقى مجلسى گوید: مقبره کلینى در مولوى خانه بغداد است و بشیخ المشایخ معروف است و عامه و خاصّه آن را زیارت میکنند، من از جماعتى از شیعیان شنیدم که آن مقبره محمد بن یعقوب کلینى است و خودم او را در همان جا زیارت کردم. <ref> اصول کافى-ترجمه مصطفوى، مقدمه، ص ۸ </ref> | محمدتقى مجلسى گوید: مقبره کلینى در مولوى خانه بغداد است و بشیخ المشایخ معروف است و عامه و خاصّه آن را زیارت میکنند، من از جماعتى از شیعیان شنیدم که آن مقبره محمد بن یعقوب کلینى است و خودم او را در همان جا زیارت کردم. <ref> اصول کافى-ترجمه مصطفوى، مقدمه، ص ۸ </ref> | ||
خط ۱۲۹: | خط ۱۲۹: | ||
{{پانویس|2}} | {{پانویس|2}} | ||
=منبع= | =منبع= | ||
خط ۱۳۸: | خط ۱۳۶: | ||
#[https://www.pcci.ir/fa/desision/desision/calender1 برگرفته از سایت شورای عالی انقلاب فرهنگی] | #[https://www.pcci.ir/fa/desision/desision/calender1 برگرفته از سایت شورای عالی انقلاب فرهنگی] | ||
#[https://wiki.ahlolbait.com/%D8%B4%DB%8C%D8%AE_%DA%A9%D9%84%DB%8C%D9%86%DB%8C برگرفته از سایت الکافی] | #[https://wiki.ahlolbait.com/%D8%B4%DB%8C%D8%AE_%DA%A9%D9%84%DB%8C%D9%86%DB%8C برگرفته از سایت الکافی] | ||
[[رده: عالمان ]] | |||
[[رده: عالمان شیعه]] |